“ฝ่าบาท เจ๋ออ๋องใส่ร้ายหม่อมฉันเพคะ น้ำผึ้งเพียงแค่เล็กน้อยเช่นนั้นจะดึงดูดผีเสื้อจำนวนมากเช่นนี้ได้อย่างไร? และน้ำผึ้งก็วางอยู่บนโต๊ะผีเสื้อกลับไม่มาอย่าว่าแต่ทาในภาพวาดเลยเพคะ”
"เอ่อ......นี่......" ดูเหมือนว่าจะมีเหตุผลนะ
"ผีเสื้อถูกสิ่งเร้าทำให้ลุ่มหลงถึงได้ถูกดอกไม้ปลอมดึงดูดไปเพื่อที่จะดูดน้ำหวาน"
กู้ชูหน่วนกางมือออกแสดงให้เห็นว่าบริสุทธิ์ “เจ๋ออ๋องกล่าวอยู่ตลอดว่าหม่อมฉันใช้น้ำผึ้งมาโกง เช่นนั้นเจ๋ออ๋องก็ลองอีกครั้งว่าในหมึกที่ทาด้วยน้ำผึ้งจะสามารถดึงดูดผีเสื้อมาได้หรือไม่”
“ใช่ เจ๋ออ๋อง เจ้าลองดูสิ การประลองความรู้ไม่สามารถเลอะเลือนได้” จักรพรรดิเยี่ยทรงสนพระทัยขึ้นยิ่งนัก
กู้ชูหน่วนแขวะจักรพรรดิเยี่ยเป็นหลายพันหลายหมื่นครั้งอยู่ในใจ
คนโง่เขลาผู้นั้นจะถูกเทพแห่งสงครามรังแกหนักหนาเพียงใดถึงได้ต้องการหลอกใช้นางกดเทพแห่งสงครามไว้
ทุกคนต่างเฝ้ามองเจ๋ออ๋องทาน้ำผึ้งลงในหมึกด้วยใจที่สงสัย จากนั้นก็ได้วาดดอกโบตั๋นทีละดอกๆบานสะพรั่งเพื่อดึงดูดผีเสื้อ
หลังจากรอเป็นเวลาพักใหญ่ผีเสื้อแม้แต่ตัวเดียวกลับไม่ได้มาเชยชมเลย
เจ๋ออ๋องไม่ยอมรับความพ่ายแพ้จากนั้นก็เทน้ำผึ้งจำนวนมากลงในหมึกแล้ววาดภาพดอกโบตั๋นใหม่อีกภาพหนึ่ง
กู้ชูหน่วนเห็นเช่นนี้เข้าร่างกายก็ถอยออกห่างให้ไกลจากเจ๋ออ๋อง
ถอยไปพร้อมกันกับนางก็มีเยี่ยเฟิง
กู้ชูหน่วนเลิกคิ้ว
อยู่ดีๆเยี่ยเฟิงถอยหลังด้วยเหตุใด?
หรือว่าเขาคาดเดาสิ่งใดได้?
“ดูเหมือนว่าจะไร้ความเคลื่อนไหว?” ไม่รู้ว่าใครในฝูงชนบ่นพึมพำขึ้นประโยคหนึ่ง
“ใช่หน่ะสิ รูปดอกโบตั๋นของกู้ชูหน่วนสามารถทำให้ผีเสื้อมากมายหยุดอยู่ เหตุใดบนรูปดอกไม้นับร้อยดอกของเจ๋ออ๋องไม่มีผีเสื้อเลยสักตัว? หรือว่าความเชี่ยวชาญในการวาดภาพของกู้ชูหน่วนดีเลิศเช่นนั้นจริงๆ?”
จักรพรรดิเยี่ยทรงเป็นกังวล เจ๋ออ๋องยิ่งกังวลมากกว่า
แม่สาวอัปลักษณ์ผู้นั้นทำให้เขาอับอายไปทั่ว และครั้งนี้ไม่ว่าอย่างไรเขาก็จะต้องกู้หน้าคืนมาให้ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์