กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 577

“ไข่มุกมังกรลูกที่เจ็ดอยู่ในทิศเจียงหนาน”

น้ำเสียงของเหวินเส่าอี๋ร้อนรน

หากว่าเขาพูดช้าไปวินาทีหนึ่ง มีดสั้นของกู้ชูหน่วนก็จะต้องทำให้เขากลายเป็นขันทีไปแล้ว

โชคดีที่กู้ชูหน่วนหยุดได้ทันเวลา

แม้จะนอนอยู่บนเตียงน้ำแข็ง เหงื่อก็ยังไหลตามแก้มของเหวินเส่าอี๋ลงมา

“ทิศเจียงหนาน? ที่ใดของทิศเจียงหนาน?” กู้ชูหน่วนถาม

“ไม่รู้ ข้าได้ยินหัวหน้าเผ่าพูดคุยกับผู้อาวุโสไท่ซั่งเสวี่ยเยี่ยโดยบังเอิญ ในตอนนี้เผ่าเพลิงฟ้าของเราก็ไม่รู้ว่าไข่มุกมังกรลูกที่เจ็ดอยู่ที่ใดของเจียงหนาน รู้เพียงว่าเผ่าเพลิงฟ้าได้ส่งคนจำนวนมากไปทางเจียงหนานแล้ว”

“แล้วพวกท่านรู้ได้อย่างไรว่าไข่มุกมังกรลูกที่เจ็ดอยู่ที่เจียงหนาน?”

กู้ชูหน่วนกล่าวพร้อมกับยื่นมือไปสัมผัสเหวินเส่าอี๋และค้นตัวเลยโดยตรง

“ชายหญิงมิอาจใกล้ชิดกัน เจ้ารีบหยุดนะ”

นางเคลื่อนไหวไม่รุนแรงและยังเบามือ ทุกที่ที่สัมผัสทำให้เขาจั๊กจี้จนทนไม่ไหวโดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ที่เขาสวมเพียงแค่ผ้าบางเบาเท่านั้นตำแหน่งที่ควรปกปิดโดยพื้นฐานแล้วปกปิดไม่อยู่

เหวินเส่าอี๋รู้สึกอายจนอยากจะหาสถานที่มุดเข้าไป

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกลิ่นหอมของหญิงสาวที่ติดอยู่ตรงปลายจมูกของเขา

ค้นหาอยู่สักพักหนึ่งกู้ชูหน่วนค้นหาสิ่งใดไม่พบเลย เพียงแค่เห็นลูกปัดที่ห้อยอยู่ที่คอของเหวินเส่าอี๋ ลูกปัดนั้นเป็นสีขาวดังหิมะและมองไม่ออกว่าเป็นวัสดุใดแต่สัมผัสแล้วคล้ายคลึงกับเข็มทิศอยู่บ้าง

นางถามว่า “นี่คือสิ่งใด?”

“หัวหน้าเผ่ามอบให้กับข้า เป็นเพียงลูกปัดธรรมดาๆก็เท่านั้น”

“จริงหรือ? ในเมื่อเป็นลูกปัดธรรมดาๆงั้นก็มอบให้ข้าได้สิ” กู้ชูหน่วนนำไปเก็บไว้ในวงแหวนอวกาศอย่างไม่เกรงใจ

เดิมทีเหวินเส่าอี๋ก็ได้รับบาดเจ็บจนสมองมึนทึบหมดแล้ว

ลูกปัดนี้เป็นกุญแจสำคัญในการค้นหาไข่มุกมังกร หัวหน้าเผ่ากำชับนักกำชับหนาว่าอย่าได้ทำหาย

แต่นางได้แย่งชิวลูกปัดของเขาไปเช่นนี้

"เจ้ายังรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องของไข่มุกมังกร เล่ามาให้ฟังหน่อย?"

"ไม่รู้"

“ไม่รู้จริงๆหรือ?”

“ถึงแม้เจ้าจะตอนข้าคำตอบก็ยังคงเหมือนเดิม”

มองดูท่าทางสงบนิ่งของเขาบางทีเขาอาจจะไม่รู้จริงๆว่าไข่มุกมังกรลูกที่เจ็ดอยู่ที่ใด?

กู้ชูหน่วนกรอกตาไปมาแล้วกวาดมองไปยังรูปร่างอันราบเรียบและไร้ไขมันของเขา

“ดูรูปร่างของท่านสิไม่มีไขมันเลยแม้แต่น้อย สัมผัสก็ช่างรู้สึกสบายนักแล้วข้าจะตอนได้อย่างไร หากข้ามัดท่านกลับไปไว้เป็นคนรักของข้าท่านว่าจะน่าตื่นเต้นหรือไม่นะ?”

“กู้ชูหน่วนเจ้าต้องการทำอะไรกันแน่?”

“โอ๊ย โมโหเสียแล้ว? ให้ข้าเดาดูสิว่าตอนนี้ข้าคิดสิ่งใดอยู่? ท่านต้องการสังหารข้าใช่หรือไม่?”

เหวินเส่าอี๋หันหน้าหนีไม่สนใจนางโดยที่แววตาเต็มไปด้วยความโกรธ ดูออกว่าเขาโกรธซะแล้ว

“เจ้ามีความสามารถมากไม่ใช่หรือ? เหตุใดถึงไม่ลงมือ? คงไม่ใช่ว่าลงมือไม่ลงหรอกนะ?”

