กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 28

หลิ่วเย่ว์ เซี่ยวอวี่เซวียนและคนอื่นๆ ต่างให้ความสนใจ

“ลูกพี่ ถ้าดอกไม้วนมาถึงพวกเรา พวกเราก็มีชื่อเสียงได้เหมือนกันนะซี”

เซี่ยวอวี่เซวียนยิ้ม

ถ้าคว้าตำแหน่งมาได้ บางทีต่อไปท่านพ่อของเขาอาจจะไม่ดุด่าเขาแล้วก็ได้

ไม่...

คนที่สมควรจะได้มากที่สุดควรเป็นกู้ชูหน่วน

ถ้านางแพ้ นาง... นางอาจจะเสียชีวิตได้

เซี่ยวอวี่เซวียนตั้งใจแน่วแน่ ไม่ว่าอย่างไรเขาจะต้องแย่งดอกไม้มาให้นางให้ได้

เมื่อเกมตีกลองส่งดอกไม้เริ่มต้น ซั่งกวนฉู่ก็รับช่อดอกไม้สีแดงสดมาไว้ในมืออันขาวผ่องและยิ้มอย่างสง่างาม “ส่งไปตามลำดับ ไม่ว่าใครก็ถือดอกไม้ค้างไว้ไม่ได้ ไม่เช่นนั้นจะถูกตัดสิทธิ์”

ว่าแล้วเขาก็โยนดอกไม้ออกไป กู้ชูอวิ๋นรับไว้ได้และมีแสงสีแดงส่องประกายบนใบหน้าที่งดงามนั้น

ในเวลาเดียวกันคนรับใช้ก็เริ่มตีกลอง เสียงกลองดังตึงตึง แม้ว่ากู้ชูอวิ๋นจะเสียดายแต่ก็ยอมส่งวนต่อไป

สีหน้าของกู้ชูหลานและองค์หญิงตังตังดูไม่ค่อยดีนัก

ในการเดิมพันนี้ ไม่ว่าจะมองอย่างไรกู้ชูหน่วนก็ต้องแพ้แน่นอน

แต่ตอนนี้กลับมีตำแหน่งเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่ง และตำแหน่งนี้ยังได้มาจากความโชคดี ถ้ากู้ชูหน่วนโชคดีขึ้นมาล่ะ ถ้าช่อดอกไม้วนไปถึงนางขึ้นมาจะทำอย่างไร

ไม่... ที่นี่มีคนมากกว่าสามสิบคน นางจะมาชิงไปได้พอดิบพอดีขนาดนั้นได้อย่างไร

ทุกคนต่างมีความหวังอยู่ในใจ หวังว่าเมื่อช่อดอกไม้วนมาสู่มือของพวกเขา กลองจะหยุดลงพอดี ทว่าเสียงกลองยังดังตึงๆ อยู่และไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลยแม้แต่น้อย

ช่อดอกไม้วนมาถึงมืออวี๋ฮุยและหลิ่วเย่ว์ จากนั้นจึงส่งต่อมาที่มือของเซี่ยวอวี่เซวียน ใครจะคิดว่าเซี่ยวอวี่เซวียนจะจับช่อดอกไม้ไว้แล้วไม่คิดจะส่งต่อ

ทุกคนโกรธมาก

ตั้งแต่มาอยู่ในโลกนี้ นอกจากชิวเอ๋อร์ก็มีแต่เซี่ยวอวี่เซวียนเท่านั้นที่ปฏิบัติต่อนางอย่างจริงใจ

ที่เขาทำตัวไร้ยางอายเช่นนี้ก็เพราะว่าต้องการซื้อเวลาให้นาง

เมื่อเห็นว่าอาจารย์สวีกำลังโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ นางจึงยื่นมือออกไปคว้าช่อดอกไม้มาจากมือของเขา “นี่ เจ้าจะกอดแน่นไปแล้วนะ ช่อดอกไม้ไม่ได้เป็นของเจ้าแล้ว รีบส่งมาให้ข้าเร็วๆ ซี่”

ตึง...

ทันทีที่กู้ชูหน่วนคว้าช่อดอกไม้มาได้ เสียงกลองก็หยุดลง

ทุกคนตะลึงงัน

ช่อดอกไม้วนมาถึงมือคน... คนหัวขี้เลื่อยกู้ชูหน่วน

เชื่อสิ...

มีความผิดพลาดอะไรหรือเปล่า... นั่นมันแม่หัวขี้เลื่อยนะ...