กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 68

“ข้ากลัวว่าท่านจะอิจฉาความงามของข้า”

"แหวะ......"

เจ๋ออ๋องเกือบจะอาเจียนออกมา

หน้าตาเป็นหลุมเป็บบ่อเช่นนั้น อัปลักษณ์เสียจนไร้ใบหน้าเทียบได้เขาจะอิจฉาได้หรือ

“กู้ชูหน่วน มีความสามารถพวกเราก็มาเดิมพันกันอีกครั้ง”

“ได้สิ แต่หากว่าน้อยกว่าสามล้านตำลึงข้าจะไม่เดิมพัน”

“ได้ สามล้านตำลึงก็สามล้านตำลึง หากเจ้าไม่สามารถเอาชนะเราห้าคนได้ ข้าไม่เพียงแค่ต้องการให้เจ้าแก้ผ้าวิ่งร้อยรอบข้ายังต้องการมือทั้งคู่ของเจ้าด้วย”

กู้ชูหน่วนไม่ได้คิดเลยก็ตกลงโดยตรง "ได้ เช่นนั้นก็ให้ท่านทั้งหลายเป็นพยาน ท่านอ๋องโง่เขลาผู้นี้อยากจะมอบเงินสามล้านให้ข้าเองเปล่าๆไม่ใช่ว่าข้าขู่เข็ญจากเขา"

ทุกคนต่างไร้คำพูด

พวกเขาไม่รู้ว่าจะว่าสิ่งใดกู้ชูหน่วนแล้ว

หญิงผู้นี้ไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ สิ่งใดก็กล้าเดิมพัน

มือคู่นั้นของนางคงไม่สามารถรักษาเอาไว้ได้แล้วเป็นแน่

จักรพรรดิเยี่ยทรงกริ้วเล็กน้อย “เสี่ยวหลี่จือเจ้าว่าพี่น้องเหล่านี้ของข้าร่ำรวยมากเกินไปใช่หรือไม่? ลงมือก็เดิมพันกันเป็นหลายล้านตำลึง”

เสี่ยวหลี่จือไม่รู้จะตอบอย่างไร

เจ๋ออ๋องนั้นโมโหจนเลอะเลือนไปแล้วจริงๆ

ต่อหน้าพระพักตร์ฝ่าบาทยังกล้าเดิมพันมากเพียงนี้

เสี่ยวหลี่จือกล่าวอย่างระมัดระวังว่า "บางที......จักรพรรดิพระองค์ก่อนทรงพระราชทานไว้ให้มากมายกระมังพ่ะย่ะค่ะ"

ทุกคนรู้ดีว่าต่อให้จักรพรรดิพระองค์ก่อนทรงพระราชทานรางวัลให้มากมายเพียงใดก็ไม่ได้มีค่าเพียงแค่เงินห้าล้านตำลึง

หลิ่วเย่ว์วิตกกังวลจนเป็นบ้าแล้วจึงได้เร่งกล่าวขึ้นว่า "พี่ชายใหญ่ท่านเกลี้ยกล่อมหน่อยสิ ปรมาจารย์หมากรุกใช่ว่าจะทำให้ขุ่นเคืองได้ง่ายๆ หากว่ามือทั้งสองของพี่ใหญ่ถูกตัดทิ้งจริงๆแล้วจะทำเช่นไร?"