“ชิ ต่อให้เขาไม่ได้แต่งงานเขาก็ไม่มองเจ้าหรอก อยากจะแต่งงานกับเขานั้น เจ้าฝันไปเถิด”
“เป็นเอกของเขานั่นยากจริง แต่เป็นนางรองเมียน้อยหรือว่าบ่าวไพร่ ข้าว่าข้ามีคุณสมบัตินั้นนะ”
“ตั้งแต่ที่เขาปรากฎตัวที่หุบเขาอสุรกาย ผู้คนมากมายตระกูลขุนนางล้วนร้องขออ้อนวอนแย่งกันเป็นภรรยาน้อยของเขา ทั้งหมดล้วนถูกตระกูลเหวินปฏิเสธ พวกเขาพูดแล้ว ตอนนี้ตระกูลเหวินยังไม่ได้คิดที่จะออกเรือนแต่งงาน”
“หรือว่าเขามีคนที่ชอบแล้ว?”
“ใครจะรู้ล่ะ”
กู้ชูหน่วนก็มองไปทางชายชุดขาวที่พริ้วไหวสง่างามอยู่บนแท่นเช่นกัน
ไม่แปลกเลยที่เหล่าหญิงสาวจะคลั่งไคล้ แม้แต่นางเองยังถูกผู้นำตระกูลเหวินทำตะลึงงันได้
เหวินฉีเป็นประธานกล่าวขึ้นว่า“ยินดีต้อนรับทุกท่านที่มาร่วมงานชุมนุมมอบรางวัลของสำนักศึกษาอี้เหอ อย่างที่รู้กันดี ทุกรุ่นจะไปที่หุบเขาอสุรกาย ทำสัญญาอสุรกายได้มากที่สุด ระดับชั้นสูงสุด หรือคนที่ได้รับสิ่งล้ำค่ามากมาย ก็คือชนะเลิศอันดับหนึ่ง”
“แต่รางวัลของแต่ละรุ่นจะแตกต่างกัน รางวัลของผู้ชนะเลิศอันดับหนึ่งรุ่นนี้ พวกท่านอยากจะรู้หรือไม่?”
“อยาก….”
ด้านล่างมีเสียงดังขึ้นพร้อมเพียงกัน
“ข้าก็อยากจะรู้ว่ารางวัลคือสิ่งใด แต่รุ่นนี้ไม่เหมือนที่ผ่านมา ปกติแล้วจะมีการประกาศรางวัลก่อนแล้วค่อยประกาศรายชื่อผู้ชนะ ครั้งนี้เราจะประกาศผู้ชนะเลิศก่อน แล้วจากนั้นก็ประกาศรางวัล ”
มีบางคนร้อนใจจนอดไม่ได้ที่จะพูดเหยียดว่า “ผู้ชนะรุ่นนี้ยังต้องประกาศอีกหรือ?ชัดเจนเช่นนี้ พวกเราไม่ได้ตาบอดสักหน่อย”
“ใช่ มิสู้ประกาศรางวัลก็จบแล้ว แม้ว่าพวกเราไม่ได้ชนะอันดับหนึ่ง แต่แปลกใจตื่นเต้นอย่างมากว่ารางวัลคืออะไร”
“รีบประกาศรางวัลเถิด ๆ”
ท่านผู้เฒ่าหนิงลูบคลำเคราขาวของตนเอง ดวงตาของเขามองหาพวกกู้ชูหน่วนไม่หยุดหย่อน เป็นช่วงเวลานานเขาถึงได้มองเห็นกู้ชูหน่วนที่อยู่ท่ามกลางกลุ่มคน อดไม่ได้ที่จะหันไปขมวดคิ้วลิ่วตาแสดงความยินดีใส่นาง
สีหน้าของผู้นำตระกูลซั่งกวนกับผู้นำตระกูลไป๋หลี่ปกติ มองไม่เห็นความยินดียินร้ายอะไร
ริมฝีปากของผู้นำตระกูลเหวินแสยะยิ้มขึ้น ด้วยท่าทางที่สงบสุขุม
และตอนนี้ไม่สามารถต้านทานเสียงโห่ร้องตะโกนด้านล่างได้แล้ว
เหวินฉีเลยกล่าวขึ้นว่า“อาล่ะ ในเมื่อพวกท่านอยากจะรู้ว่ารางวัลคืออะไร เช่นนั้นข้าจะประกาศชื่อผู้ชนะก่อน แล้วประกาศรางวัลนะ”
“ผู้ชนะในการเดินทางไปหุบเขาอสุรกายครั้งนี้คือ…..ซั่งกวนอวิ๋นหลาง….”
