กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 544

"อืม ตั้งใจกลั่นยา"

เฉินเชาสูดหายใจเข้าลึกๆ และใส่ฟื้นเพิ่มเข้าไปยังเตากลั่นยา

กู้ชูหน่วนไม่รู้ว่าจะจะอธิบายถึงพวกเขาอย่างไรดี

น่าเสียดายที่พวกเขาเป็นถึงนักกลั่นปรุงยา

วิธีการกลั่นยา นอกจากเคล็ดลับและสูตรยาจะมีความสำคัญแล้วนั้น ความร้อนก็สิ่งที่สำคัญมากเช่นกัน

อีกอย่าง ความร้อนแต่ละระดับนั้นก็ทำให้การกลั่นปรุงยาอายุวัฒนะที่ได้แตกต่างกันออกไป ไม่เช่นนั้น "สมาธิไฟแท้ชั้นสูง" และ "ศูนย์กลางของไฟ" จะมาจากที่ใดกัน?

ไม่รู้ว่าควรจะบอกว่าพวกเขาโง่เขลาดี หรือจะบอกว่าพวกเขาไม่ฉลาดดี

วิธีการควบคุมความร้อนของนางนั้นมีไม่มาก และนางเพียงสามารถควบคุมความร้อนบริสุทธิ์ของตัวเองเท่านั้น

ทุกคนต่างรู้สึกแปลกใจ

และนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นว่ามีคนใช้พลังลมปราณแท้ในการควบคุมความร้อน

สมองของนางปกติจริงๆ หรือ?

ฮวาฉี่หลัวเห็นเข้าก็เกิดความร้อนรนกระวนกระวายขึ้น "ท่านพี่ไป๋จิ่น ท่านดูสิท่านพี่กู้ใช้พลังลมปราณแท้ของตัวเองในการควบคุมความร้อนตลอดเวลาเลย เช่นนั้นนางก็จะต้องใช้พลังลมปราณแท้ของตัวเองจนหมดแน่ๆ?"

ใบหน้าที่งดงามของไป๋จิ่นแสดงถึงความพิจารณาไตร่ตรองและพูดอย่างแผ่วเบา "พลังลมปราณแท้ที่นางใช้นั้นไม่มากนัก หากข้าเดาไม่ผิดละก็ นี่เป็นหนึ่งในวิธีการควบคุมไฟ ต่อให้ทำการกลั่นยาสิบวันสิบคืน พลังลมปราณแท้ที่ใช้ไปก็ไม่ได้มากแท้อะไร"

"วิธีการควบคุมไฟ? อะไรคือวิธีการควบคุมความร้อนหรือ?"

ทุกคนที่ได้ยินบทสนทนาของนางต่างพากันเงี่ยหูฟัง แต่ไป๋จิ่นกลับไม่พูดอะไรต่อ เพียงแค่มองกู้ชูหน่วนด้วยแววตาที่มีรอยยิ้มและมีความยกย่องชื่นชม

ใบหน้าที่เย้ายวนและมีเสน่ห์ของสีชิ่นเผยถึงความภาคภูมิใจเล็กน้อย

โดยธรรมชาติแล้วคือวิธีการควบคุมไฟ และวิธีการควบคุมความร้อนของเจ้าหอของพวกนางนั้น ไม่ได้มีเพียงวิธีเดียวเท่านั้น

เมื่อพูดถึงการปรุงกลั่นยา คาดว่าบนอาณาจักรนี้คงมีไม่กี่คนที่มีความสามารถเทียบเท่าเจ้าหอของพวกนางได้

เพียงแค่เจ้าหอของพวกนางถ่อมตนและไม่เคยเปิดเผยมาก่อน และทุกคนบนโลกนี้ก็ไม่มีใครรู้ว่านางคือปรมาจารย์นักกลั่นปรุงยาระดับขั้นที่แปดที่มีชื่อเสียงอย่างมาก

นักปรุงกลั่นยามีทั้งหมดเก้าระดับขั้นและคนที่สามารถไปถึงระดับขั้นที่แปดได้นั้น บนโลกนี้มีน้อยอย่างมาก

ถึงแม้ว่าเจ้าหอจะสูญเสียความทรงจำของนางไปทั้งหมด แต่เคล็ดลับวิธีการปรุงกลั่นยาที่ถูกตราตรึงอยู่ในจิตวิญญาณนั้น กลับไม่ได้ถูกทำลายไปทั้งหมด

ผู้อาวุโสเจ็ดและผู้อาวุโสสูงทำสีหน้าเคร่งขรึมและมองไปที่กู้ชูหน่วน ในใจของพวกเขามีความสุขอย่างมาก

นางเป็นหัวหน้าเผ่าของพวกเขา

คนอื่นอาจจะไม่รู้เคล็ดลับวิธีการปรุงกลั่นยาของหัวหน้าเผ่า แต่พวกเขารู้ดีเป็นอย่างยิ่ง

ช่วงหลายปีมานี้ หัวหน้าเผ่าทำการปรุงกลั่นยาน้อยครั้งนัก แต่ยาอายุวัฒนะที่นางกลั่นปรุงออกมาทั้งหมดนั้น ไม่มีเลยที่จะไม่เกิดปรากฏการณ์แย่งชิงเพื่อได้มาครอบครองเกิดขึ้น

ดวงตาอันอบอุ่นของเหวินเส่าอี๋และอารมณ์ความประณีตที่แผ่กระจายออกมาจากร่างกายของเขา

แผ่นหลังของเขาเหยียดตรงและนั่งในตำแหน่งหน้าสุด และแววตาที่ถ่อมตนและดูซับซ้อน เขามักเหลือบมองไปยังกู้ชูหน่วนบ่อยครั้ง

ภายในหุบเขาโลหิตหูหลู ภาพเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายไม่เรียบร้อยของพวกเขา และภาพการโอบกอดกันของพวกเขาก็สะท้อนอยู่ในใจของเขาตลอดเวลา

กลิ่นกายของนางยังคงตราตรึงอยู่รอบๆ ตัวของเขา

การได้กลับมาพบกันอีกในครั้งนี้นั้น เขาคิดว่ากู้ชูหน่วนคงมีทีท่าเขินอายหรือทำตัวไม่ถูกอยู่บ้าง

แต่กลับไม่เป็นเช่นนั้น

นางทำราวกับลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นวันนั้นไปทั้งหมด และแววตาที่มองดูเขานั้นสะอาดบริสุทธิ์ราวกับน้ำที่ใสสะอาด ไม่แม้แต่จะสะทกสะท้านเลยสักนิดเดียว

หากมี เช่นนั้นก็คงเป็นเพียงความรู้สึกที่เยือกเย็นเท่านั้น

ความเยือกเย็น......

ดูเหมือนว่านางจะไม่พอใจในเผ่าเพลิงฟ้า

หรือเป็นเพราะเรื่องของเยี่ยเฟิงอย่างนั้นหรือ?