องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1485

ปีแรกแห่งรัชกาลของจักรพรรดิมวลมนุษย์ ฤดูใบไม้ผลิ

ฤดูใบไม้ผลิกลับคืนสู่โลก

เมืองหลวงถูกรายล้อมด้วยกองทัพสองฝ่าย สถานการณ์สงครามอยู่ในสภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ทั้งสามฝ่ายต่างไม่มีใครเริ่มทำสงครามก่อน!

ไม่ว่าจะเป็นหลี่จิ้ง หรือจางเฟิงลู่ พวกเขาต่างก็ต้องการใช้วิธีการปิดล้อมซึ่งเป็นวิธีที่จะเกิดความสูญเสียน้อยที่สุด ล้อมกองทัพขนาดใหญ่นี้ให้พ่ายแพ้!

ส่วนจงตู…ก็ถูกล้อมอยู่แล้ว

เจิ้นเป่ยอ๋องที่มีกองทัพสองแสนนายรักษาจงตู ก็ไม่มีเวลาไปคำนึงถึงใคร

กองทัพของเหยียนอ๋องผู้เฒ่าที่เมืองเหยียนโจวก็เผชิญกับสถานการณ์ลำบาก และไม่มีเวลาไปคำนึงถึงใครเช่นกัน

จงหยวน…ก็เช่นกัน!

ปีแรกแห่งรัชกาลของจักรพรรดิมวลมนุษย์ ฤดูร้อน

จงหยวนประสบปัญหาภัยแล้ง หลายพื้นที่เก็บเกี่ยวข้าวไม่ได้เลย

ทหารต้องประหยัดขึ้นเพื่อยืนหยัดต่อไป

ปีแรกแห่งรัชกาลของจักรพรรดิมวลมนุษย์ ฤดูหนาว

กองทัพของหลี่จุ่นอยู่ที่เมืองหลวงมาเป็นเวลาหนึ่งปีแล้ว

และขาดการติดต่อกับจงตูเป็นเวลาหนึ่งปีแล้วเช่นกัน

อวี่เหวินจิ้งชราลง

ชายชราผู้ภักดีคนนี้ที่เคยช่วยเหลือจักรพรรดิอู่ ต่อมาก็ช่วยเหลือมหาจักรพรรดิแห่งมวลมนุษย์ กำลังใกล้จะสิ้นอายุขัยแล้ว

ในวันนี้อวี่เหวินจิ้งออกจากค่ายทหารมาเยี่ยมจวนจิ่งอ๋อง เพื่อขอพบมหาจักรพรรดิแห่งมวลมนุษย์หลี่จุ่น

เมื่อหลี่จุ่นรู้ว่าอวี่เหวินจิ้งมาจึงพยุงปันหมิ่นซึ่งกำลังตั้งครรภ์ เดินออกจากสวนดอกไม้อย่างช้า ๆ

เมื่อเห็นชายชราหลังค่อมค่อย ๆ โค้งคำนับนับแก่พวกเขาทั้ง หลี่จุ่นก็รีบก้าวไปข้างหน้าและพูดว่า

“ไท่ซือทำไมท่านถึงมาที่นี่”

สายตาของอวี่เหวินจิ้งพร่ามัวแล้ว

เสียงก็ฟังดูชรามาก

ความกังวลจากการถูกปิดล้อมหนึ่งปี ทำให้เขาหมดแรงใจ

ในที่สุดเขาก็รู้สึกว่าตัวเองมีเวลาน้อยลงเรื่อย ๆ

“กระหม่อม…อยากถามองค์มหาจักรพรรดิว่า มหาจักรพรรดิมีแผนการต่อกรอะไรบ้างหรือยัง”

ปีนี้หลี่จุ่นให้คนไปขุดเหมืองถ่านหินที่สวนหลวงทางตอนเหนือ จากนั้นก็สร้างอาวุธ

แต่อวี่เหวินจิ้งไม่เห็นความหวังใด ๆ เขารอหลี่จุ่นมาหนึ่งปี อยากรู้ว่าหลี่จุ่นจะมีวิธีแก้ไขสถานการณ์ที่ลำบากนี้หรือไม่

เขารู้สึกว่าตัวเองเหลือเวลาไม่มากแล้ว จึงมาเพื่อขอคำตอบ เพื่อกราบทูลฮ่องเต้เมื่อถึงคราวต้องจากไป

“ไท่ซือ…ท่านต้องรักษาสุขภาพให้ดีนะ”

หลี่จุ่นไม่ได้ตอบคำถาม

อวี่เหวินจิ้งมองหลี่จุ่นด้วยสายตาพร่ามัว สุดท้ายก็ถอนหายใจและกล่าวว่า

“กระหม่อมเข้าใจแล้ว…แต่มหาจักรพรรดิ พืชผลปีนี้ไม่ดี เสบียงอาหารสำรองไม่พอที่จะอยู่ถึงการเก็บเกี่ยวในฤดูใบไม้ร่วงปีหน้า…อาจจะทนได้ไม่ถึงแม้กระทั่งฤดูใบไม้ผลิ หวังว่ามหาจักรพรรดิจะเข้าใจ”

เมื่อถูกล้อม กองทัพจงหยวนจึงสามารถเก็บเกี่ยวอาหารได้ในพื้นที่จำกัด และการเลี้ยงกองทัพเจ็ดแสนนาย ต้องใช้เสบียงอาหารเป็นจำนวนมหาศาล