กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 368

"ก็ได้ ยิ่งเร็วยิ่งดี"

"ขอรับ"

ชิงเฟิงและคนอื่น ๆ รวดเร็วมาก แต่หลังจากที่กลับมา คำตอบของพวกเขาก็เหมือนกับที่ชิวเอ๋อร์พูดไม่มีผิด

"พระชายา ผู้น้อยได้ไปหาทุกร้านขายยาแล้ว แต่ไม่เคยมีใครได้ยินชื่อสมุนไพรในใบสั่งยาของท่านเลย จึงไม่สามารถช่วยท่านหาสมุนไพรเหล่านั้นมาได้"

ด้วยความที่กลัวว่ากู้ชูหน่วนจะโกรธ ชิงเฟิงรีบกล่าวในทันทีว่า "ผู้น้อยไปหาทุกร้านขายยา รวมทั้งพาหมอที่มีชื่อเสียงในเมืองหลวงมาด้วย พระชายาสามารถสอบถามได้ด้วยตนเอง"

ในทันทีที่เขาโบกมือ หมอกลุ่มหนึ่งก็ทยายกันดินเข้ามา และแต่ละคนก็ยื่นของขวัญชิ้นใหญ่ให้นาง "คารวะพระชายา ทรงพระเจริญ พันปี พันปี พันพันปี"

"เอาล่ะ ข้าขอถามพวกท่านหน่อย พวกท่านไม่เคยได้ยินชื่อซานหลิง ซูเหอเซียง จางหน่าว และอื่น ๆ เลยหรือ？"

"กราบทูลพระชายา ข้าเป็นหมอมาหลายสิบปี บรรพบุรุษของข้าก็เป็นหมอมาหลายชั่วอายุคน ไม่เคยได้ยินชื่อสมุนไพรในใบสั่งยาเหล่านี้มาก่อน ไม่ทราบว่พระชายาทรงจำผิดหรือไม่......"

กู้ชูหน่วนขมวดคิ้ว

เป็นวันแรกที่นางเรียนหมอ จะจำสมุนไพรเหล่านี้ผิดได้อย่างไร？

อีกอย่างในตำรากลั่นยาอายุวัฒนะก็เขียนชื่อสมุนไพรเหล่านี้ไว้อย่างชัดเจน

หรือว่าจะมีชื่อเรียกที่ต่างกัน？

"ไป๋เซียนผี ลำต้นมีกลิ่นหอมรุนแรง มีรากมาก เปลือกนอกสีเหลืองอ่อน ลำต้นตั้งตรง สูงห้าสิบถึงหกสิบห้าหลีหมี่ (เซนติเมตร) พวกท่านแน่ใจหรือว่าไม่เคยได้ยินมาก่อน？"

"พระชายา ข้าแน่ใจว่าไม่เคยได้ยินจริง ๆ พ่ะย่ะค่ะ หากมี ข้าจะกล้าปิดบังได้อย่างไร"

"เอาล่ะ พวกท่านกลับไปเถอะ"

ในใจของกู้ชูหน่วนว่างเปล่า

เดิมทีแล้วที่นี่ก็ไม่มีสมุนไพรมากมาย หรือบางทีผู้คนที่นี่อาจจะไม่รู้จักสมุนไพรเหล่านั้น

มิน่าล่ะ

มิน่าล่ะวิธีการกลั่นยาถึงได้ซับซ้อนมากขนาดนี้

ไม่ว่าจะเก่งสักเพียงใด หากขาดปัจจัยสำคัญก็ไม่อาจทำสำเร็จได้ นางต้องการจะกลั่นยาเม็ด หากไม่มีสมุนไพรเหล่านี้ แล้วจะกลั่นอย่างไร？