องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1480

ณ ภูเขากวน

ท่ามกลางค่ำคืนที่มืดมิด หลี่จุ่นและศัตรูฟาดฟันกันอยู่เนิ่นนาน

เขาสู้ด้วยความเสียเปรียบมาโดยตลอด แต่หลี่จิ้งกลับพบในภายหลังว่ายอดฝีมือที่เสด็จพ่อของเขาหามาให้นี้เริ่มมีท่าทีอ่อนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะที่หลี่จุ่นยิ่งสู้ก็ยิ่งมีแรงฮึดก็เกิดความตระหนกตกใจขึ้นมา !

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ?

เหตุใดเจ้าหมอนี่ถึงได้ไม่มีวี่แววว่าจะเหนื่อยเลยสักนิด !

นี่มันไม่มีเหตุผลเอาซะเลย !

เห็นได้ชัดว่าคนของเขานั้นใช้กำลังภายในไปมาก ตอนนี้เริ่มเกิดอาการเหนื่อยล้าขึ้นมาแล้ว

เพราะก็ต่อสู้กันมานานแล้วจริง ๆ

แต่เหตุใดหลี่จุ่นจึงไม่เป็นเช่นนั้นเล่า ?

กำลังภายในของเขาดูไม่ได้ถูกใช้ไปสักเท่าใดนัก ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้เลย

“เห็นแล้วใช่หรือไม่ ? ข้าบอกแล้วว่าข้าสามารถสู้ได้ทั้งวัน !”

หลี่จุ่นสู้กับอีกฝ่ายจนเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเริ่มมีท่าทีอ่อนล้าแล้ว เขาก็ยิ้มมุมปากด้วยความเย็นชาออกมาทันที

เป็นเพราะเขาฝึก “จันทราพิฆาต” มา กำลังภายในของเขาจึงแปลกกว่าผู้อื่น

คนที่กำลังสู้กับหลี่จุ่นอยู่ เมื่อได้ยินอีกฝ่ายเอ่ยเช่นนั้นก็ถึงกับแทบกระอักเลือดออกมา

นับได้ว่าซวยโดยแท้ !

เจ้าหมอนี่มันอย่างไรกันเล่า ?

เหตุใดหลี่จุ่นจึงใช้กำลังภายในไปน้อยกว่าเขาอยู่เสมอเสียได้ ?!

นี่มันเป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำ