กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 566

รองหัวหน้าเผ่าซือคงเงยหน้าขึ้นมาทันทีทันใด

เขาไม่พอใจกับการตัดสินใจของผู้อาวุโสสูงสุดเสวี่ยเยี่ย แต่เมื่อมองไปรอบๆ และนึกถึงสถานการณ์ปัจจุบัน เขาจึงระงับความในใจเอาไว้

“เริ่มการประลองรอบที่สอง ผู้ลงแข่งคือกู้ชูหน่วนกับซ่งอวี้”

หลังจากมีคำประกาศ ชายหนุ่มที่แต่งกายด้วยชุดแบบขงจื๊อจึงก้าวออกมาช้าๆ

มีดาบเคลือบเจ็ดสมบัติอยู่บนหลังของชายผู้นั้น เขาเป็นคนรูปงามสง่าผ่าเผย มีพลังเหลือล้น ทุกอิริยาบถดูงดงามราวกับสวรรค์สรรค์สร้าง อ่อนละมุนราวกับหยกสมชื่อของเขา (อวี้แปลว่าหยก)

“แม่นาง วรยุทธของซ่งอวี้สูงส่งกว่าท่าน ถึงจะโชคดีได้รับชัยชนะในการต่อสู้ก็ไม่ใช่ชัยชนะที่น่าภูมิใจ ทว่าเมื่อรองหัวหน้าเผ่ามีคำสั่งมาเช่นนี้ ซ่งอวี้ก็มิกล้าปฏิเสธ ถ้าแม่นางไม่รังเกียจ ซ่งอวี้จะยอมให้ก่อนเจ็ดกระบวนท่า และรับรองว่าจะไม่ดึงดาบออกจากฝัก ถ้าดึงดาบออกมา จะถือว่าซ่งอวี้แพ้”

“เจ้าโง่ เจ้ากำลังต่อสู้ในนามของเผ่าเพลิงฟ้า คิดจะทำเป็นเล่นงั้นรึ” รองหัวหน้าเผ่าซือคงตำหนิเขาทันที

เยี่ยจิ่งหานเหมือนจะยิ้ม “หรือว่ารองหัวหน้าเผ่าจะไม่มั่นใจในตัวซ่งอวี้”

เหล่าสาวกของเผ่าเพลิงฟ้าพากันกระซิบกระซาบ

ด้วยความสามารถของซ่งอวี้ ต่อให้เขาจะยอมก่อนเจ็ดกระบวนท่า ต่อให้เขาจะไม่ชักดาบออกจากฝัก แต่เขาก็ยังจัดการกู้ชูหน่วนได้ภายในไม่กี่นาทีอยู่ดี

พวกเขาไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุใดรองหัวหน้าเผ่าซือคงจึงต้องหวาดกลัวขนาดนี้

หรือว่าเพราะนางเอาชนะหวางเฟิงกับหวางอวี่ได้

ที่นางชนะหวางเฟิงกับหวางอวี่ได้เป็นเพราะนางวางยาพิษ เอาชนะด้วยความฉลาดแกมโกง

แต่เมื่อเทียบระดับวรยุทธ วรยุทธของซ่งอวี้สูงกว่าวรยุทธของหวางเฟิงกับหวางอวี่มิใช่น้อย

มีเพียงสมาชิกระดับสูงของเผ่าเพลิงฟ้าเท่านั้นที่เข้าใจว่าเหตุใดรองหัวหน้าเผ่าซือคงจึงกังวลเช่นนี้ ถ้ากำจัดแม่สาวน้อยผู้นี้ไม่ได้ พวกเขาคงจะอยู่อย่างไม่สงบไปตลอดชีวิต

กู้ชูหน่วนหรี่ตามองอย่างพินิจพิเคราะห์ ชายที่อยู่ตรงหน้าไม่เพียงแต่หน้าตาดี แต่ยังสุภาพและสง่างาม พลังรอบกายเปี่ยมล้นไปด้วยคุณธรรมอันน่าเกรงขาม ไม่เหมือนกับหวางเฟิงและหวางอวี่ที่ชั่วร้ายโหดเหี้ยมท่าทางเหมือนโจร

