กว่านางจะรวบรวมไข่มุกมังกรได้สามลูกจากเจ็ดลูกก็แทบตายแล้ว
นางเป็นผู้นำของนิกายเทพอสูร นั่นก็หมายความว่าที่นิกายเทพอสูรมีไข่มุกมังกรอีกสี่ลูกสินะ
ถ้าอยากได้ไข่มุกมังกร นางก็แค่ต้องไปที่นิยายเทพอสูรแล้วขโมยออกมา
กู้ชูหน่วนทุบหยกพระจันทร์เสี้ยวให้แตก ดวงตาที่เป็นประกายดั่งหยดน้ำมองดูอักษรรูนบนหยกพระจันทร์เสี้ยวซึ่งประทับตราไว้บนระฆังวิญญาณสะบั้นอย่างเงียบๆ ทันใดนั้นแผนที่ภูมิประเทศซึ่งมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าก็ปรากฏขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
แผนที่นี้ซับซ้อนและยังมีบางส่วนที่ขาดหายไป กู้ชูหน่วนและคนอื่นๆ มองดูอยู่นาน แต่พวกเขาก็ดูไม่ออกว่ามันคือที่ไหน
“ข่าวของเจ้าถูกต้องแน่ใช่หรือไม่ เศษหยกชิ้นสุดท้ายอยู่ที่ภูเขาสวินหลงจริงๆ หรือ”
“อาจจะ ข้าเองก็ลืมไปแล้วเหมือนกันว่าไปเห็นหรือได้ยินมาจากไหน พี่หญิง ไข่มุกมังกรไม่ใช่ของดีเลยสักนิด มันเป็นสิ่งอัปมงคล คนที่มีความเกี่ยวข้องกับไข่มุกมังกรดูเหมือนจะมีจุดจบที่ไม่ดีเลยสักราย อาม่อไม่อยากให้พี่สาวไปรวบรวมไข่มุกมังกรเลย”
อัปมงคล?
เป็นครั้งแรกที่นางได้ยินเรื่องนี้
กู้ชูหน่วนลากเสียงยาว “เอ่อ... มันอัปมงคลอย่างไรรึ”
“ข้าบอกไม่ได้ แต่ถึงอย่างไรมันก็ทำให้ข้ารู้สึกไม่ดีเอามากๆ ก่อนหน้านี้เคยมีหลายคนที่พยายามจะแย่งชิงไข่มุกมังกร สุดท้ายพวกเขาแต่ละคนก็ไม่เหลือแม้แต่ซากกระดูกและหายไปจากใต้หล้าอย่างไร้ร่องรอย ไม่รู้ว่าที่โลกภายนอกเล่าลือกันไปอย่างไร ถึงขนาดลือกันว่าพวกเขากลายเป็นเซียนไปอยู่บนสวรรค์ ฮึ... เซียนจากโลกไหนกัน”
กู้ชูหน่วนเก็บระฆังวิญญาณสะบั้นและคิดสะระตะไปเรื่อย
ดูเหมือนนางยังต้องกลับไปที่สำนักศึกษาวังหลวงอีกครั้ง การชุมนุมล่าขุมทรัพย์มังกรกำลังจะเปิดฉากขึ้น นางจำเป็นต้องไปหาหยกหักชิ้นสุดท้ายให้เจอ
ทว่าทันทีที่เงยหน้าขึ้นมา กู้ชูหน่วนกลับเห็นว่าจอมมารกำลังมองนางด้วยสายตาน้อยอกน้อยใจ ราวกับกำลังรอการปลอบโยนจากนาง
กู้ชูหน่วนเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “เก็บแววตาที่เว้าวอนของเจ้ากลับไปเลย ข้าไม่หลงกลเจ้าหรอกนะ เรื่องของผู้นำกองธงกล้วยไม้ข้ายังไม่ได้คิดบัญชีกับเจ้าเลย”
“พี่หญิงอารมณ์ไม่ดี คงจะดีกว่าถ้าข้าไปเด็ดหัวของเยี่ยจิ่งหานมามอบให้ท่าน”
"....."
สมองกลวงหรือไงน่ะ
เห็นๆ กันอยู่ว่านางพูดถึงผู้นำกองธงกล้วยไม้
ซือม่อเฟยจงใจเปลี่ยนเรื่องหรือเขาฟังภาษามนุษย์ไม่เข้าใจกันนะ
ต่อให้กระบวนการทางสมองของจอมมารจะแปลกไปสักหน่อย ทว่าทักษะการต่อสู้ของเขากลับสูงส่งยากจะหาใครเทียบเทียม
เยี่ยจิ่งหานได้รับบาดเจ็บ ถ้าเขาบังคับให้เยี่ยจิ่งหานเป็นคู่ต่อสู้ เกรงว่าแม้แต่เยี่ยจิ่งหานเองก็ต้องประสบกับเรื่องเดือดร้อนมากมาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...
เมื่อไหร่จะอัพต่อค่ะ...