ประตูในห้องน้ำเปิดออก มีผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ห้องประตู
ฉันตกใจเห็นว่าเขาเปลือยท่อนบนไว้ เพียงแค่พันผ้าผืนเล็กไว้บนท่อนล่างเท่านั้น
ผ้าผืนเล็กนะไม่ใช่ผ้าเช็ดตัว เป็นผ้าผืนเล็กๆ ที่เอาไว้เช็ดหน้าแบบนั้น ฉันยังนึกสงสัยว่าผ้าผืนเล็กขนาดนั้น เขาพันรอบตัวได้ยังไง?
หัวของฉันดังโหวงเหวง สถานการณ์แบบนี้ฉันควรจะส่งเสียงกรีดร้องออกมาเหมือนนางเอกในละครหลังข่าว แต่ฉันไม่ ฉันยังไม่เว่อร์ถึงขนาดนั้น
ฉันวิ่งไปหน้าประตู แต่ตอนที่ฉันเข้ามากลัวว่าจะมีคนตามหลังมาก็เลยทำการล็อกประตูไว้ คาดไม่ถึงเลยว่าข้างในจะมีคนอยู่
ฉันกระวนกระวายปลดล็อกไม่ได้สักที
ฉันได้ยินเสียงฝีเท้า ชายร่างเปลือยคนนั้นกำลังเดินเข้ามาหาฉัน พร้อมเอามือแตะไหลฉัน มือของเขาเปียกชุ่ม จู่ๆ ฉันก็รู้สึกว่าเดรสบางๆ ของฉันเปียก
“ทำไม? มาแล้วคิดจะไปงั้นเหรอ? คาดไม่ถึงเลยว่าสาวพีอาร์ของโรงแรมนี้มีคุณภาพเหมือนกัน หุ่นก็ดี หน้าตาก็สวย ดูไม่เหมือนคนทำอาชีพหลัก”
เขามองฉันเป็นอะไรกันแน่?
ฉันปลดล็อกประตูไม่ได้เลยจึงปัดมือของเขาที่อยู่บนไหลของฉันออกก่อน จากนั้นค่อยหันหลังแนบประตู
ถึงตอนนี้ฉันถึงได้เห็นหน้าค่าตาของคนคนนี้ชัดๆ น่ากลัวมากแม่
อ้วนๆ ขาวๆ มีขนบริเวณหน้าอก พุงก็ใหญ่ ทำให้ผ้ายิ่งดูเล็กเข้าไปใหญ่
หน้าของเขามันเยิ้มมีสีเลือดฝาดเล็กน้อย ดูท่าน่าจะดื่มแอลกอฮอล์มา
ผู้ชายแบบนี้ดูก็รู้ว่าเป็นพวกหื่นกามที่รับมือยากมาก
“เข้าใจผิดแล้วค่ะ” ฉันยกกล่องในมือให้เขาดู “ฉันแค่เข้ามาหยิบของเฉยๆ ห้องนี้เป็นห้องนอนของคุณน้าของฉันค่ะ”
เขาไม่แม้แต่จะมองกล่องในมือฉันเลยด้วยซ้ำ แล้วยื่นมือมาดึงแขนฉันทันที “พูดมากทำไม ค่าบริการของเธอฉันจ่ายให้สองเท่า ไม่สิ ตามลักษณะของคุณแล้วให้สามเท่ายังได้เลย”
ฉันสวมชุดเดรสไร้แขน มืออ้วนๆ ของเขาลูบคลำแขนฉันอยู่ ทำให้ฉันขนลุกซู่ไปทั้งตัว
ฉันพยายามขัดขืน พร้อมใช้มือบิดกลอนประตูแรงๆ พอเขาเห็นฉันขัดขืนก็ยิ่งใช้แรงมากกว่าเดิม
“แม่สาวน้อย มาก็มาแล้วยังจะพูดเรื่องไร้สาระพวกนั้นอีก? หรือว่าเดี๋ยวนี้เขาชอบคอสเพลย์เป็นตัวละครต่างๆ ตัวละครที่เธอคอสเป็นแบบนี้เองเหรอ? น่าสนุกดี ฉันชอบ”
มืออ้วนท้วนของเขาราวกับงูเหลือมตัวใหญ่สองตัวที่โอบเอวของฉันเอาไว้
ตอนแรกว่าจะไม่กรีดร้องแล้ว แต่เรื่องเป็นแบบนี้ไม่กรีดไม่ได้แล้วล่ะ
ฉันกรีดร้องเสียงดังพลางผลักเขาออกแรงๆ บนตัวเขาไม่รู้ว่าทาน้ำมันหรืออะไรไว้ เหนียวเหนอะหนะไปทั้งตัวจนมือฉันเหนียวไปหมด
การแตะเนื้อต้องตัวแบบนี้ทำให้เขายิ่งรู้สึกตื่นเต้นเข้าไปใหญ่ ดวงตาของเขาหรี่ลงดูน่ากลัวกว่าเมื่อกี้หลายเท่า
ถึงแม้ฉันจะรู้ทันทีว่าการที่แม่เลี้ยงขอให้ฉันมาหยิบสร้อยให้นั้นเป็นกับดัก แต่ฉันก็ยังโง่กระโดดลงกับดักนี้
ผู้ชายคนนั้นเริ่มดึงชุดของฉัน แล้วเดรสของฉันก็ทำมาจากผ้าฝ้าย จะไปทนแรงดึงได้ยังไง เขาแค่ใช้มือดึงนิดหน่อยก็ฉีกเป็นรูใหญ่แล้ว ทำให้หน้าอกโผล่ออกมาครึ่งอก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรักเมียในนาม(จบ)
จบซะแล้วลงตอนไม่ครบค่ะ ขาดตอนที่ 501,506...
เย้ อัพต่อแล้ว 👍👍👍...
แอด...ยังรออัพเดทนะคะ😁😁...
รอมาอัพต่อค่ะ...
กี่ตอนจบค่ะ...
Please up Chapter495...
สนุกมากๆ ค่ะ ติดตามอยู่นะคะ...
นางเอกไม่ได้โง่แต่จิตใจดีเกินไปและพระเอกอยากสอนนางเอกแต่สอนผิดวิธี ในเรื่องทุกคนมีปมหมด นักเขียนค่อยๆขยายแต่ละคน เราว่าสนุก อัพต่อค่ะplease...
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอึดอัดมาก เพราะนางเอกโคตรโง่เลย อ่านแล้วลุ้นแต่ก็ลุ้นไม่ขึ้น มันรู้สึกสงสารนางเอก แต่เป็นสมน้ำหน้า พระเอกก็ใจดำเอาแต่ใจตัวเอง ทำตัวแย่ ทำให้รำคาญ อ่านแล้วไม่ลุ้นให้ได้จบลงด้วยกันอย่างมีความสุข แต่ให้รับผลจากความโง่และการกระทำของตัวเอง...
สามีแบบนี้ ควรทิ้งอ่ะ จะสอนก็สอน แต่ไม่ควรบีบบังคับหักหน้า ทำให้อับอายอย่างนี้ ไม่ให้อภัยเด็ดขาด ยิ่งรู้ว่านังซือยังไม่ตัดใจ ยิ่งต้องจัดการให้ชัดเจนแทนที่จะปล่อยคลุมเครือ...