กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 632

ด้านนอกจวนแม่ทัพ กู้ชูหน่วนซ่อนตัวอยู่ข้างต้นหลิวไม่ไกลนัก และลังเลว่าจะเข้าไปดีหรือไม่

จวนแม่ทัพยังคงเหมือนเดิม และมองไม่เห็นความแตกต่างใด ๆ แต่นางกลับรู้สึกไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูก ราวกับว่าเป็นความเงียบสงบก่อนเกิดพายุ

ไม่ใช่ว่านางไม่เคยคิดว่านี่เป็นหมากกระดานหนึ่ง

แม่ทัพใหญ่อยู่ในสนามรบมานานหลายสิบปีแล้ว หากมีเรื่องสำคัญก็จะพูดคุยกับนางอย่างลับ ๆ และไม่มีทางที่จะโง่ให้คนรับใช้มาบอกให้นางมาพบที่ห้องลับ

นางให้คนไปสืบมาแล้ว คนรับใช้ผู้นั้นเป็นคนของจวนแม่ทัพจริง ๆ ภูมิหลังขาวสะอาด และเป็นคนสนิทของแม่ทัพใหญ่

กู้ชูหน่วนเดินกลับมา นางลังเลซ้ำแล้วซ้ำเล่า และในที่สุดก็ตัดสินใจเข้าไป

หากคำสั่งลับนั้นเป็นของแม่ทัพใหญ่ เช่นนั้นก็มีความเป็นไปได้สองอย่าง อย่างแรกคือ เขากำลังตกอยู่ในอันตราย และต้องการใช้วิธีนี้เพื่อบอกให้นางกระทำการอย่างระมัดระวัง

อย่างที่สองคือ มีคนต้องการจะทำให้แม่ทัพใหญ่กับนางขัดแย้งกัน

หากไม่ใช่คำสั่งของเขา เช่นนั้นก็ไม่ต้องคิดถึงความเป็นไปได้เลย เห็นได้ชัดว่ามีคนต้องการมุ่งเป้าไปที่พวกเขา

ไม่ว่าจะเป็นความเป็นไปได้อย่างไหน นางก็ต้องไปดูให้แน่ใจว่าแม่ทัพใหญ่และไข่มุกมังกรเม็ดที่เจ็ดยังอยู่ดี

กู้ชูหน่วนไม่ต้องการจะทำให้ผู้คนในจวนแม่ทัพตกใจ ดังนั้นนางจึงเลือกที่จะปีนข้ามกำแพงเข้าไป

นางเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เพียงแค่กะพริบตาเบา ๆ นางก็เข้าไปในจวนแม่ทัพแล้ว แม่ทัพใหญ่เซี่ยวเคยพานางเข้าไปในห้องลับครั้งหนึ่ง กู้ชูหน่วนคุ้นเคยกับจวนแม่ทัพเป็นอย่างดี นางจึงตรงเข้าไปในห้องลับท่ามกลางความมืด

ทางเข้าห้องลับอยู่หลังภาพวาดในห้องตำรา

กู้ชูหน่วนยังไม่ทันจะได้เข้าไปในห้องตำรา นางก็ได้กลิ่นคาวเลือด

นางเงยหน้าขึ้นในทันที แววตาของนางเปล่งประกาย และมีลางสังหรณ์ไม่ดี

"ปัง......"

นางเอาเท้าถีบประตูห้องตำราให้เปิดออก และสิ่งที่เห็นคือร่างของแม่ทัพใหญ่เซี่ยวนอนจมอยู่ในกองเลือด

แม่ทัพใหญ่เซี่ยวตายอย่างน่าอนาถข้างหน้าโต๊ะ ดวงตาของเขาเบิกกว้าง และตายตาไม่หลับ ดูเหมือนว่าก่อนตายเขาจะตกใจอย่างมาก

เมื่อมองลงไป กู้ชูหน่วนก็เห็นว่าหัวใจของแม่ทัพใหญ่เซี่ยวถูกควักออกมา หัวใจของเขาถูกบดขยี้จนแตกเป็นเสี่ยง ๆ และน่าสยดสยอง

"แม่ทัพใหญ่เซี่ยว......"

กู้ชูหน่วนหน้ามืดและแทบจะยืนไม่อยู่ นางจับชีพจรของแม่ทัพใหญ่เซี่ยว แม่ทัพใหญ่เซี่ยวเสียชีวิตแล้ว

กู้ชูหน่วนจึงรีบหยิบหัวใจที่ถูกควักออกมา ที่แท้ไข่มุกมังกรที่อยู่ในหัวใจก็ถูกแย่งชิงไปแล้ว

ในเวลาเดียวกัน คนรับใช้คนหนึ่งก็เข้ามาพร้อมกับถ้วยน้ำแกงโสม และเห็นว่ากู้ชูหน่วนถือหัวใจที่แหลกสลายของแม่ทัพใหญ่เซี่ยว รวมทั้งร่างที่ตายอย่างน่าอนาถของแม่ทัพใหญ่เซี่ยว

คนรับใช้ตกตะลึงและเขาอุทานด้วยความตกใจ "ฮ้า......ท่านแม่ทัพใหญ่ถูกสังหาร......ท่านแม่ทัพใหญ่ถูกสังหาร..."

เสียงนี้เป็นเสียงตะโกนด้วยความตกใจอย่างสุดขีด และดังสนั่นไปทั่วทั้งจวนแม่ทัพที่เงียบสงัด

ผู้คนในจวนแม่ทัพต่างตระหนกตกใจ และรีบวิ่งมาที่ห้องตำรา

กู้ชูหน่วนทำอะไรไม่ถูก และเห็นว่ามือทั้งสองข้างของนางเต็มไปด้วยเลือด นางต้องการจะจากไป แต่หากนางจากไป นางก็จะยิ่งน่าสงสัยมากขึ้นไปอีก

ในช่วงเวลาที่นางกำลังลังเล เซี่ยวอวี่ชง เซี่ยวอวี่โหลว เซี่ยวอวี่เซวียน รวมทั้งเซี่ยวหว่านเอ๋อร์และคนอื่น ๆ ต่างก็รีบเข้ามา

เมื่อเห็นฉากที่อยู่ข้างใน พวกเขาก็ตกใจจนหน้าซีดเผือด และเซี่ยวหว่านเอ๋อร์ก็เป็นลม

"ท่านพ่อ......"

เซี่ยวอวี่ชงและเซี่ยวอวี่โหลวตะโกนด้วยความเศร้าโศกเสียใจ และรีบไปที่ร่างของแม่ทัพใหญ่เซี่ยว

สีหน้าของเซี่ยวอวี่เซวียนซีดเผือด เขาจ้องมองมือที่เปื้อนเลือดของกู้ชูหน่วน และเซไปมาสองสามครั้ง นัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยคำถามและความไม่อยากจะเชื่อ

เซี่ยวอวี่ชงคว้าคอเสื้อของกู้ชูหน่วนและตะโกนด้วยความโกรธ "ทำไมท่านต้องฆ่าท่านพ่อของข้า ทำไม......"

"ชิ้ง ๆ ๆ ......"

แม้ว่าคนรับใช้ของจวนแม่ทัพส่วนใหญ่จะเป็นคนชราและอ่อนแอ แต่ที่นี่ก็มีทหารอยู่ไม่น้อย เหล่าทหารที่อยู่ในจวนต่างพากันชักอาวุธออกและล้อมกู้ชูหน่วนไว้