ซือ…..
ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างส่งเสียงอย่างไม่อยากจะเชื่อกัน
ซั่งกวนอวิ๋นหลาง?
เป็นซั่งกวนอวิ๋นหลางได้อย่างไร?
ไม่ควรจะเป็นมู่หน่วนหรอกหรือ?
มู่หน่วนได้ทำสัญญากับเสือดำโบราณ และราชางูเหลือมหยกเก้าเศียรติดตามนาง จนกระทั่งสัตว์ร้ายยอมจำนนต่อนาง ยอมรับนางเป็นนาย
หรือซั่งกวนอวิ๋นหลางเก่งกว่ามู่หน่วนหรือ?
รอยยิ้มของหนิงเทียนโย่วกับหลินซือหย่วนชะงักเก้อ กล่าวขึ้นเสียงดังว่า“พวกท่านมีความผิดพลาดหรือไม่ จะเป็นซั่งกวนอวิ๋นหลางได้อย่างไร?”
ส่วนซั่งกวนอวิ๋นหลางก็ชะงักงันเช่นกัน
แม้ว่าเขาจะทำสัญญากับอสุรกายได้จำนวนหนึ่ง แต่การทำสัญญาของเขามันเทียบกับมู่หน่วนไม่ได้เลย
เหตุใดผู้ชนะถึงกลายเป็นเขา?
เมื่อมองไปทางกู้ชูหน่วน สีหน้านางเรียบเฉยมาก ไม่รู้ว่าความจริงแล้วนางคิดอะไรอยู่ สิ่งที่สามารถดูออกคือ นางไม่ได้โกรธ
คนที่อยู่ด้านล่างทยอยกล่าวว่า“ใช่ๆ ผิดพลาดหรือไม่?”
เหวินฉีกล่าวว่า“ไม่ได้ผิดพลาด ผู้ที่ชนะคือซั่งกวนอวิ๋นหลางของตระกูลซั่งกวน ที่เขาทำสัญญาด้วยมีเพียงอสุรกายสองตัวเป็นอสุรกายระดับสอง หนึ่งตัวเป็นอสุรกายชั้นสูงสุดระดับสาม และยังรวบรวมยาสมุนไพรได้จำนวนไม่น้อย สามารถกลั่นยาอายุวัฒนะระดับสามได้”
อะไร…..
ยาอายุวัฒนะระดับสามหรือ?
และยังทำสัญญาข้อตกลงกับอสุรกายระดับสูงได้สามตัวด้วย….
นี่คือเก่งมากจริงๆ แต่เมื่อเทียบกับมู่หน่วน ก็แตกต่างกันมากแล้ว
คนที่อยู่ด้านล่างต่างวิพากษ์วิจารณ์กัน
หนิงเทียนโย่วเป็นคนหนึ่งที่ไม่ยอมรับ ได้ยืนขึ้นพูดแทนนาง
เหวินฉีลำบากใจมาก
เขาก็คิดว่าควรเป็นมู่หน่วนที่เป็นผู้ชนะ แต่ด้านบนสั่งการลงมา แน่นอนแล้วว่าเป็นซั่งกวนอวิ๋นหลางชนะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...
เมื่อไหร่จะอัพต่อค่ะ...