พ่ายรักเมียในนาม(จบ) นิยาย บท 200

เซียวซือไปแล้ว สีชิงชวนไม่มีท่าทางอะไรจริงๆ แล้วก็ไม่ได้ส่งเธอกลับห้องไปด้วย เขาเดินเข้ามาพร้อมกับปิดประตูลง

เขาดูท่าทางโหดร้ายน่ากลัว แต่ฉันก็ไม่กลัวเพราะยังไงซะฉันก็ไม่ได้ทำอะไร

เขาเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉันแล้วบีบข้อมือฉัน “เหอะ รู้จักเล่นลูกไม้กับผู้ชายหล่อๆ ซะด้วยนะ!”

“ฉันกำลังดูลายเส้นใบหน้าของป๋ออวี่”

เขาเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งอย่างน่ากลัว “หืม?”

“เขาอยากให้ฉันแกะสลักรูปเขาน่ะ ฉันก็ต้องลูบโครงกระดูกของเขาดูสิ มีสัมผัสจากมือถึงจะแกะสลักได้”

“คุณกลายเป็นช่างหัตถกรรมพื้นเมืองตั้งแต่เมื่อไหร่? หาลูกค้าไปซะทุกที่เลยหรือไง?”

“ฟรีนะ เขาเห็นฉันกำลัง…” ฉันพูดได้แค่ครึ่งเดียวก็ไม่ได้พูดต่อ ไม่อยากบอกสีชิงชวนว่าฉันกำลังแกะสลักหยกให้เขา ไม่ได้อยากจะเซอร์ไพรส์เขาหรอก แต่ก่อนหน้านี้ฉันรับปากเขาว่าจะแกะสลักรูปคนบนหินคริสทัลให้เขา ตอนนี้กลับเปลี่ยนเป็นจี้อันเล็กแค่นี้แทน เขาต้องไม่ยอมแน่ๆ

เพราะฉะนั้นฉันจะแอบแกะสลักให้เสร็จก่อนค่อยให้เขา ถึงตอนนั้นเขาไม่เอาก็ต้องเอา

เขามองหยกและอุปกรณ์ต่างๆ บนโต๊ะแล้วก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์กว่าเดิม “คุณแกะให้ใครอีก?”

“คุณยุ่งอะไรด้วย นี่เป็นผลงานศิลปะของฉัน”

“งานของเซียวซื่อกรุ๊ปตั้งมากมายก่ายกองคุณไม่ไปทำ แล้วตอนนี้คุณลงเรือนี่มาทำไม? มาเที่ยวเหรอ? เซียวซือมาทำงาน แต่เหมือนคุณจะมาพักผ่อนนะ!”

“จริงๆ ก็มาพักผ่อนนะ โครงการนี้ยกให้เซียวซือจัดการแล้ว คุณลากฉันมาเอง”

“ได้” เขาพยักหน้าอย่างอดกลั้น “ตอนนี้คุณไปได้แล้ว”

“อยู่ในทะเลนี่คุณจะให้ฉันไปไหน? หรือจะให้ฉันกระโดดลงไปเหรอ?” เขามันงี่เง่า ชวนทะเลาะอย่างไม่มีเหตุผล ฉันลูบหน้าป๋ออวี่แล้วเกี่ยวอะไรกับเขาด้วย?

“คงไม่ใช่ว่า คุณเป็นเกย์จริงๆ แล้วก็ชอบป๋ออวี่จริงๆ หรอกนะ?” ฉันเหล่ตามองเขา

สีชิงชวนจ้องหน้าฉัน รูม่านตาข้างหนึ่งใหญ่ข้างหนึ่งเล็ก จบเห่แล้วล่ะ ฉันทำให้ไอ้จอมโหดโกรธซะแล้วสิ มีแค่เวลาที่เขาโกรธมากๆ เท่านั้นถึงจะเป็นแบบนี้

เขาขยับเข้ามาใกล้และบีบมาที่หน้าของฉัน “ชอบลูบคนอื่นขนาดนั้น งั้นก็ลูบผมสิ รูปร่างผมดีกว่าป๋ออวี่อีก”

