กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 315

ความเยือกเย็นในร่างกายของเยี่ยจิ่งหานเย็นลงชั่วขณะหนึ่ง เขาเคยคิดว่าจอมมารจะมาสร้างปัญหา เผ่าเพลิงฟ้าจะมาสร้างความวุ่นวาย สิ่งเดียวที่ไม่ได้คาดคิดเอาไว้คือเจ๋ออ๋องจะกล้าแย่งงานแต่งงานได้อย่างเปิดเผย

ทุกคนในห้องโถงใหญ่รู้สึกว่าบรรยากาศนั้นเบาบางเล็กน้อยซึ่งเย็นเสียจนพวกเขาตัวสั่น

ราวกับว่าแทบไม่ต้องคิดก็รู้ว่าเทพแห่งสงครามนั้นโมโหเสียแล้ว

เมื่อโมโหขึ้นมาบางทีทั้งชีวิตของเจ๋ออ๋องก็อาจถูกทำลายจนหมดสิ้นไป

ท่านอ๋องแห่งรัฐเยี่ยซึ่งมีผู้คนมากมายเท่าใดที่ได้ถูกเทพแห่งสงครามสังหารไป หนึ่งในนั้นยังมีเสด็จพี่ของเขารวมอยู่ด้วย

เทพแห่งสงครามกล้าสังหารแม้กระทั่งเสด็จพี่ในสายเลือดไม่ต้องกล่าวถึงหลานชายผู้หนึ่ง

คนจำนวนไม่น้อยเหงื่อตกแทนเจ๋ออ๋อง

ในใจของกู้ชูหน่วนราวโบยบินเหนือม้าฝูงหนึ่ง พูดจาวุ่นวายกันแล้วเมื่อใดถึงจะสามารถกราบไหว้พิธีให้เรียบร้อยได้

นางกล่าวอย่างโกรธเคืองว่า “ข้าว่าเจ๋ออ๋องวันนี้เป็นวันสำคัญของข้าท่านจะต้องมาสร้างความวุ่นวายให้ได้เลยหรือ? ข้ายินดีที่จะแต่งงานกับเยี่ยจิ่งหานแล้วเกี่ยวข้องอันใดกับท่าน”

เจ๋ออ๋องใบหน้าซีดเผือดโดยที่ไม่สามารถยับยั้งได้

ที่ยิ่งทนไม่ได้ไปกว่านั้นคือกู้ชูหน่วนกล่าวเสริมว่า “ตอนนั้นเป็นท่านที่ล้มเลิกการแต่งงาน วันนี้ที่แย่งงานแต่งงานก็เป็นท่าน ทำไม หรือเป็นไปได้ว่ามโนธรรมของท่านรู้สึกว่าเสียใจทีหลังขึ้นมา? หรือว่าตกหลุมรักข้าเข้าแล้ว?”

"ข้า......"

“ข้ารู้สึกว่าท่านช่างโง่เง่าราวกับหมูสองตัว เนื่องจากหมูตัวหนึ่งไม่สามารถบรรยายความโง่เขลาของท่านได้”

เจ๋ออ๋องโกรธจัด

ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาดูโง่ราวกับได้ถูกลาเตะเข้าตรงหน้าผากจริงๆ ถึงได้เป็นกังวลว่านางจะถูกบีบบังคับให้แต่งงานกับเสด็จอา

“ผู้ที่ให้ความสนใจแก่ข้ามากเกินไปนั้นโดยทั่วไปแล้วมีสองประเภท หนึ่งคือแอบชอบข้าและอีกแบบคือคิดการณ์ไว้กับข้า ข้าดูแล้วเจ๋ออ๋องเสมือนประเภทที่สอง ท่านอ๋องผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ใจเช่นนี้เก็บเอาไว้หรือว่าจะลวกใส่ตัวเองดังหม้อไฟหรือ?"

กู้ชูหน่วนกล่าวอย่างชอบธรรมเคร่งขรึมด้วยความสุภาพราวกับว่านางนั้นเป็นผู้ที่ถูกดูแคลนอย่างสุดซึ้งผู้นั้น

เยี่ยจิ่งหานยิ้มขึ้นที่มุมปากซึ่งไม่รู้ว่าเนื่องจากประโยคนั้นหรือไม่ที่ว่าข้าเต็มใจที่จะแต่งงานกับเยี่ยจิ่งหานจึงทำให้รู้สึกอารมณ์ดียิ่งนัก

เมื่อเขาโบกมือคนรับใช้ก็รีบไล่ตะเพิดเจ๋ออ๋องออกไปทันที

“บังอาจ ข้าเป็นท่านอ๋องแห่งราชวงศ์ พวกเจ้ากล้าทำกับข้าเช่นนี้หรือ”

“หึ กล้ามาแย่งงานแต่งไม่ยกตัวเจ้าออกไปก็นับว่าไม่เลวแล้วยังกล้าจองหอง ตะเพิดออกไป”

เจ๋ออ๋องถูกตะเพิดออกไป แขกเหรื่อทั้งหลายในห้องโถงเห็นกันหมด ถูกทำให้ขายหน้าไปหมดแล้ว

ทุกๆคนถอนหายใจพร้อมกับวิพากษ์วิจารณ์กันทีละคนๆ

ที่มีมาในประวัติศาสตร์นี่เป็นท่านอ๋องคนแรกที่ถูกตะเพิดออกจากงานอภิเษก หลังจากพรุ่งนี้ก็จะเป็นที่กล่าวขานของราษฎรทุกคนในเมืองหลวงหลังมื้ออาหาร

เขาเสียหน้าไปหมดอีกครั้ง

กู้ชูหน่วนตะโกนว่า "ทำอะไรอยู่ ยังเหลืออีกคำนับหนึ่งไม่ใช่หรือ? เร็วเข้าสิ"

แขกเหรื่อทั้งหลายก็กลับมายุ่งวุ่นวายกันอีกครั้ง

กู้ชูหน่วนรีบร้อนที่จะแต่งงานกับเทพแห่งสงครามจริงๆ นางกลัวว่าเทพแห่งสงครามจะทิ้งขว้างนางและเลิกรากับนางหรือ

หญิงผู้นี้ก็ช่างไร้ยางอายยิ่งนัก

ในขณะที่ทำพิธีกราบไหว้เจ้าสาวผู้หนึ่งเร่งให้กราบไหว้ฟ้าดิน

เจ้าพิธีการตอบสนองมาได้ก็รีบตะโกนอย่างรวดเร็วว่า “สามีภรรยาคำนับซึ่งกันและกัน”

“ฮัดชิ้ว”

ไม่ทันรอคำนับครั้งที่สามกู้ชูหน่วนก็จามขึ้นจนผ้าคลุมเจ้าสาวสีแดงบนใบหน้านั้นตกลงมาเลย

เงียบสงัด......

เงียบสงัดไปครู่หนึ่งในที่นั้น เงียบเชียบเสียจนได้ยินเสียงหัวใจเต้นของทุกคน

เจ้าสาวจามขึ้นจนเป่าผ้าคลุมเจ้าสาวสีแดงตก?

ผ้าคลุมเจ้าสาวสีแดงนั้นควรเป็นเจ้าบ่าวที่เปิดขึ้นเองไม่ใช่หรือ?

นี่นี่นี่นี่นี่......

ผ้าคลุมเจ้าสาวสีแดงหลุดแล้วยังจะกราบไหว้ฟ้าดินอันใดอีก?