หญิงไร้ยางอายผู้นี้

นางไม่ได้มองออกแต่แรกแล้วหรือ

หากว่าเขาสามารถเคลื่อนไหวได้ยังจะให้นางจองหองได้เช่นนี้หรือ

น่ารังเกียจ ไร้ยางอาย ช่างน่าขายหน้า

“ท่านมีรูปร่างดีเช่นนี้คิดว่าหน้าตาก็ไม่ดูแย่เป็นแน่ ให้ข้าดูหน้าของท่านเสียก่อน”

กู้ชูหน่วนก้าวไปด้านหน้าทีละก้าวๆและเอื้อมมือไปหยิบหน้ากากผีเสื้อบนใบหน้าของเขา แต่หน้ากากของเขาดูเหมือนจะหลอมรวมกับใบหน้าของเขา ไม่ว่านางจะออกแรงมากเพียงใดก็ไม่สามารถถอดออกได้

เหวินเส่าอี๋กัดฟันจนเกิดเสียงดังขึ้น

หากว่าสามารถเคลื่อนไหวได้ เขาอยากจะหยิกนางให้ตายจริงๆ

“นี่เพียงแค่กรีดรอยเดียวก็เลือดไหลมากเพียงนี้ หากว่าข้าสลักนโยบายการสงครามทั้งหมดลงมาเช่นนั้นท่านก็จะไม่ต้องเลือดไหลหมดจนตายหรอกหรือ”

เหวินเส่าอี๋กล่าวอย่างโกรธเคืองว่า "ผู้กล้าฆ่าได้หยามไม่ได้ เจ้าจะฆ่าก็ฆ่าจะเสียเวลาทรมานคนเช่นนี้ทำไมกัน?"

“ทรมานคน? หึ......พูดถึงการทรมานคนวิธีการของเผ่าเพลิงฟ้าของพวกท่านถึงจะโหดเหี้ยมจริงๆกระมัง”

ลมหายใจบนร่างกายของกู้ชูหน่วนเย็นลงอย่างกะทันหัน ภาพผู้คนของเผ่าหยกที่มีชีวิตอยู่ยิ่งกว่าตายยังคงวนเวียนอยู่ในสมองของนาง

นรกบนดินนั้นนางไม่อยากเห็นเป็นครั้งที่สองในชีวิตของนางอีกแล้ว

"นอกจากจะได้ไข่มุกมังกรครบทั้งเจ็ดลูกมายังจะมีวิธีใดที่สามารถทำลายคำสาปของเผ่าหยกได้?"

“เจ้ามีความสัมพันธ์ที่แยกไม่ออกกับเผ่าหยกจริงๆ เป็นเจ้าที่มอบไข่มุกมังกรลูกที่ห้าให้กับเผ่าหยกแต่ไม่ใช่เผ่าหยกที่ขโมยไข่มุกมังกรไปจากเจ้าสินะ”

“ข้ากู้ชูหน่วนไม่ใช่คนจิตใจดี จะถามท่านเป็นครั้งสุดท้ายนอกจากรวบรวมไข่มุกมังกรทั้งเจ็ดลูกแล้วยังมีวิธีใดที่จะสามารถปลดคำสาปของเผ่าหยกได้อีก?”

“ไม่มี ถึงมีข้าก็จะไม่บอกเจ้า ชู่ว์......”

คำพูดของเหวินเส่าอี๋เพิ่งจบกู้ชูหน่วนก็แทงยังไหล่เขาอย่างแรงทำให้เขาเจ็บปวดจนอ้าปากสูดลมหายใจอันเย็นเข้าจนเกือบจะคิดว่าแขนได้ขาดเสียแล้ว

“ท่านไม่บอกใช่ไหม ไม่เป็นไร ท่านก็ไม่กลัวว่าข้าจะสลักนโยบายการสงครามเต็มร่างของท่านใช่ไหมซึ่งก็ไม่เป็นไร”

“ได้ยินมาว่าหอเหวินเซียงในเมืองหลวงนั้นค่อนข้างมีชื่อและในนั้นก็มีผู้ชายทุกแบบ ด้วยรูปร่างและลักษณะท่าาทางของท่านแม้ว่าจะสวมหน้ากากอยู่นำไปไว้ในนั้นก็จะมีคุณชายสูงศักดิ์มากมายหรือคุณหนูผู้ร่ำรวยแย่งชิงกันนะ”

ฝ่ามือของเหวินเส่าอี๋สั่นสะท้าน “เจ้าต้องการทำสิ่งใดอีก?”

“ไม่ได้ต้องการทำสิ่งใด เพียงแค่ในปากของท่านข้าไม่ได้ยินข่าวที่ข้าต้องการ และเผ่าหยกกับข้าก็มีความสัมพันธ์กันอยู่บ้าง ข้าเห็นเผ่าหยกถูกพวกท่านทำร้ายอย่างทุกข์ทรมานเช่นนั้นก็ต้องการเก็บดอกเบี้ยแทนพวกเขาสักหน่อย”

หมายเหตุ

เจียงหนาน คือพื้นที่บริเวณตอนล่างของแม่น้ำแยงซีในประเทศจีนปัจจุบัน