กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 70

ไม่นาน พระราชโองการอีกฉบับก็มาถึงจวนเสนาบดี เนื้อหาภายในพระราชโองการได้ระบุว่าคุณหนูสามจะได้รับการแต่งตั้งเป็นพระชายาหานในไม่ช้า เกรงว่าเมื่อครั้งก่อนยังไม่ได้เรียนรู้เรื่องราวเกี่ยวกับจวนเสนาบดีมากนัก ฉะนั้นจึงได้รับอนุญาตให้เข้ามาเรียนในสำนักศึกษาต่อ หวังให้กลายเป็นพระชายาหานที่มีความรู้และได้รับการอบรมอย่างดี คุณหนูห้ากู้ชูหลานได้เข้าเรียนในสำนักศึกษาวังหลวงในฐานะสหาย

ภายใต้พระราชโองการ จวนเสนาบดีได้เกิดหายนะขึ้นอีกครา

สีหน้าของฮูหยินใหญ่ดูแย่ลง บุตรีของนางกู้ชูอวิ๋นถูกคัดเลือกเข้าสู่สำนักศึกษา นางภาคภูมิใจมาโดยตลอด บัดนี้จวนเสนาบดีได้ส่งคุณหนูทั้งสองคนเข้าไป เช่นนั้นการมีตัวตนของบุตรีนางจะไม่ตกต่ำยิ่งกว่าเดิมหรือ

อู่อี๋เหนียงและกู้ชูหลาน เบิกบานใจเป็นบ้าเป็นหลัง อู่อี๋เหนียงเชื่อยิ่งว่า การยืนข้างฮ่องเต้เป็นสิ่งที่ถูกต้อง

ในจวนของซานอี๋เหนียง คุณหนูเจ็ดกู้ชูฉิงได้กวาดสิ่งของตกลงพื้นจนเกิดเสียงดังตึงตัง ปากก็ก่นด่าไม่หยุดหย่อน

“กู้ชูอวิ๋นมีความสามารถโดดเด่น ได้ถูกส่งตัวให้เข้าไปยังสำนักศึกษา ฝ่าบาทต้องการสร้างความอัปยศแก่หานอ๋อง ส่งกู้ชูหน่วนนังแพศยาผู้นั้นเข้าไปสร้างความอับอายถึงในสำนักศึกษาวังหลวง ข้ารับได้ แต่กู้ชูหลาน มีสิทธิ์อะไรได้เข้าสู่สำนักศึกษา? นางเป็นเพียงบุตรของนางสนมผู้หนึ่ง และยังเป็นบุตรนางสนมที่สูญเสียความบริสุทธิ์ไปด้วย”

“จวนเสนาบดีมีคุณหนูสี่คน บัดนี้พี่รอง พี่สาม น้องห้าล้วนไปหมดแล้ว เหลือเพียงแต่ข้าผู้เดียวที่ไม่ได้ไป ข้าจะเอาหน้าไปไว้ที่ใด? ท่านแม่ ข้าไม่ยอมนะเจ้าคะ”

ซานอี๋เหนียงเผยสีหน้าโหดร้าย

ไม่เพียงแค่นางไม่ยอม ตนก็ไม่ยอมด้วย

เพราะอู่อี๋เหนียงมีหน้าตาคล้ายกับคู่หมั้นคู่หมายวัยเยาว์ที่ลาจากโลกนี้ไปแล้วของนายท่าน ดังนั้นจึงได้รับการโปรดปรานจากนายท่าน หลายปีมานี้ก็มักจะข่มเหงพวกนางมาตลอด

บัดนี้กู้ชูหลานถูกคนช่วงชิงความบริสุทธิ์ไปแล้ว ยังกล้าเหยียดยามพวกนาง

นางดื้อรั้นเองไม่ใช่หรือ นางจะเฝ้าดูอย่างใจจดใจจ่อ ดูสิว่าพวกนางจะดื้อรั้นได้ถึงเมื่อไร

ซานอี๋เหนียงตำหนิ “ยิ่งปีนป่ายสูงเพียงใด การตกลงมาก็ยิ่งอนาถถึงเพียงนั้น กังวลอะไรกัน”

ในเรือนอันอบอุ่น

ชิวเอ๋อกระชากกู้ชูหน่วนลงจากเตียงด้วยความรีบร้อน

“คุณหนูเจ้าคะ คุณหนูลุกจากเตียงได้แล้ว เช้านี้มีพระราชโองการถูกส่งมาหนึ่งฉบับ รับสั่งให้คุณหนูเข้าเรียนในสำนักศึกษาวังหลวง นี่คือรางวัลใหญ่ที่ฟ้าประทานให้เชียวนะเจ้าคะ มีคนเบียดเสียดจนหัวร้างข้างแตกตั้งเท่าไรก็ยังเข้าไปไม่ได้”

กู้ชูหน่วนกลอกตาไปมา และนอนต่อ

อดหลับอดนอนเพื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัยตั้งสามปี เรียนในระดับมหาวิทยาลัยอีกสี่ปี นี่ยังจะให้นางเรียนต่อ ให้ฟ้าผ่านางตายเสียเถอะ

อีกอย่าง รางวัลอะไรกัน ไม่ต่างกับอัปยศเสียด้วยซ้ำ

“คุณหนูเจ้าคะ เหตุใดยังเอนกายนอนอีกละ จะไม่ทันการณ์แล้วนะเจ้าคะ วันแรกของการเข้าเรียนก็สายแล้ว อาจจะทำให้เหล่าท่านอาจารย์มีความประทับใจแรกไม่ดี สิ่งสำคัญยิ่งกว่าคือเจ๋ออ๋องก็เข้าเรียนในสำนักศึกษาวังหลวงด้วย หากพวกท่านสองคนอยู่ด้วยกันทั้งวัน อาจจะทำให้เจ๋ออ๋องหันกลับมาสนใจ และร้องขอให้ฝ่าบาททรงถอนหมั้นพับเก็บพระราชโองการก็ได้นะเจ้าคะ”

กู้ชูหน่วนหมดคำกล่าว

ถอนหมั้นวางพระราชโองการ พระราชสมรสก็ส่งไปแล้ว เจ๋ออ๋องกล่าวจะวางก็วางได้เลยเช่นนั้นหรือ?

กู้ชูหน่วนเปลี่ยนอิริยาบถ และนอนต่อ

แต่ชิวเอ๋อก็ยังออกแรงกระชากตัวนาง กระชากเสียจนนางไม่อาจนอนเกียจคร้านต่อโดยปริยาย

“ข้าบอกว่า ให้ข้านอนต่ออีกสักหน่อยได้หรือไม่ ข้าง่วงมาก”

ชิวเอ๋อกล่าวอย่างเด็ดขาด ไม่สนว่านางจะโกรธหรือไม่ นางกล่าวออกไปว่า “ไม่ได้เจ้าค่ะ ฮ่องเต่ทรงให้คุณหนูห้าเข้าเรียนในสำนักศึกษาวังหลวงในฐานะสหายของคุณหนูด้วยเจ้าค่ะ คุณหนูห้าชมชอบเจ๋ออ๋องมาตลอด นางต้องยอมทำทุกวิถีทางเป็นแน่ เอาใจเจ๋ออ๋อง เราจะยอมให้คุณหนูห้าแย่งชิงไปไม่ได้เจ้าค่ะ”