กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 705

ประตูหินเปิดออก และฉากตรงหน้าทำให้ฮวาฉี่หลัวและผู้อาวุโสหกถอนหายใจ

นั่นมันอะไรกัน

สาวกหนึ่งร้อยห้าคนของเผ่าน้ำแข็งทยอยกันกรีดข้อมือของตัวเอง และให้เลือดหยดลงบนยันต์แปดทิศข้างเตาหลอมยา

ยันต์แปดทิศเป็นเหมือนปีศาจที่โหดเหี้ยมที่สุดในโลก และเปล่งแสงออกมาเจ็ดสี

เพียงแต่แสงทั้งเจ็ดสีนี้ไม่ใช่สัญญาณที่ดี แต่ดูดกลืนเลือดของพวกนางอย่างไม่จบไม่สิ้น และแทบอยากจะดูดกลืนเลือดในร่างของพวกนางทั้งหมด

ไป๋จิ่นและผู้ส่งสารศักดิ์สิทธิ์อีกสองคนของเผ่าน้ำแข็งยืนอยู่บนเตาหลอมยาด้วยรอยยิ้ม

ไฟในเตาหลอมยาลุกโชน ทำให้ใบหน้าของพวกนางแดงก่ำ ราวกับเทพธิดาในกองเพลิง

และกู้ชูหน่วนก็พยายามที่จะพุ่งเข้าไปหายันต์แปดทิศ แต่ก็ถูกแสงทั้งเจ็ดสีผลักออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า และนางก็ร้องตะโกนออกมาอย่างสิ้นหวัง......

เหวินเส่าอี๋และจอมมารอยู่ข้าง ๆ กู้ชูหน่วน และช่วยประคองกู้ชูหน่วนไว้เป็นครั้งคราว

พวกเขาพยายามที่จะหยุดมันแล้ว แต่ผลสุดท้ายก็ถูกผลักออกมาเช่นกัน

ฮวาฉี่หลัวพยายามพุ่งไปอย่างรวดเร็ว "นี่มันยันต์แปดทิศอะไรกัน ทำไมมันถึงดูดกลืนเลือดของพี่หญิงทุกคนตลอดเวลา？ข้าจะไปช่วย"

ในขณะที่พูด นางก็รีบพุ่งเข้าไป แต่ยังไม่ทันจะได้เข้าใกล้ ร่างของนางก็กระเด็นออกมาอย่างแรง และนางก็หายใจหอบด้วยความเจ็บปวด

กู้ชูหน่วนน้ำตานองหน้า นางพยายามที่จะพุ่งเข้าไปและร้องตะโกน

"ไม่......ไม่นะ......พวกเจ้ารีบออกมาเดี๋ยวนี้ อย่าสังเวยชีวิตเลย"

"พี่หญิง นี่คือค่ายกลที่แข็งแกร่งระดับเจ็ด ด้วยฝีมือของพวกเราแล้ว ไม่สามารถทำลายมันได้ หากท่านปะทะเช่นนี้ต่อไป วิญญาณของท่านก็จะสลาย"

"อ้า......ไม่นะ......พวกนางจะตายไม่ได้......"

สาวกทั้งหนึ่งร้อยห้าคนยังคงกรีดข้อมือเพื่อสังเวยเลือดอย่างต่อเนื่อง ร่างของพวกนางสั่นคลอน และพลังชีวิตกำลังจะหมดไปอย่างรวดเร็ว แต่ใบหน้าของพวกนางก็ยังมีรอยยิ้ม

พวกนางพากันยิ้มและกล่าวว่า "นายท่าน หากไม่ใช่เพราะท่านและท่านหัวหน้าเผ่าคนก่อนช่วยพวกเราไว้ พวกเราก็คงตายไปนานแล้ว พวกเราโชคดีมากที่เป็นผู้ที่มีร่างกายเป็นหยินบริสุทธิ์ และที่โชคดียิ่งกว่านั้นก็คือได้สละชีวิตของตัวเอง เพื่อช่วยให้นายท่านหลอมรวมไข่มุกมังกรได้สำเร็จ พวกเราเต็มใจ"

ฮวาฉี่หลัวหรี่ตาลง และมองไปที่ผู้อาวุโสหก

"พวกนางหมายความว่าอย่างไร？ผู้ที่มีร่างกายเป็นหยินบริสุทธิ์คืออะไร？หรือว่าพวกนางเหมือนกันกับอี้เฉินฟย ต้องกระโดดลงไปในเตาหลอมยา เพื่อช่วยท่านพี่หน่วนหลอมรวมไข่มุกมังกรได้สำเร็จงั้นหรือ？"

