พ่ายรักเมียในนาม(จบ) นิยาย บท 346

สำหรับฉันแล้วมันถือเป็นเรื่องดีเรื่องหนึ่งถ้าสีชิงชวนไม่ได้รักเซียวซือ งั้นฉันก็อาจจะตกลงไปในกระแสน้ำวนของสีชิงชวน แล้วก็คงลึกด้วย

เพราะฉันพบว่าในใจฉันมีฟองเล็กๆ กำลังผุดออกมา ราวกับกำลังรู้สึกยินดีอยู่นิดหน่อย

ฉันส่ายหัวเล็กน้อย อยากจะส่ายแรงๆ ให้ความรู้สึกนี้มันหลุดออกไป สีชิงชวนมองฉันอยู่ตลอดเวลา “ส่ายหัวทำไม?”

ฉินกวนสืบไม่เจอว่าสีชิงชวนมีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับเรื่องนั้น และเมื่อกี้สีชิงชวนก็ปฏิเสธกับฉันเอง

คงมีอีกหลายอย่างที่ฉันยังไม่เข้าใจเกี่ยวกับตัวเขาคนนี้ แต่สิ่งที่ฉันแน่ใจก็คือ เขากล้าทำกล้ารับ

ดังนั้นฉันจึงขอโทษเขาไปอย่างจริงใจ “ขอโทษนะ ฉันมีความคิดแย่ๆ เอง”

“ผมคงดีใจมากถ้าคุณระวังตัวกับคนอื่นแบบนี้บ้าง”

เฉียวเจี้ยนฉีก็ว่าฉันปกป้องตัวเองไม่ได้ ฉันถูกคนอื่นสงสัยจนชินแล้ว

บทสนทนาระหว่างฉันกับสีชิงชวนจบลงอย่ารวดเร็ว เหตุผลหลักๆ อย่างหนึ่งที่ทำให้ฉันจิตใจว้าวุ่น ก็เพราะเฉียวอี้ยังไม่โทรมาหาฉันเลยจนถึงตอนนี้

เธอเป็นคนหนึ่งที่สำคัญมากในชีวิตฉัน สำคัญมากๆ

ฉันไม่รู้ว่าเธอโกรธฉันหรือเปล่า แต่อย่างน้อยเธอก็ต้องให้โอกาสฉันอธิบายสักครั้ง

ฉันกุมโทรศัพท์และนั่งลงที่ริมหน้าต่าง รอแล้วรอเล่า แต่ท้ายที่สุดเฉียวอี้ก็ไม่โทรมาหาฉัน

นี่มันไม่ใช่สไตล์ของเธอ ถ้าเธอมีอะไรสงสัยเธอจะต้องถามฉันให้รู้แจ่มแจ้งแน่นอน ไม่ใช่แอบโกรธฉันเงียบๆ แบบนี้

ถ้าไม่ไหวจริงๆ ฉันก็จะเริ่มรุกเอง ฉันกำลังจะโทรหาเฉียวอี้ แต่ข่าวที่เด้งขึ้นมาบนหน้าจอโทรศัพท์ในมือกลับดึงดูดสายตาฉันไปซะก่อน

พาดหัวข่าวได้สะดุดตามาก ล่าสุดไอดอลหนุ่มยอมเป็นราชาแมงดา สนิทสนมสาวใหญ่

จากนั้นเมื่อเปิดดูก็พบกับภาพที่พวกเราถ่ายแม่เลี้ยงและนักแสดงชายคนนั้นที่บ้านตระกูลเซียวเมื่อวาน และยังเป็นรูปเปลือยๆ นั่นด้วย ด้านล่างยังทำโมเสกอีกด้วย ทำให้ดูคลุมเครือยิ่งกว่าเดิม

ฉันไม่คิดว่าคุณย่าจะเผยแพร่ภาพนี้ออกไปจริงๆ ฉันคิดว่าท่านแค่ขู่แม่เลี้ยงเฉยๆ

แต่ไม่คิดจริงๆ ว่าคุณย่าจะแน่วแน่ขนาดนี้ แบบนี้แม่เลี้ยงคงขายหน้าแย่ ส่วนอนาคตของไอดอลหนุ่มคนนั้นก็คงดับแล้วล่ะ นี่มันแรงกว่าการเปิดเผยข่าวความรักคาวโลกีย์ของเขาอีกนะ

ทุกคนจะคบกับคนอายุที่ไม่ได้ต่างกันมาก แต่มันแตกต่างออกไปเมื่อเขากับแม่เลี้ยงมาคบกันแบบนี้

ข่าวนี้มันแรงเกินไป ฉันจึงล้มเลิกความตั้งใจที่จะโทรหาเฉียวอี้ไปก่อน

ฉันถือโทรศัพท์เดินออกไปด้านนอกและเจอกับสีชิงชวนที่ระเบียงทางเดิน เขายังไม่ได้ไปบริษัท

ฉันถลาเข้าไปในอ้อมกอดเขา เกือบจะล้มลง เขาประคองฉันไว้ “ทำไมดูลนๆ?”

“คุณดูข่าวหรือยัง?”

“ผมไม่ดูข่าวบันเทิงมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว” เขาบอก

“คุณรู้ได้ไงว่าฉันหมายถึงข่าวบันเทิง?”

“แล้วคุณจะดูอะไรได้? ข่าวเศรษฐกิจเหรอ?”

ฉันไม่ว่างมาต่อปากต่อคำกับเขาจึงยกโทรศัพท์ขึ้นมาตรงหน้าเขาและให้เขาดู

เขามองผ่านๆ แวบหนึ่งและไม่ได้รู้สึกตกใจอะไรขนาดนั้น จากนั้นก็ตอบรับอย่างเฉยชา “อ่อ”

‘อ่อ’ นี่คืออะไร?