นางแย้มยิ้มราวกับดอกท้อที่เบ่งบาน มีเสน่ห์ชวนให้ลุ่มหลงจนหลายคนอดไม่ได้ที่จะหลงใหล

“เผ่าเพลิงฟ้ารักษาคำพูดเสมอ พี่ใหญ่ซ่งเป็นศิษย์คนใกล้ชิดของหัวหน้าเผ่า ข้าเชื่อว่าที่ท่านพูดมาเมื่อครู่นี้เป็นคำพูดที่เชื่อถือได้ ถูกต้องหรือไม่”

คำพูดของนางแทบจะปิดตายทางหนีที่ไล่ของรองหัวหน้าเผ่าซือคง

ถ้าไม่ยอมรับคำพูดของซ่งอวี้ เกียรติที่มีอยู่ของเผ่าเพลิงฟ้าและเกียรติของหัวหน้าเผ่าคงจะไม่มีเหลือ ถึงอย่างไรซ่งอวี้ก็เป็นศิษย์เพียงคนเดียวของหัวหน้าเผ่า

ผู้อาวุโสสูงสุดเสวี่ยเยี่ยไม่พอใจซ่งอวี้เป็นอย่างยิ่ง แต่เขาก็ยังคงเอ่ยอย่างเยือกเย็นว่า “สิ่งที่เผ่าเพลิงฟ้าพูดออกไปย่อมเป็นสิ่งที่เชื่อถือได้”

“เช่นนั้นคงต้องขอบคุณพี่ใหญ่ซ่งอวี้สำหรับความเอื้อเฟื้อ” กู้ชูหน่วนหัวเราะหึๆ

นางเปิดฉากโจมตีทันทีหลังจากกล่าวขอบคุณ ทันทีที่ลงมือนั่นคือหนึ่งกระบวนท่า นางหวังจะเอาชนะให้ได้ภายในเวลาอันสั้นที่สุดเพื่อยุติการแข่งขัน

ดาบของนางดึงดอกดาบขึ้นมาหลายดอก และดอกดาบเหล่านั้นก็พุ่งโจมตีจุดบัญชาการของซ่งอวี้ ความจริงมันพุ่งตรงไปที่ดวงตาของเขา ดาบทุกเล่มไร้ความปรานี ทั้งรวดเร็วแม่นยำและโหดเหี้ยม

ซ่งอวี้คิดไม่ถึงว่านางจะชิงลงมืออย่างรวดเร็วและดุดันเช่นนี้ นอกจากนี้เพลงยุทธของนางยังเปลี่ยนไปมาก ทั้งรวดเร็วและโหดเหี้ยม เขาประเมินนางต่ำไปจนเกือบจะถูกนางเล่นงาน

พลังของเขาเกือบจะอยู่ในระดับห้า ไม่ว่ากู้ชูหน่วนจะรวดเร็วแค่ไหนเขาก็ยังหลบได้

ปึงๆๆ

ห้ากระบวนท่าผ่านไปในพริบตา ซ่งอวี้ยังไม่เริ่มลงมือและปล่อยให้นางลงมือต่อ

แววตาของกู้ชูหน่วนหนักแน่น

ห้ากระบวนท่าผ่านไปแล้ว นางเหลือโอกาสอีกแค่สองกระบวนท่าเท่านั้น

ชายผู้นี้แข็งแกร่งกว่าหวางเฟิงและหวางอวี่หลายเท่า

ไม่แปลกใจเลยที่คนของเผ่าเพลิงฟ้าไม่กลัวนาง

เยี่ยจิ่งหานกับสีชิ่นและคนอื่นๆ อดกังวลแทนนางไม่ได้

ตอนที่จัดการกับกระบวนท่าที่แข็งแกร่งของหวางเฟิงกับหวางอวี่ กู้ชูหน่วนไม่สนเรื่องความเป็นความตายและฝืนใช้ฝ่ามือ แม้ว่าภายนอกจะดูเหมือนไม่เป็นไร แต่ภายในคงได้รับบาดเจ็บ

