กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 601

"หากข้าโยนไข่มุกมังกรไปแล้ว ท่านไม่ปล่อยคนจะทำอย่างไร？"

"หากเจ้าไม่โยนมา ข้าก็จะฆ่าพวกเจ้า และค่อยเอาไข่มุกมังกรมา"

"มันง่ายที่ท่านจะฆ่าพวกเรา แต่ก่อนที่ท่านจะฆ่าพวกเรา ข้าก็จะทำลายไข่มุกมังกรเสียก่อน หรือต่อให้ข้าจะไม่มีความสามารถทำลายไข่มุกมังกรได้ ข้าก็จะโยนมันลงไปใต้หุบเขาน้ำแข็ง"

กู้ชูหน่วนพยายามเข้าไปใกล้หุบเขาน้ำแข็ง ที่นั่นเป็นทะเลเมฆอันกว้างใหญ่ และไม่รู้ว่าลึกมากแค่ไหน

ดวงตาของกู้ชูหน่วนหรี่ลงและตะโกนเสียงดัง "ข้าจะนับถึงสาม หากท่านไม่ปล่อยคน พวกเราก็สู้กันให้ตายกันไปข้างหนึ่ง"

"หนึ่ง"

ท่าทางของนางดูแน่วแน่ และดูเหมือนจะไม่ได้ล้อเล่น ใบหน้าของรองหัวหน้าเผ่าซือคงเขียวด้วยความโกรธ

ทั้งสองฝ่ายต่างชะงักงัน และไม่ยอมที่จะประนีประนอม

อย่างไรก็ตาม การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไป เยี่ยจิ่งหานยังคงต้านท้านกระแสน้ำวน

รองหัวหน้าเผ่าซือคงก็ไม่ได้ค่อยดีนัก เขาถูกมังกรน้ำแข็งระดับเจ็ดทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บสาหัส และในตอนนี้เขาก็สูญเสียพลังลมปราณไปมากในการจัดการกับเยี่ยจิ่งหาน หลังจากการต่อสู้ครั้งนี้ ต่อให้เยี่ยจิ่งหานจะถูกฆ่า เขาก็คงจะสูญเสียพลังไปไม่น้อย

ผู้อาวุโสสูงสุดเสวี่ยเยี่ยสมควรตาย

หากไม่ใช่เพราะผู้อาวุโสสูงสุดเสวี่ยเยี่ยรักตัวกลัวตาย และปล่อยให้เขาต่อสู้กับมังกรน้ำแข็งระดับเจ็ดเพียงลำพัง เขาก็คงไม่ถูกมังกรน้ำแข็งทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้

"สอง"

กู้ชูหน่วนจ้องไปที่รองหัวหน้าเผ่าซือคงอย่างเย็นชา และพร้อมที่จะนับสาวทุกเมื่อ

กู้ชูหน่วนเป็นกังวล

รองหัวหน้าเผ่าซือคงก็เป็นกังวลเช่นกัน

ทั้งสองทำสงครามทางจิตใจ และเดิมพันว่าอีกฝ่ายจะยอมแพ้

กู้ชูหน่วนยิ้มเบา ๆ "ข้าไม่อยากเชื่อเลยว่าตาเฒ่าอย่างท่านจะสนใจพวกเรามาก และดูเหมือนว่าจะให้ความเสำคัญกับพวกเรามากกว่าไข่มุกมังกรเสียอีก ช่างเถอะ เช่นนั้นไข่มุกมังกรนั่นก็โยนทิ้งไปเถอะ ของที่ข้าไม่ได้มา ข้าก็จะไม่ยอมให้ใครได้ไปเช่นกัน"

กู้ชูหน่วนกำไข่มุกมังกรไว้แน่น และส่งกำลังภายในของนางไปยังไข่มุกมังกรโดยไม่รู้ตัว

นางกำลังจะนับสาม

รองหัวหน้าเผ่าซือคงถอนพลังของกระแสน้ำวนไปก่อนที่นางจะนับสาม

เขามาข้างหน้ากู้ชูหน่วนในทันที และยกมือขึ้นมาคว้าไข่มุกมังกรในมือของกู้ชูหน่วน

แทบจะในเวลาเดียวกัน ไข่มุกมังกรก็ส่องแสงและดึงดูดมังกรน้ำแข็งให้ออกมา

ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงคำรามของมังกร มังกรยักษ์ยาวหลายสิบเมตรโฉบเข้ามาพร้อมกับอ้าปากมังกรขนาดใหญ่ ทันทีที่ดูดกำลังภายในเข้าไปก็อยากจะดูดไข่มุกมังกรกลับเข้าไปในปากด้วย

กู้ชูหน่วนเห็นว่าไข่มุกมังกรสำคัญเสียยิ่งกว่าชีวิตของตนเอง นางจะยอมให้ใครแย่งชิงไข่มุกมังกรไปได้อย่างไร

อย่างแรกคือนางนำไข่มุกมังกรกลับเข้าไปในวงแหวนอวกาศ จากนั้นก็ต้านทาน

มังกรน้ำแข็งนั้นรวดเร็วมาก จิตสังหารก็รุนแรงมาก มังกรน้ำแข็งสะบัดหาง และถ้ำน้ำแข็งครึ่งหนึ่งก็พังทลายลง

กระบวนท่าที่มีพลังสังหารรุนแรงพุ่งเข้าไปหากู้ชูหน่วนอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน

เยี่ยจิ่งหานหรี่ตาลง

มังกรน้ำแข็งระดับเจ็ดสะบัดหางอย่างแรง ต่อให้เป็นระดับหก หากไม่ตายก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส แล้วนางจะรอดได้อย่างไร

เยี่ยจิ่งหานรีบเหาะไปข้างหน้านางในทันที และยับยั้งหางมังกรที่ทรงพลังแทนกู้ชูหน่วน

"อัก......"

"อัก......"

เยี่ยจิ่งหานกระอักเลือด และกู้ชูหน่วนก็ถูกลูกหลงจนบาดเจ็บสาหัสเขาและ พลังของมังกรน้ำแข็งทำให้เขาและกู้ชูหน่วนที่อยู่ข้างหลังกระเด็นออกไป

หา......"

ไม่ไกลออกไปเป็นหุบเขาน้ำแข็ง

หุบเขาน้ำแข็งนั้นลึกมาก ราวกับหน้าผาสูงหมื่นจั้ง และทั้งสองก็กระเด็นตกลงไปด้านล่างหุบเขาน้ำแข็ง

"โห่ว......"

มังกรน้ำแข็งคำรามอีกครั้งอย่างบ้าคลั่ง

หากต้องการจะแย่งชองไข่มังกรก็ต้องกระโดดลงไป แต่ไม่รู้ว่าทำไมจู่ ๆ ถึงหยุดชะงักและหันไปหารองหัวหน้าเผ่าซือคง

รองหัวหน้าเผ่าซือคงสะดุ้ง

เขาล้วงแขนเสื้อ และเห็นลูกปัดคล้ายกับไข่มุกมังกร อีกทั้งยังมีกลิ่นของไข่มุกมังกรด้วย

สมควรตาย......