ผู้อาวุโสหกตัวสั่นอย่างไม่สามารถควบคุมได้ เขาพึมพำกับตัวเอง

"ข้าเข้าใจ การหลอมรวมไข่มุกมังกร ไม่เพียงแต่ต้องใช้ผู้ที่มีร่างกายเป็นหยางบริสุทธิ์เท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงผู้ที่มีร่างกายเป็นหยินบริสุทธิ์ด้วย？นี่มันโหดร้ายเกินไปแล้ว...... กว่าร้อยชีวิต เผ่าหยกจะรับได้อย่างไร？แล้วอาหน่วนจะรับได้อย่างไร？"

"ท่านว่าอะไรนะ？พี่หญิงของข้ากว่าร้อยชีวิตจะต้องถูกสังเวย？ไม่......เป็นไปไม่ได้......"

ใบหน้าของฮวาฉี่หลัวซีดเซียว นางร้องไห้ "พี่หญิง พวกท่านกำลังทำอะไร พวกท่านรีบออกมาเถอะ พวกท่านมีร่างกายที่เป็นหยินบริสุทธิ์ ข้าก็มีร่างกายที่เป็นหยินบริสุทธิ์เช่นกัน พวกท่านให้ข้าสละชีวิตก็ได้" ท่านพี่ไป๋ ท่านรีบบอกพวกเขาสิ ให้พวกเขาหยุด"

ไม่เพียงแต่กู้ชูหน่วนแทบจะใจสลาย ฮวาฉี่หลัวก็แทบจะใจสลายเช่นกัน

ไป๋จิ่นและผู้ส่งสารศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ข้าง ๆ ต่างก็ยิ้ม

"จุดประสงค์ของการดำรงอยู่ของเผ่าน้ำแข็งก็เพื่อวันนี้ ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง และถึงเวลาแล้วที่พวกเราต้องทำภาระหน้าที่ของเผ่าน้ำแข็งให้สำเร็จ"

กู้ชูหน่วนสงบสติอารมณ์ลง และกล่าวอย่างเย็นชา "ในฐานะหัวหน้าเผ่า ข้าขอสั่งให้พวกเจ้าลงมาเดี๋ยวนี้ และหยุดทุกอย่าง จะไม่มีการหลอมรวมไข่มุกมังกรแล้ว เจ้าให้พี่น้องทั้งหมดหยุดเถอะ"

"นายท่าน ความทรงจำของท่านกลับมาแล้วใช่หรือไม่？"

"ความทรงจำของข้ากลับมาเพียงเล็กน้อย และการสังเวยของเผ่าน้ำแข็งจะต้องถูกยกเลิก"

อี้เฉินเฟยได้สละชีวิตไปแล้ว

นางไม่สามารถทนเห็นพี่น้องของเผ่าน้ำแข็งจำนวนมากตายได้อีก

"พวกเรารู้ว่าว่าในฐานะหัวหน้าเผ่า ทำให้ท่านลำบากใจ แต่ท่านไม่ต้องเสียใจ พวกเราทุกคนต่างเต็มใจ และรอวันนี้มาวันนี้มานานแล้ว"

"ไป๋จิ่นและพี่น้องทุกคนโชคดีมากที่ได้รู้จักกับนายท่าน"

"ใกล้ถึงเวลาแล้ว ได้โปรดยกโทษให้พวกเราที่ไม่สามารถปกป้องท่านได้อีก นายท่านรักษาตัวด้วย"

"ไป๋จิ่น ไป๋ซิน ไป๋หลาน......พวกเจ้าทั้งสามคนไม่เชื่อฟังคำสั่งของข้าแล้วหรือ？" กู้ชูหน่วนตะโกน

น้ำตาไหลออกมาจากหางตาของไป๋จิ่นและคนอื่น ๆ

พวกนางก็อาลัยอาวรณ์ผู้เป็นนาย และอาลัยอาวรณ์พี่น้องในเผ่า

แต่พวกนางรู้ตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่าภาระหน้าที่ของพวกนางคือการกระโดดลงไปในเตาหลอม เพื่อช่วยนายท่านหลอมรวมไข่มุกมังกรได้สำเร็จ

เปลวไฟในเตาหลอมลุกโชนมากยิ่งขึ้น พลังชั่วร้ายค่อย ๆ ควบแน่น และสามารถที่จะปะทุออกมาได้ทุกเมื่อ