กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 69

กู้ชูหน่วนหยิบอ้อยขึ้นมาแทะโดยไม่สนใจใคร พร้อมกันนั้นก็หันไปผิวปากให้นักปราชญ์ทั้งสองจากรัฐจ้าว

“พวกท่านทั้งสองอยากจะพนันกับข้าอีกสักตาไหมล่ะ”

มุมปากของฉังเจินและฉังผิงกระตุกนิดหนึ่ง

ผู้หญิงคนนี้เป็นผีพนันหรือยังไง พูดออกมาแต่ละคำไม่เคยพ้นคำว่าพนัน

รอบที่แล้วพวกเขาเพิ่งแพ้ไปจนทำให้คุณชายอี้ต้องอยู่เล่นสนุกกับนางเป็นเวลาเจ็ดวัน แค่นี้พวกเขาก็ละอายใจจะแย่แล้ว มีหรือจะกล้าพนันอีก

ฉังเจินส่ายหน้า เอ่ยอย่างตรงไปตรงมาว่า “คุณหนูสาม เรามาที่นี่เพื่อร่วมการชุมนุมแข่งขันวิชาการ ไม่ได้มาเพื่อเล่นพนัน เราซาบซึ้งในความมีน้ำใจของคุณหนูสาม แต่คงต้องขอปฏิเสธ คุณหนูสามโปรดไปหาคนอื่นเถิด”

“ช่างคงแก่เรียนเสียจริง ไม่สนุกเอาเสียเลย”

กู้ชูหน่วนเงยหน้าและหันไปมองอี้เฉินเฟยผู้สง่างาม นางกะพริบตาปริบๆ และเอ่ยยิ้มๆ “คุณชายอี้ การแข่งเมื่อครู่นี้ท่านไม่เสียใจทีหลังใช่หรือไม่เจ้าคะ”

“ไม่เสียใจอยู่แล้ว หลังจากการชุมนุมแข่งขันวิชาการสิ้นสุดลง ข้าน้อยอี้จะยอมทำตามสิ่งที่คุณหนูสามต้องการ”

ทุกคนพากันฮือฮา

มีคำเล่าลือว่าคุณชายอี้เฉินเฟยเป็นคนใจดี แต่ไม่คิดว่าจะอารมณ์ดีขนาดนี้

เขาเป็นผู้มีฝีมือที่มีชื่อเสียงไปทั่วหล้า เป็นนักปรัชญาขงจื๊อที่มีชื่อเสียงเป็นอันดับต้นๆ เขามีสถานะที่สูงส่ง แต่กลับเต็มใจเที่ยวเล่นสนุกกับแม่สาวถุงฟางอัปลักษณ์

หรือเขามองไม่ออกว่ากู้ชูหน่วนกำลังทำให้เขาอับอายขายหน้า

กู้ชูหน่วนขยิบตาให้เขาอย่างมีเลศนัย ทำราวกับว่าเขาเป็นคณิกาหนุ่มในหอนางโลม

อี้เฉินเฟยไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

นางกำลังลวนลามเขาต่อหน้าธารกำนัลงั้นรึ

เซี่ยวอวี่เซวียนเอ่ยอย่างมีน้ำโห “ข้ารู้อยู่แล้วว่าแม่สาวอัปลักษณ์จะต้องสนใจอี้เฉินเฟย สายตาของนางเป็นอะไร อี้เฉินเฟยมีดีตรงไหน”

“พวกข้าว่าคุณชายอี้ดูดีจะตายไปลูกพี่ ทั้งนิสัยดี มีวิชาความรู้ แถมยังรูปโฉมงดงามอีกต่างหาก”

“ไอ้พวกบ้า”

อาจารย์สวีโกรธจนพ่นวาจาออกมาว่า “ทำตัวไม่สมเป็นนักปราชญ์เสียเลยๆ”