กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 532

"ท่านพ่อบุญธรรมได้โปรดวางใจได้ หลิงลั่วจะจัดการเรื่องทั้งหมดอย่างดี"

ผู้นำแห่งหุบเขาน่าหลานมองดูน่าหลานหลิงลั่วที่เชื่อฟังและมีความกตัญญู ยิ่งมองก็ยิ่งเกิดความรักความเมตตา

หากลูกชายของเขาไม่จากไปเสียก่อน เช่นนั้นก็คงมีอายุไล่เลี่ยกันกับเขา

ผู้นำแห่งหุบเขาน่าหลานกวาสายตาไปรอบๆ อย่าระมัดระวัง เมื่อเห็นว่าไม่มีใครเขาก็หยิบกล่องหีบเล็กๆ ออกมาจากลิ้นชักและยื่นให้กับน่าหลานหลิงลั่ว

น่าหลานหลิงลั่วเปิดออกดูด้วยความสงสัย ข้างในมีตราคำสั่งแผ่นหนึ่งและยังมีหนังสือสืบทอดตำแหน่ง ซึ่งเขียนเอาไว้ว่า เพื่อมอบตำแหน่งผู้นำแห่งหุบเขาให้กับน่าหลานหลิงลั่ว

น่าหลานหลิงลั่วตกตะลึงและกล่าวอย่างหวาดกลัว "ท่านพ่อบุญธรรม ท่านยังมีพลานามัยที่แข็งแรงอยู่เลย ส่วนลูกนั้นอายุยังน้อยเหลือเกิน ท่าน......"

ผู้นำแห่งหุบเขาส่ายหน้า มองดูแสงจันทร์ที่สว่างไสวนอกหน้าต่างและถอนหายใจ "ถึงแม้ว่าจะหาไข่มุกมังกรไม่เจอ แต่ตอนนี้หุบเขาตันหุยก็ถือว่ามาถูกทางแล้ว ความสามารถของเจ้าก็เป็นที่รู้กันดีในหุบเขานี้และทุกคนต่างยอมรับและเชื่อมั่นในตัวเจ้า หากให้เจ้าเป็นผู้สืบทอดตำแหน่ง เช่นนั้นแล้วคนในหุบเขาจะต้องไม่มีข้อขัดแย้งอย่างแน่นอน ข้าแก่มากแล้ว ข้าไม่สามารถจัดการเรื่องในหุบเขาได้อีกต่อไปแล้วและตอนนี้ข้าเพียงต้องการปล่อยวางภาระอันหนักอึ้ง จากนั้นเดินทางไปยังสถานที่ที่ข้าและแม่บุญธรรมของเจ้าเคยไปด้วยกัน"

น่าหลานหลิงลั่วกุมแผ่นป้ายตราคำสั่งเอาไว้แน่น

เรื่องในอดีตนั้นเขาไม่ค่อยเข้าใจเท่าไรนัก

แต่เขารู้ว่าท่านพ่อบุญธรรมและท่านแม่บุญธรรมมีความผูกพันลึกซึ้งอย่างมาก

ตอนนั้นท่านแม่บุญธรรมมีภาวะคลอดบุตรยาก และยังถูกคนรังแกทำให้ต้องตกจากหน้าผาสูง จนร่างกายแตกละเอียด

ท่านพ่อบุญธรรมไม่เชื่อว่าท่านแม่บุญธรรมจากไปแล้วและได้ทำการค้นหาอยู่นานกว่าสิบปี แต่ก็หาไม่เจอแม้แต่โครงกระดูก และในที่สุดก็ต้องยอมยกเลิกการค้นหาเพื่อกลับไปปฏิบัติภารกิจอันยิ่งใหญ่ของผู้นำแห่งหุบเขาตันหุยเพียงลำพัง

หลายปีมานี้ ทุกคนต่างบอกท่านพ่อบุญธรรมว่า ท่านแม่บุญธรรมและลูกชายของเขานั้นได้ตายจากไปแล้ว แต่ท่านพ่อบุญธรรมก็ไม่ยอมเชื่อ

น่าหลานหลิงลั่วไม่รู้จะปลอบใจเขาได้อย่างไรและเพียงพูดขึ้นมาว่า "ไม่ว่าจะเป็นเช่นไร หลิงลั่วจะคอยอยู่ข้างกายของท่านพ่อบุญธรรมไปตลอดและอยู่เพื่อแสดงความกตัญญูต่อท่านให้มากที่สุดขอรับ"

"เด็กโง่ รอให้เจ้าแต่งงานไปแล้ว ข้าก็สามารถปล่อยวางและไร้ความกังวลแล้ว ส่วนท่านพ่อของเจ้า ข้าจะเป็นคนไปเจรจากับเขาเอง ข้าเชื่อว่าเขาจะต้องให้เกียรติเจ้าบ้าง"

"พ่อของข้านอกจากท่านแล้ว เกรงว่าเขาคงไม่มีทางให้เกียรติใครได้เลย"

"ฮ่าๆ......"