“คุณมีกล้ามเนื้อเยอะเกินไป”

เขาบังคับมือฉันให้สอดเข้าไปที่หน้าอกของเขา ทั้งยังออกแรงกดมันเอาไว้บนนั้น เขากำลังโมโหมาก ฉันขัดขืนดิ้นรนยังไงก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอยู่ดี

จะให้ฉันลูบไม่ใช่เหรอ งั้นฉันก็จะลูบ ฉันลูบไล้ไปมาบนแผงอกของเขา ผิวของสีชิงชวนดีมาก มันเรียบลื่น กล้ามเนื้อหน้าอกของเขาก็ยอดเยี่ยมมาก มันเหมือนกับขนมปังก้อนใหญ่ที่มีความยืดหยุ่น

ฉันยังใช้นิ้วมือจิ้มเขาด้วย และมันก็ทำให้เขาขมวดคิ้ว เขาจะโหดอะไรหนักหนา เขาให้ฉันลูบเองนี่นา

ฉันไม่ลูบเพียงแค่แผงอกของเขาเท่านั้น แต่ยังลูบแผ่นหลังเขาด้วย อ้อ เส้นกล้ามเนื้อหลังของเขานี่มันสุดๆ ไปเลย ฉันยังไม่เคยแกะสลักรูปเต็มตัวของผู้ชายเลย ถ้าฉันใช้ปูนปลาสเตอร์แกะสลักสักอัน ไม่รู้ว่าผลที่ออกมาจะเป็นยังไง?

ฉันกำลังหมกมุ่นอยู่กับความคิดที่จะแกะสลักของฉันจนไม่ทันระวังว่ามือของฉันมันลูบไปถึงไหนแล้ว

ฉันแค่รู้สึกว่าลมหายใจของสีชิงชวนกำลังเข้าใกล้ฉันมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อฉันได้สติกลับมาก็พบว่าจมูกของเขาแตะอยู่ที่ปลายจมูกของฉันแล้ว

ทันใดนั้นเขาก็ยื่นแขนมาโอบเอวฉันไว้ “เซียวเซิง ผมประเมินคุณต่ำไปจริงๆ ความสามารถในการยั่วยุของคุณนี่มันชั้นยอดเลย”

“อะไรนะ ฉันว่าจะแกะรูปเต็มตัวของคุณ…” ฉันยังไม่ทันได้พูดจบ สีชิงชวนก็แนบริมฝีปากลงมาปิดปากฉันไว้แล้ว

ริมฝีปากของเขาร้อนมาก ฝ่ามือของเขาที่แนบอยู่บนเอวของฉันก็ร้อนแผดเผามากเช่นกัน เหมือนกับอุปกรณ์นวดรังสีอินฟราเรดอย่างนั้นแหละ

เขาจูบฉันอีกแล้ว จูบฉันอีกแล้ว หลายวันมานี้สีชิงชวนจูบฉันประมาณวันละครั้ง ฉันคิดว่าวันนี้จะไม่จูบแล้วซะอีก ไม่คิดว่าสุดท้ายจะหนีไม่พ้น

เขาจูบฉันพลางบังคับให้ฉันก้าวถอยไปข้างหลัง จนกระทั่งฉันเดินมาถึงเตียง และตอนที่ฉันค้นพบว่าสีชิงชวนกำลังใช้นิ้วของเขาแกะกระดุมชุดนอนของฉันนั้น ฉันก็รู้สึกตัวขึ้นมาได้ว่าคืนนี้เขาไม่ได้แค่จะจูบฉันอย่างเดียว

ฉันเบิกตากว้างและกำลังจะขัดขืน แต่ร่างทั้งร่างกลับไร้เรี่ยวแรง

ทันใดนั้นเขาก็ยืดตัวขึ้น ฉันคิดว่าเขาจะปล่อยฉันไป แต่เขาจับปลายเสื้อเชิ้ตของตัวเองไว้แล้วถอดมันออกจากทางศีรษะอย่างคนที่แม้แต่กระดุมยังขี้เกียจแกะ เผยให้เห็นร่างกายท่อนบนที่มีกล้ามเนื้อได้สัดส่วน