กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 747

"เรื่องนี้......ข้าน้อยก็ไม่ทราบเช่นกัน......"

"เจ้าสารเลว พวกเจ้าทำอะไรกัน หากเกิดอะไรขึ้นกับหัวหน้าเผ่าละก็ เช่นนั้นข้าจะจัดการกับพวกเจ้าเลยคอยดู" รองหัวหน้าเผ่าซือคงบ่นพึมพำและรีบสั่งให้คนไปช่วยชีวิตหัวหน้าเผ่า

ศิษย์ที่เข้ามารายงานกล่าวอย่างสั่นเครือ "ผู้อาวุโสสูงสุดซ่งหยวน เขา......ก่อนที่เขาจะมายังตำหนักเฉินหยู เขาได้บุกเข้าไปยังเขตหวงห้าม และ......และยังทำร้ายหัวหน้าเผ่าจนได้รับบาดเจ็บสาหัส จนทำให้หัวหน้าเผ่าบำเพ็ญเพียรฝึกฝนวิทยายุทธจนถูกครอบงำและสูญเสียสติ"

ซ่งหยวนและเหวินเส่าอี๋และคนอื่นๆ เมื่อได้ยินว่าเกิดเรื่องขึ้นกับหัวหน้าเผ่าก็ต่างพากันวิ่งออกไป

ยังวิ่งออกไปได้ไม่เท่าไรก็ได้ยินเสียงของผู้ที่ออกคำสั่ง ซ่งหยวนอดไม่ได้ที่จะตบหน้าของเขา

"เจ้าพูดจาเหลวไหลอะไรน่ะว่าข้าแอบบุกรุกเข้าไปยังเขตหวงห้าม นั่นเป็นเพราะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นกับนายน้อยเส่าอี๋ แต่หัวหน้าเผ่ากลับยังคงเพิกเฉยและไม่สนใจ จึงต้องการเข้าไปจัดการนำตัวเขาออกมา"

"ผู้......ผู้อาวุโสสูงสุด ท่าน......ท่านพูดอะไรก็เป็นเช่นนั้น ศิษย์และ......และศิษย์คนอื่นอาจจะเห็นผิดไป หัวหน้าเผ่าไม่ได้บาดเจ็บสาหัสเพราะท่าน"

คำพูดนี้ทำให้ผู้อาวุโสสูงสุดซ่งหยวนต้องกลายเป็นผู้ต้องสงสัยอย่างปฏิเสธไม่ได้

ซ่งหยวนเป็นคนตรงไปตรงมา ซึ่งอาจจะไม่รู้สึกอะไร

แต่เหวินเส่าอี๋ ซ่งอวี้และกู้ชูหน่วนกลับรู้สึกได้ถึงสัญญาณความอันตราย

เหวินเส่าอี๋กล่าว "ผู้อาวุโสสูงสุดซ่งหยวน ในเผ่าเพลิงฟ้านี้ นอกจากท่านพ่อแล้ว ท่านเป็นผู้ที่มีฝีมือวิทยายุทธแข็งแกร่งมากที่สุดและท่านก็พอรู้วิชาการรักษา ท่านสามารถช่วยรักษาอาการบาดเจ็บให้กับท่านพ่อของข้าก่อนได้หรือไม่"

ซ่งอวี้ก็กล่าวสมทบอีกว่า "นายน้อยพูดถูก ในเผ่าเพลิงฟ้านี้ เกรงว่าคงจะมีท่านเพียงคนเดียวที่สามารถรักษาหัวหน้าเผ่าให้หายได้ ข้าจะไปดูหัวหน้าเผ่าพร้อมกันกับท่าน"

สองคนนี้ คนหนึ่งพยายามคิดหาวิธีที่จะให้ผู้อาวุโสสูงสุดซ่งหยวนออกไปและปกป้องเขา

คนหนึ่งต้องการที่จะรักษาพละกำลังเอาไว้ ร่วมมือกับหัวหน้าเผ่าและพยายามคิดหาวิธีช่วยเหวินเส่าอี๋อีกครั้ง

แต่อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสสูงสุดซ่งหยวนกลับเป็นคนซื่อสัตย์และไม่คิดเข้าข้างฝั่งใด แต่ยังกล่าวออกมาว่า

"หากข้าสามารถช่วยได้ เช่นนั้นข้าก็จะพยายามด้วยชีวิตของข้า ไปกันเถอะ เจ้ารีบไปดูหัวหน้าเผ่าด้วยกันกับข้าเถอะ"