และไม่ใช่การบาดเจ็บเล็กๆ น้อยๆ ด้วย

ตอนนี้นางจะเป็นคู่ต่อสู้ของซ่งอวี้ได้อย่างไร

เป็นไปได้หรือที่นางจะใช้พิษอีกครั้ง

ซ่งอวี้ไม่เหมือนหวางเฟิงและหวางอวี่ หลังจากเรียนรู้ความผิดพลาดของพวกเขา ซ่งอวี้มีหรือจะไม่ระวังตัว

ดอกดาบปลิวไสวราวกับเทพธิดาและปกคลุมไปทั่วร่างของซ่งอวี้ พลานุภาพของมันแข็งแกร่งจนคนที่ดูอยู่ข้างๆ ยังอกสั่นขวัญหาย

คนของเผ่าเพลิงฟ้าต่างหวาดกลัว

ความแข็งแกร่งเช่นนี้เป็นฝีมือของผู้ที่อยู่ในระดับสองจริงๆ รึ

แววตาที่อบอุ่นของซ่งอวี้หรี่แสงลง เขายกดาบในมือและรวบรวมกำลังภายในเพื่อสลัดดอกดาบที่ปลิวว่อนอย่างบ้าคลั่งออกไป

จอมมารลูบเส้นผมสีดำของตนเองอย่างเนิบช้าพลางเอ่ยอย่างเย็นชาว่า “แพ้แล้วก็คือแพ้ หรือเผ่าเพลิงฟ้ายอมรับไม่ได้ว่าพ่ายแพ้ให้ผู้หญิงคน...”

จอมมารหยุดคำพูดไว้แค่นั้น

เพราะเห็นว่าซ่งอวี้ถือบางอย่างไว้ในมือ

ในไม่ช้าเขาก็คลายมือออก ในมือของเขาคือผ้าผูกผมสีขาวของกู้ชูหน่วนและเส้นผมเส้นเล็กๆ ของนาง

ทุกอย่างหยุดนิ่งไปชั่วขณะ

กู้ชูหน่วนเผาชายเสื้อและเส้นผมของเขา นอกจากนี้ยังตัดเส้นผมที่นุ่มสลวยของเขาด้วย

แต่ซ่งอวี้ก็ได้ผ้าผูกผมและเส้นผมของนางไปเช่นกัน

พวกเขาเสมอกัน ไม่มีใครได้เปรียบใคร

เจ็ดกระบวนท่าผ่านไป

ซ่งอวี้จู่โจมกลับได้ทุกเมื่อและไม่กลายเป็นฝ่ายรับเหมือนเมื่อครู่

สถานการณ์ในตอนนี้ไม่เอื้ออำนวยต่อกู้ชูหน่วนเลย

คนของเผ่าเพลิงฟ้าพากันส่งเสียงโห่ร้อง มีเพียงสีชิ่นและคนอื่นๆ เท่านั้นที่เงียบ

ซ่งอวี้เอ่ยด้วยรอยยิ้มที่สุภาพอ่อนโยน “แม่นางทำให้ข้าไม่พอใจ”

กู้ชูหน่วนยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย จากนั้นริมฝีปากสีแดงจึงเผยอออก “ถ้าท่านไม่อยากขุ่นเคืองใจ เช่นนั้นท่านก็ควรเห็นแก่หน้าข้าและยอมแพ้ง่ายๆ จะดีกว่า”

ซ่งอวี้ชะงัก

เขาแค่สุภาพด้วยนิดหน่อย คิดไม่ถึงว่านางจะหน้าด้านหน้าทนถึงขนาดบอกให้เขายอมแพ้ต่อหน้าทุกคน

ผู้หญิงคนนี้ไม่สนใจภาพลักษณ์ของตัวเองเลยหรือ

สาวกของเผ่าเพลิงฟ้าบางส่วนมองกู้ชูหน่วนอย่างไม่พอใจยิ่งกว่าเดิม

“เป็นผู้หญิงแบบไหนกัน เหตุใดจึงไร้ยางอายพูดเช่นนี้ออกมาได้ คนแบบนี้เห็นจะเข็นไม่ขึ้นแน่แล้ว”

เผียะ!

สาวกผู้นั้นถูกตบที่มุมปากอย่างแรงหลังจากพูดจบ แรงจนกระทั่งมีเลือดไหลออกมาจากฟันสองซี่ เจ็บปวดจนเขาต้องร้องโอดโอย