กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 401

ตามลักษณะนิสัยของเยี่ยเฟิงโดยพื้นฐานแล้วไม่กล้าที่จะรู้จักกับอัครมเหสีฉู่กับจักรพรรดิฉู่หรอก

หากนางพูดจริง ทำได้เพียงบังคับเยี่ยเฟิงแล้ว

ตัวของอัครมเหสีฉู่โซซัดโซเซ ใบหน้าซีดเผือด แทบจะเป็นลมล้มลงไป

“เจ้า…..เจ้าก็ไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนหรือ?”

“ไม่รู้เลย”

“เช่นนั้นเขาไปที่ไหน?เพราะเหตุใดส่งคนไปตามหาเขาตั้งมากมายแล้วถึงหาไม่เจอ”สรุปว่าเขาเป็นเด็กน้อยที่น่าสงสารผู้นั้นของนางหรือไม่?

“แม่นางกู้ ข้าขอร้องเจ้าคิดอีกทีสิ เขามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเจ้าตั้งแต่ไหนแต่ไรมา เจ้าจะต้องรู้แน่ว่าปกติเขาชอบไปที่ไหนใช่หรือไม่?”

“ขออภัยด้วย ข้าไม่รู้จริงๆ ข้าก็ไม่ได้สนิทกับเขามาก ฮูหยิน ที่นี่เป็นภูเขารกร้างไม่มีผู้อยู่อาศัย รอยเท้าคนแทบไม่มี ร่างกายของท่านอ่อนแอ ไม่เหมาะที่จะอยู่ที่นี่ หาเมืองเล็กๆพักรักษาตัวเถิดนะ”

ซิ่งเอ๋อร์กล่าวด้วยความกังวลใจว่า“ฮูหยิน แม่นางกู้กล่าวพูดถูก ช่วงนี้ร่างกายของท่านอ่อนแอมากขึ้นเรื่อยๆ เป็นเช่นนี้ต่อไป เกรงว่าจะหาคุณชายเยี่ยไม่เจอ ร่างกายของท่านก็จะทนไม่ไหวนะ”

อัครมเหสีฉู่มององครักษ์ที่ได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก ความรู้สึกผิดจึงประเดประดังเข้ามาถาโถม

“เป็นเรื่องส่วนตัวของข้า ทำร้ายพวกเจ้า…..ที่นี่ห่างจากเมืองอู๋ซวงไม่ไกล พวกเราไปพักที่เมืองอู๋ซวงกันก่อนเถิด”

กู้ชูหน่วนใช้แรงกำลังความพยายามอย่างมาก และยืนหยัดแน่วแน่ ถึงได้ทำให้ใจของเยี่ยจิ่งหานที่จะสังหารคนจำนวนมากของอัครมเหสีฉู่หายไป

ในเมืองอู๋ซวง

กู้ชูหน่วนแยกทางกันกับอัครมเหสีฉู่ และได้พาเยี่ยจิ่งหานไปทางภูเขาโลหิต

ก่อนที่นางจะไป ได้สั่งเสียกำชับอย่างหนักหลายครั้งว่าอย่าเปิดเผยให้ใครรู้ว่าเคยเห็นพวกเขา และอย่าบอกว่าพวกเขามาที่เมืองอู๋ซวง

เยี่ยจิ่งหานสั่งลูกน้องจำนวนไม่น้อย เฝ้าติดตามพวกเขาอย่างใกล้ชิด

เหตุผลที่ภูเขาโลหิตถูกเรียกว่าภูเขาโลหิตก็เพราะทั้งภูเขาที่นี่เต็มไปด้วยทะเลโลหิตหินหนืดและอุณหภูมิก็สูงมากจนคนธรรมดาไม่กล้าแม้แต่จะก้าวเข้าใกล้

ตอนที่อยู่วงแหวนชั้นนอก กู้ชูหน่วนร้อนจนเหงื่อไหล ใบหน้าเล็กกระจุ๋มกระจิ๋มถูกแผดเผาจนแดงระเรื่อ

“ที่นี่อุณหภูมิสูงมาก วรยุทธ์ท่านต่ำเกินไป เกรงว่าจะค้ำยันไม่ไหว”