พ่ายรักเมียในนาม(จบ) นิยาย บท 327

จบเห่แล้ว นี่เป็นสิ่งสุดท้ายที่สมองของฉันบอกกับฉัน

ไอ้อ้วนคนนั้นรอไม่ไหวแล้ว ไม่เพียงแค่ลักษณะกึ่งโป๊ของฉันที่ยั่วยวนมากขนาดไหน แต่เขายังต้องทำภารกิจของเขาให้สำเร็จด้วย

ไอ้อ้วนกดฉันลงกับพื้น แล้วดึงชุดของฉันแรงๆ

ชุดเดรสของฉันถูกเขาดึงจนขาดหลุดลุ่ยราวกับผ้าเน่าๆ ฉันนอกจากหดตัวเองเหมือนลูกบอลกลมๆ ลูกหนึ่งแล้ว ก็ไม่รู้จะทำอะไรได้อีก

ระหว่างนั้น ฉันคิดแผนของฉันไว้แล้วด้วย

ถ้าหากว่าฉันถูกไอ้อ้วนคนนี้ขืนใจจริงๆ หลังจากนั้นฉันจะหาของอะไรบางอย่างในห้องเป็นอาวุธทำการฆาตกรรมเขา แล้วค่อยกระโดดตึกสูง 16 ชั้นลงไป

เพราะความรู้สึกอับอายน่าสมเพชแบบนี้ ฉันไม่อาจยอมรับได้

เขาพุ่งเข้ามาบนตัวฉัน พร้อมยื่นริมฝีปากหนาเตอะลงมา

ฉันใช้แรงขัดขืน ทั้งตีทั้งหยิก แต่ก็ไม่เป็นผล

ทันใดนั้นเอง ฉันก็ได้ยินเสียงคนเตะประตู ไอ้อ้วนนั้นตกใจ รีบหยุดการกระทำของเขาทันทีพลางหันไปมอง

ฉันใช้โอกาสนี้ผลักเขาออก ทันใดนั้นมีคนคนหนึ่งเสียบคีย์การ์ดห้องเข้ามา

ฉันเห็นคนเปิดประตูแล้ววิ่งเข้ามาหาฉันอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ถอดเสื้อคลุมมาคลุมให้ฉัน

ฉันได้กลิ่นมิ้นต์ที่คุ้นเคยจากเส้นผมของเขา เขาคือสีชิงชวน เขาปรากฏตัวในเวลาคับขันแบบนี้

ฉันโล่งใจไปเฮือกหนึ่ง ฉันซบอกของเขาอย่างอ่อนแรง เขาดูเหมือนจะดึงผ้าปูที่นอนมาห่อตัวฉันไว้ แล้วอุ้มฉันวางไว้บนเตียงนอน

ฉันหลับตาตัวสั่นระริก ไม่มีแรงจะพูด

วินาทีนั้นฉันก็ได้ยินเสียงหมัดกระทบบนตัวของอีกฝ่ายอย่างรุนแรง

ฉันลืมตาขึ้น เห็นสีชิงชวนต่อยไอ้อ้วนหื่นกามนั่น เขาต่อยเข้าที่หางคิ้วบนใบหน้าของไอ้อ้วนคนนั้น

ไอ้อ้วนหื่นกามร้องเสียงโอดครวญ ไขมันสั่นไปทั้งตัว

ทันทีที่ฉันเห็นสีชิงชวนเก็บมือกลับ หางคิ้วของไอ้อ้วนนั่นก็บวมแดงขึ้นมาทันใด

ถึงแม้คนอ้วนจะได้เปรียบเรื่องหุ่นใหญ่กว่า แต่เขาจะสู้สีชิงชวนได้ที่ไหนกัน?

แค่ไม่กี่หมัด ไอ้อ้วนนั่นก็ล้มลงไปร้องอยู่กับพื้นแล้ว “ฆ่าคนแล้ว แกต่อยผิดคนแล้ว!”

ไอ้อ้วนคนนี้ส่งเสียงร้องดังกว่าฉันเมื่อกี้อีก สีชิงชวนไม่พูดไม่จา เพียงแค่เตะไอ้อ้วนไปหนึ่งที แล้วทำการปลดเข็มขัดออก

ฉันไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไร เขาปลดเข็มขัดบนเอวออกแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที

ฉันได้ยินเสียงน้ำดังซู่ซ่า ไอ้อ้วนนั่นถูกตีจนไม่รู้สึกตัวอยู่บนพื้น สีชิงชวนถือเข็มขัดเดินออกมาจากห้องน้ำ

บนเข็มขัดยังมีหยดน้ำไหลลงมาอยู่ จากนั้นเขาก็ฟาดลงไปบนตัวไอ้อ้วนหื่นกามนั้นทันที

ไอ้อ้วนนั่นส่งเสียงกรีดร้องทรมานออกมา พร้อมบิดตัวราวกับหนอนมหึมาอยู่บนพื้น

การที่เข็มขัดหนังชุ่มน้ำฟาดลงบนเนื้อหนังคนนั้นต้องเจ็บมากแน่นอน ฉันเห็นรอยแดงปรากฏขึ้นบนตัวของไอ้อ้วนคนนั้น

เพราะว่าเขาไม่ได้ใส่เสื้อผ้าไว้ ดังนั้นฉันมองแวบเดียวก็รีบก้มหน้าลงทันที

วินาทีนั้นฉันแอบเห็นสีหน้าของสีชิงชวนด้วย ดวงตาของเขาแดงก่ำระอุเป็นเพลิงไฟ

ฉันไม่เคยเห็นเขาในสภาพนี้มาก่อน เขาโกรธมากจนดวงตาแทบจะลุกเป็นไฟราวกับจะกลืนกินไอ้อ้วนคนนั้นให้สิ้นซาก

เขาลงมือทั้งหนักทั้งรุนแรงราวกับจะตีไอ้อ้วนนั่นให้ตายไป

ตอนแรกฉันว่าจะห้ามเขาอย่าตีเขาให้ถึงแก่ชีวิต แต่ไอ้อ้วนนั้นทำให้ฉันกลัวและอับอายขายหน้ามาก ฉันจึงไม่ได้ปริปากพูด