ฉันไม่ได้ฟังผิดใช่ไหม เสวียเหวินอยากร่วมมือกับฉันงั้นเหรอ?
เขาจะร่วมมืออะไรกับฉัน? เท่าที่ฉันรู้ ถึงแม้เซียวหลิงหลิงจะให้เสวียเหวินดำรงตำแหน่งที่สำคัญในเซียวซื่อกรุ๊ปมาโดยตลอด แต่เซียวหลิงหลิงกลับจับตามองเขาอย่างเข้มงวด นอกจากเงินเดือนที่เสวียเหวินได้จากบริษัทแล้ว เซียวหลิงหลิงก็จะก้าวก่ายค่าใช้จ่ายอื่นๆ ของเขาทั้งหมด และส่วนใหญ่เงินของเสวียเหวินก็จะหมดไปกับการเที่ยวผู้หญิงข้างนอก
อีกอย่างเขาคนนี้ไม่รู้จักทำงานทำการรู้จักแต่ความละโมบและสนุกไปวันๆ ทำงานที่เซียวซื่อกรุ๊ปอยู่ตั้งหลายปีก็ไม่มีผลงานอะไร ทำไปทำมาก็เป็นแค่ผู้จัดการในสำนักงานย่อยธรรมดาๆ ต่อให้เซียวหลิงหลิงอยากจะให้สามีของเธอเลื่อนขั้น แต่เพราะเขาไม่มีผลงานอะไรเลยจริงๆ ทุกครั้งที่เธอเสนอให้พิจารณาจึงถูกปฏิเสธตลอด
เพราะงั้นการที่คนแบบเสวียเหวินอยากมาร่วมมือกับฉัน ฉันไม่รู้ว่าเขาไปเอาความมั่นใจและศักยภาพมาจากไหน
ฉันยิ้มให้เขาลวกๆ “ขอโทษนะคะ ฉันจะไปกินข้าว”
ฉันเดินไปด้านหน้า จากนั้นเสวียเหวินก็ตะโกนเรียกชื่อฉัน
“เซียวเซิง ฉันรู้ความลับสุดยอดของเซียวซืออยู่เรื่องหนึ่ง ฉันใช้ความลับนี้มาแทนการลงทุนร่วมงานกับเธอ เธอคิดว่าไง?”
ไม่ว่าเสวียเหวินจะมีความลับอะไร ฉันก็รังเกียจที่จะร่วมงานกับคนแบบนี้
ฉันหันกลับไปมองเขาแวบหนึ่ง “ไม่ล่ะ คุณเสวีย”
ฉันไม่พูดอะไรกับเขาต่ออีก รีบเบี่ยงตัวออกมาและเดินเข้าซอยไปทันที
ร้านอาหารเสียบไม้มีประตูหลังอยู่ ฉันเดินเข้ามาจากทางประตูหลัง เฉียวอี้รอฉันจนหมดความอดทนไปนานแล้ว
เครื่องแกงของเรามาเสิร์ฟแล้ว เธอเอาอาหารอร่อยๆ มาหลายตะกร้าแล้วเช่นกัน เมื่อเห็นฉันก็รีบพุ่งตัวเข้ามาทันที “เธอไปซื้อโค้กบนดวงจันทร์เหรอ? ทำไมช้าจัง?”
ฉันส่งโค้กวานิลลาให้เธอ เธอจึงค้นในถุง “เย็นไหมอะ?”
“ช่วงนี้เธอเป็นเมนส์ ดื่มของเย็นๆ ได้ไง ไม่คิดว่าเป็นผู้หญิงเลยใช่ไหมเนี่ย” ฉันกลอกตาใส่เธอ จากนั้นก็นั่งลงที่โต๊ะ
“แค่นี้อะนะ เธอไปซะตั้งนาน” เฉียวอี้บ่นพึมพำ “ฉันรอเธอมาก่อนค่อยเริ่ม ทำฉันหิวจะตายแล้วเนี่ย”
“ฉันเจอเสวียเหวินตอนไปซื้อโค้กด้วย”
“หืม?” เฉียวอี้ดื่มโค้กพลางเงยหน้าขึ้นมองฉัน “เสวียเหวินคือใคร?”
“สามีของเซียวหลิงหลิงไง!”
“อ้อๆๆ” เฉียวอี้พยักหน้า “เขาโคตรจะเหมือนคนไม่ตัวตน ฉันลืมเขาไปแล้วเนี่ย เจอก็เจอสิ ทำไม เจอเขาคั่วอยู่กับสาวอื่นเหรอ?”
แม้แต่เฉียวอี้ยังรู้เลยว่าเขาเป็นยังไง เห็นเลยว่าเสวียเหวินคนนี้บ้ากามแค่ไหน?
“ทำไม? เขาคุยกับเธอเหรอ บอกให้เธออย่าเอาเรื่องที่เจอเขาไปบอกกับเซียวหลิงหลิงเหรอ?”
“เปล่าหรอก เขาบอกว่าเขากับเซียวหลิงหลิงแตกหักกันแล้ว”
“ก็ปกติที่เขาจะแตกหักกับเซียวหลิงหลิงนะ ยัยนั่นโอหังอวดดีอยากจะควบคุมสามีไปซะทุกอย่าง แถมยังขี้หึงตัวแม่อีก สามีเธอมองสาวๆ ข้างนอกนิดๆ หน่อยๆ เธอก็โวยวายใหญ่โตแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเซียวหลิงหลิงรวยนะ เสวียเหวินคงทนเธอไม่ไหวไปนานแล้ว”
ฉันลวกเนื้อวัวพลางพูดกับเฉียวอี้ “เมื่อกี้เสวียเหวินบอกว่าอยากร่วมมือกับฉัน”
“ร่วมมืออะไร? เขาอยากร่วมล้มสองพี่น้องตระกูลเซียวกับเธอเหรอ? เขาก็ไม่ดูหน่อยนะว่าตัวเองมีความสามารถนี้หรือเปล่าน่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรักเมียในนาม(จบ)
จบซะแล้วลงตอนไม่ครบค่ะ ขาดตอนที่ 501,506...
เย้ อัพต่อแล้ว 👍👍👍...
แอด...ยังรออัพเดทนะคะ😁😁...
รอมาอัพต่อค่ะ...
กี่ตอนจบค่ะ...
Please up Chapter495...
สนุกมากๆ ค่ะ ติดตามอยู่นะคะ...
นางเอกไม่ได้โง่แต่จิตใจดีเกินไปและพระเอกอยากสอนนางเอกแต่สอนผิดวิธี ในเรื่องทุกคนมีปมหมด นักเขียนค่อยๆขยายแต่ละคน เราว่าสนุก อัพต่อค่ะplease...
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอึดอัดมาก เพราะนางเอกโคตรโง่เลย อ่านแล้วลุ้นแต่ก็ลุ้นไม่ขึ้น มันรู้สึกสงสารนางเอก แต่เป็นสมน้ำหน้า พระเอกก็ใจดำเอาแต่ใจตัวเอง ทำตัวแย่ ทำให้รำคาญ อ่านแล้วไม่ลุ้นให้ได้จบลงด้วยกันอย่างมีความสุข แต่ให้รับผลจากความโง่และการกระทำของตัวเอง...
สามีแบบนี้ ควรทิ้งอ่ะ จะสอนก็สอน แต่ไม่ควรบีบบังคับหักหน้า ทำให้อับอายอย่างนี้ ไม่ให้อภัยเด็ดขาด ยิ่งรู้ว่านังซือยังไม่ตัดใจ ยิ่งต้องจัดการให้ชัดเจนแทนที่จะปล่อยคลุมเครือ...