"ข้าไม่ไปหรอก"

เหวินเส่าอี๋ดึงมือของตัวเองกลับและพยายามรักษาระยะห่างกับผู้อาวุโสสูงสุดซ่งหยวน

"ไม่ไป? หรือเป็นเพราะคำพูดของตาเฒ่าเฉินหลิงเมื่อสักครู่อย่างนั้นหรือ? ในสมองของเด็กอย่างเจ้ามีอะไรอยู่กันนะ ไม่ว่าเจ้าจะเป็นลูกชายแท้ๆ ของหัวหน้าเผ่าหรือไม่ เช่นนั้นแล้วความสัมพันธ์อันดีตลอดหลายปีมานี้ก็ไม่ลบเลือนหายไปหรอก ข้าเชื่อว่าหัวหน้าเผ่าก็มีความรักใคร่ชอบพอในตัวของเจ้าเช่นกัน"

"ส่งคนมาที่นี่ จับตัวเหวินเส่าอี๋และผู้อาวุโสสูงสุดซ่งหยวนเอาไว้เดี๋ยวนี้"

รองหัวหน้าเผ่าซือคงออกคำสั่ง ศิษย์ในตำหนักเฉินหยูต่างพากันเข้ามาปิดล้อมเหวินเส่าอี๋

หนึ่งในนั้นมีนักธนู อาวุธลับและค่ายกลสังหารอีกจำนวนมาก รวมไปถึงศิษย์ของยอดฝีมือต่างถูกส่งออกมา

ชิ่ว......

รัศมีอาฆาตดูเหมือนจะจุดประกายในทันที

หรือเจตนาสังหารอาจก่อตัวขึ้นเป็นเวลานานและยังไม่ปะทุจนถึงขณะนี้

ซ่งอวี้กล่าวว่า "รองหัวหน้าเผ่า ท่านกำลังทำอะไรหรือ?"

"คนหนึ่งเป็นนายน้อย อีกคนหนึ่งเป็นผู้อาวุโสสูงสุด แต่คนหนึ่งกลับสมรู้ร่วมคิดกับบุคคลภายนอก อีกคนหนึ่งพยายามลอบทำร้ายหัวหน้าเผ่า ความผิดของพวกเจ้าทั้งสองไม่อาจให้อภัยได้ ส่งคนมาที่นี่และจัดการพวกเขาเสีย เป็นหรือตายก็ไม่สำคัญ"

คำว่าเป็นหรือตายก็ไม่สำคัญ เท่ากับเป็นการประกาศโทษประหารชีวิตของพวกเขา

ผู้อาวุโสในเผ่าต่างพูดออกมาด้วยความเป็นกังวล "รองหัวหน้าเผ่า เช่นนี้คงไม่เป็นการดีกระมัง?"

"เจ้าพูดขอร้องแทนพวกเขาอย่างนั้นหรือ? หรือว่าเจ้าก็สมรู้ร่วมคิดกับพวกเขาด้วย ร่วมมือกับคนภายนอกเพื่อต้องการลอบทำร้ายผู้คนนับพันนับหมื่นในเผ่าเพลิงฟ้าอย่างนั้นหรือ?"

"ไม่......ข้าน้อยไม่ได้คิดเช่นนั้น"

"ใครกล้าอ้าปากขอร้องแทนพวกเขา คนนั้นคือฝ่ายเดียวกับพวกเขา"

ผู้อาวุโสสูงสุดซ่งหยวนหัวเราะอย่างเย็นชาต่อเนื่อง "ก็ดี ที่แท้ท่านไม่เพียงต้องการกำจัดตำแหน่งนายน้อยของนายน้อยเส่าอี๋เท่านั้น แต่ท่านยังต้องการชีวิตของพวกเราอีกด้วย ฮึ ข้าก็อายุปูนนี้แล้วและต่างก็ผ่านเรื่องต่างๆ มาเยอะแยะมากมาย ในเมื่อท่านไม่มีความเมตตาและจงรักภักดี เช่นนั้นก็อย่าโทษข้า ข้ายังคงยืนยันคำเดิม วันนี้หากใครกล้าแตะต้องนายน้อย เช่นนั้นข้าจะจัดการคนนั้นเสีย"

"เช่นนั้นเจ้าก็ควรมีโอกาสนี้นั้น อ่าก......"

ซ่งหยวนรวบรวมกำลังภายในและต้องการจัดการกับรองหัวหน้าเผ่าซือคงและผู้อาวุโสสูงสุดตงหลิงให้ได้เสียก่อน