สรุปเนื้อหา ตอนที่ 1479 ในที่สุดซั่งกวนเฮ่าก็กลับมา ! – องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน โดย Toey
บท ตอนที่ 1479 ในที่สุดซั่งกวนเฮ่าก็กลับมา ! ของ องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน ในหมวดนิยายโรแมนติกโบราณ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Toey อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ณ ริมชายแดนแคว้นหลางเดิม
ซั่งกวนเฮ่าพาลูกน้องมีสีหน้าเต็มไปด้วยความอ่อนล้าปรากฏตัวขึ้นท่ามกลางแสงตะวันที่กำลังตกดิน
แสงตะวันที่ส่องลงมาทำให้เห็นเงาที่ทอดยาวของทั้งสามคน
ด้วยพื้นที่ร้างไร้ผู้คน เมื่อมองจากด้านหลังแล้วจึงดูเหมือนเทพเจ้าที่เดินทางกลับมาจากยุคโบราณกาลก็ไม่ปาน
ทั้งสามคนเดินทางเข้าสู่เมืองหลวงของแคว้นหลางโดยไม่หยุดหย่อน ครั้นเมื่อถึงยามรัตติกาลก็มาถึงถนนใหญ่ของเขตพระราชฐาน
ทว่า กลับมองไม่เห็นว่ามีคนอยู่ที่นี่
ราวกับว่าทั้งเมืองได้ร้างไปจนหมดเสียแล้ว
“ใต้เท้า เกิดอะไรขึ้นกับที่นี่กันแน่ ? เหตุใดจึงไม่มีใครอยู่เลยเล่า ?”
ลูกน้องของซั่งกวนเฮ่าอดถามออกมาไม่ได้ ทั้งสามคนพากันมองเขตพระราชฐานที่ว่างเปล่า ในใจก็เกิดความรู้สึกวาบหวิวขึ้นมา
ซั่งกวนเฮ่าส่ายหน้าด้วยเขาเองก็ยังอยู่ในอาการมึนงง
นี่มันเกิดอะไรขึ้น ?
แคว้นหลางเล่า ?
ผู้คนหายไปไหนกันหมด ?
ทั้งสามคนพากันเดินไปก็พบว่าไม่มีใครอยู่แม้แต่คนเดียว
ต่อมาพวกเขาจึงค่อยพบโรงเตี๊ยมร้างเพื่อพักผ่อนสักคืน
ซั่งกวนเฮ่าจึงเอ่ยขึ้น “ข้าสังเกตมาตลอดทาง ที่นี่ไม่มีร่องรอยการต่อสู้เลยแม้แต่น้อย แม้แต่สิ่งของที่ครบถ้วนสมบูรณ์สักชิ้นก็ไม่มี ดูเหมือนว่าจะย้ายที่ตั้งแคว้นไปเสียแล้ว... พวกเขาทิ้งเมืองนี้ไปแล้วละ”
“ทิ้งเมืองหรือ ?” ผู้ติดตามทั้งสองคนต่างพากันตกตะลึง
เกิดอะไรขึ้นที่นี่กันแน่ ?
ซั่งกวนเฮ่าเอ่ยต่อไป “ดูเหมือนว่าช่วงที่พวกเราจากที่นี่ไปจะเกิดเรื่องขึ้นไม่น้อยเลย”
“ใต้เท้า ข้าจำได้ว่าแคว้นหลางมีที่ตั้งของสมาคมเทียนตี้เรา”
“ไปดูกันเถิดว่ายังมีคนอยู่หรือไม่” ซั่งกวนเฮ่าได้ยินเช่นนั้นก็เอ่ยปากขึ้นมา
“ขอรับ !”
ว่าแล้วหนึ่งในสามคนก็รีบออกเดินทางไปหาทันที ทว่าไปได้ไม่นานเขาก็กลับมาพร้อมส่ายหัว
“ใต้เท้า ที่นี่ไม่มีคนอยู่แล้ว ดูเหมือนว่าคนของเราก็ย้ายออกไปแล้วเช่นกัน”ห
ซั่งกวนเฮ่าได้ยินเช่นนั้นก็ขมวดคิ้วแล้วเอ่ยขึ้นมา
“เช่นนั้นพรุ่งนี้เช้าเราเข้าไปที่ราชวงศ์อู่กันเถิด”
แล้วค่ำคืนนั้นก็ผ่านไปโดยไร้ซึ่งเสียงพูดคุยใด ๆ อีก
เช้าวันรุ่งขึ้น ทั้งสามคนกินเสบียงแห้งเล็กน้อยพอประทังก่อนจะรีบออกเดินทางต่อ
สองวันให้หลัง
ทั้งสามคนไปถึงบริเวณใกล้กับจวนชายแดนตะวันตก แต่กลับพบว่าจวนชายแดนตะวันตกได้กลายเป็นที่ราบไปเสียแล้ว ราวกับว่าถูกอะไรบางอย่างที่น่ากลัวถล่มทั้งจวนเสียจนราบเป็นหน้ากลอง !
ตำหนักที่ใหญ่โตรโหฐานแห่งนั้น บัดนี้กลายเป็นเพียงซากปรักหักพัง !
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
ปลดล็อคแล้วอ่านไม่ได้...
เนื้อเรื่องสนุกคับ...แต่ก็รำคาญพระเอกอยุู่พอสมควรเจ้าชู้เกินกินพื้นที่หักเหลี่ยมเฉือนคมเยอะไปหน่อยน่าจะเป็นทุกเรื่องมั้งที่ผู้ชายเดินเรื่อง...
เชี่ยไรเนี่ย เติมเงินแต่อ่านไม่ได้สักบท...
กดปลดล็อคไม่ได้เติมเงินแล้ว แย่มาก...
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...