เสียงหัวเราะที่ดังสนั่น ทำให้ความหม่นหมองภายในห้องเลือนหายไปไม่น้อย

กู้ชูหน่วนฟังจนเกิดอาการเบื่อหน่ายและพยายามคิดหาวิธีออกไปจากที่นี่

และคำพูดคำหนึ่งของพวกเขา กลับทำให้หัวใจของนางเต้นแรงขึ้นอีกครั้ง

"อีกไม่นานเจ้าก็จะได้เป็นผู้นำแห่งหุบเขาตันหุย หุบเขาตันหุยมีความลับบางอย่างที่เจ้าจำเป็นต้องรับรู้เอาไว้" ผู้นำแห่งหุบเขาน่าหลานกล่าวขึ้นอย่างจริงจัง

"ความลับอะไรหรือ"

"หุบเขาตันหุยของเรามีเขตหวงห้าม ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา มีเพียงผู้นำแห่งหุบเขาและผู้ที่ได้อันดับหนึ่งในงานการชุมนุมแบ่งปันยาอายุวัฒนะจึงจะเข้าไปได้ คาดว่าเจ้าก็คงรู้เรื่องนี้"

"หลิงลั่วทราบขอรับ ตอนเด็กๆ ข้าดื้อรั้นอยากจะเข้าไปและท่านพ่อบุญธรรมก็บอกข้าว่าที่นั่นอันตรายมาก แม้แต่ผู้นำแห่งหุบเขารุ่นก่อนๆ หากไม่ระมัดระวังก็สามารถจบชีวิตลงที่นั่นได้ ท่านบอกว่า แม้แต่ท่านก็ยังไม่กล้าเข้าไปที่นั่นได้ง่ายๆ แต่หลิงลั่วไม่อยากจะเชื่อเลยและคิดว่าการได้เข้าไปยังเขตหวงห้ามถือเป็นเรื่องที่น่าภาคภูมิใจอย่างมาก"

"ใช่ ที่นั่นถือเป็นสถานที่ที่มีความดุร้ายและอันตรายที่สุดแห่งหนึ่งในโลกใบนี้เลย"

น่าหลานหลิงลั่วขมวดคิ้ว

"ภายในเขตหวงห้ามมีหุบเขารูปดาบแห่งหนึ่ง ข้างในของหุบเขารูปดาบนั้นมีค่ายกลอาคมโบราณที่โหดร้ายที่สุดแห่งหนึ่ง มีการบอกเล่าสืบต่อกันมาจากผู้นำแห่งหุบเขาจากรุ่นสู่รุ่น กล่าวว่า ภายในมีกุญแจรูปดาวอันหนึ่ง เพียงแค่ได้ครอบครองกุญแจรูปดาวนั้นแล้ว เช่นนั้นก็อาจเป็นไปได้ว่าจะหาไข่มุกมังกรเจอ"

เลือดของกู้ชูหน่วนสูบฉีดพลุ่งพล่านขึ้นมา

กุญแจรูปดาว......

นั่นเป็นสิ่งที่นางต้องการค้นหาไม่ใช่หรือ?

"พวกเราชาวหุบเขาตันหุยก็ต้องคอยปกป้องคุ้มครองกุญแจรูปดาวมาหลายชั่วอายุคน"

"ท่านพ่อบุญธรรม หลิงลั่วไม่เคยเข้าใจเลยว่า เหตุใดพวกเราชาวหุบเขาตันหุยถึงพยายามค้นหาไข่มุกมังกรมาโดยตลอด ไข่มุกมังกรดีจริงอย่างที่ถูกกล่าวขานกันมาอย่างนั้นเลยหรือ?"

"ไม่ว่าสุดท้ายแล้วไข่มุกมังกรจะเป็นอะไรก็ไม่สำคัญ สิ่งสำคัญก็คือคนทุกคนและทุกรุ่นของหุบเขาตันหุยมีภารกิจในการค้นหาไข่มุกมังกรและปกป้องคุ้มครองกุญแจรูปดาว"

ผู้นำแห่งหุบเขาน่าหลานชะงักอยู่ครู่หนึ่งและกล่าวต่อ "มีเบาะแสของไข่มุกมังกรเม็ดที่พระชายาเยี่ยแย่งชิงไปเมื่อครั้งที่แล้วหรือไม่?"

"หลิงลั่วได้ตรวจสอบแล้ว ว่ากันว่าได้ถูกเผ่าหยกแย่งชิงไปเสียแล้วและไข่มุกมังกรเม็ดนั้นก็ไม่ได้อยู่กับคุณหนูสามแห่งตระกูลกู้แล้วขอรับ แต่กลับตกอยู่ในมือของเผ่าหยก แต่ไม่ว่าหลิงลั่วจะค้นหาอย่างไร ก็ยังหาทางเข้าเผ่าหยกไม่ได้เลยขอรับ"