กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 313

"กองทหารรัฐเยี่ยอยู่ในมือเทพสงคราม กระทั่งฝ่าบาทยังไม่กล้าส่งเสียง แล้วผู้ใดจะกล้าพูดอีก?"

กู้ชูหน่วนได้ยินทุกเสียงซุบซิบ ไม่รู้มาก่อนเลยนะว่าชุดเจ้าสาวจะมีราคาเช่นนี้ ดูเหมือนว่าพิธีแต่งงานครั้งนี้ นางไม่เสียเปรียบแล้ว

ผ้าคลุมสีแดงนี้ ไม่รู้ว่าเยี่ยจิ่งหานให้คนผลิตขึ้นมาเป็นพิเศษหรือไม่ หากนางมองด้านนอกก็สามารถเห็นได้อย่างชัดเจน แต่คนอื่นจะมองไม่เห็นใบหน้านาง

"อันนี้ไม่เท่าไหร่หรอก ได้ยินว่ากู้ชูหน่วนรีดไถของขวัญอย่างโจ่งแจ้ง ยังให้ลูกน้องประกาศรายการของขวัญด้วยนะ ฮ่า ๆ ๆ เคยได้ยินว่าใช้งานแต่งอ้างเพื่อหวังของขวัญมาครอบครอง แต่ก็ไม่เคยเห็นกล้าทำอย่างเปิดเผยเยี่ยงนี้"

"พวกเราก็ไม่ได้ยกเว้น ทุกคนล้วนมอบของขวัญชิ้นใหญ่กันทั้งนั้น หากน้อยเกินจะขายหน้า อีกอย่าง สามีข้ายังคงพึ่งเทพสงครามเพื่อเลื่อนขั้นตำแหน่งขุนนางด้วย"

"นางทำตัวโอหังเช่นนี้ ท่านว่าเทพสงครามไม่สนใจเลยหรือ? เหตุใดจึงปล่อยให้นางทำเรื่องเหลวไหลได้?"

"ใครจะไปรู้ แต่ข้าได้ยินว่า อันนี้คือความประสงค์ของเทพสงคราม หาไม่แล้ว นางที่พึ่งแต่งเป็นพระชายาจะกล้ากำเริบเสิบสานหรือ"

"มิน่าล่ะ ทุกคนจึงมอบของขวัญแบบทุ่มสุดตัวเลย ที่แท้ก็เป็นความประสงค์ของเทพสงครามนี่เอง"

"บางทีเทพสงครามสู่ขอกู้ชูหน่วนก็เพื่อกอบโกยทรัพย์สินก็ได้ ข้าว่าแล้วเชียว เทพสงครามจะแต่งนางอัปลักษณ์เป็นพระชายาเอกได้เยี่ยงใด ข้าอีกไม่กี่วัน กู้ชูหน่วนต้องถูกปลดออกจากตำแหน่งพระชายาแน่"

"ข้ากล้าพนันเลย มากสุดก็เจ็ดวัน เจ็ดวันให้หลัง ถึงนางจะไม่ถูกเทพสงครามทรมานจนตาย ก็จะถูกโยนออกนอกจวนหานอ๋องแน่"

"บุรุษไหนไม่ชอบสตรีโฉมสะคราญกัน ขี้เหร่อย่างนี้ ถึงจะเก่งกาจเพียงใด แต่ดูแล้วก็สะอิดสะเอียน"

"......"