“ท่านอ๋อง ท่านควรปล่อยข้าแล้วหรือเปล่า”
กู้ชูหน่วนผลักออก ร่างของเยี่ยจิ่งหานเสมือนกำลังแขนที่เป็นกำแพงทองแดงเหล็กนั้นไม่สามารถผลักออกไปได้เลย
โดยไม่ได้คาดคิดเยี่ยจิ่งหานได้กอดนางและจูบเข้าไปทีหนึ่ง
กู้ชูหน่วนตะลึง
ชายผู้นี้
ถึงกับกล้ากระทำบางสิ่งกับนางแล้ว
กู้ชูหน่วนดิ้นรนขัดขืนรุนแรง แต่ยิ่งนางดิ้นรนมากเท่าไหร่เยี่ยจิ่งหานก็ยิ่งเอาแต่ใจมากขึ้นเท่านั้น
ด้วยความโกรธกู้ชูหน่วนยกขาเตะเข้าไปที่เป้าของเขาโดยตรง
"ซี๊ด......"
เยี่ยจิ่งหานเจ็บปวดจนอ้าปากสูดลมหายใจอันเย็นเข้าพร้อมกับจ้องนางด้วยความโมโห
“เจ้าต้องการให้ข้าไร้สิ้นลูกหลานหรือ?”
“ข้าไม่ชอบถูกบังคับ”
เมื่อคำพูดจบลงสองมือของกู้ชูหน่วนก็โอบรอบคอของเขา
ใครมาบอกเขาหน่อยว่าเขาแต่งงานกับภรรยาแบบใดกัน?
เหตุใดเขาถึงรู้สึกว่าเขาต่างหากที่เป็นภรรยาตัวน้อยผู้นั้น
ในรถม้าเกิดเสน่หา
ชายชราที่ขับรถได้ยินเข้าก็หน้าแดง
รถม้าเกิดเสียงปึงชนเข้ากับหินจนเกือบจะพลิกคว่ำ
กู้ชูหน่วนยืนทรงตัวไม่อยู่จนกือบจะกลิ้งลงรถม้าไป
สีหน้าของเยี่ยจิ่งหานหมองลง "หากกล้าชนหินอีกครั้งระวังข้าจะถลกหนังของเจ้าซะ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
สนุกมากค่ะ ขอบคุณที่แปลให้อ่านนะคะ อ่านถึง 1174 แล้วรอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
ไม่อัพจบเหรอคะ...
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...