พ่ายรักเมียในนาม(จบ) นิยาย บท 448

“อุบัติเหตุทางรถยนต์เล็กๆ?” เซียวซือเย้ยหยัน “คุณคิดว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์เล็กๆ แบบไหนที่มีราคาถึงสองล้าน”

คนขับรถดูเหมือนจะยิ่งไม่เข้าใจความหมายของเซียวซือ "ถ้างั้นความหมายของคุณหนูรองคือ?"

“พยากรณ์ว่าพรุ่งนี้จะมีฝนตกหนัก คุณกำลังขับรถที่มีปัญหาบนถนนเล็กๆ ที่มีแต่โคลน ในเวลานี้ดูเหมือนว่าจะมีแสงสว่างจากฝั่งตรงข้ามขณะที่ฝนตกหนัก คุณคิดว่ามีรถใหญ่กำลังขับมา คุณจึงรีบหักหลบและบังเอิญไปชนต้นไม้ใหญ่หรือก้อนหินข้างทาง รถพังยับเยิน และมีคนตาย"

เซียวซือบรรยายอย่างช้าๆ และทุกคำที่เธอพูดนั้นเย็นชาและเยือกเย็น

เซียวซือบ้าไปแล้วเหรอ?

ตัวละครหลักสำหรับอุบัติเหตุที่เธอจัดการครั้งนี้คือพ่อแท้ๆ ของเธอ เธอต้องการทำอะไร?

ที่จริงแล้วตอนนั้นคุณพ่อยังไม่ตายในตอนนั้น ไม่มีใครรู้ว่ามรดกคุณพ่อแบ่งยังไง และเธอไม่รู้ว่าฉันไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของคุณพ่อ

ไม่ว่าจะเป็นแรงจูงใจหรือความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับคุณพ่อที่ผ่านมา คนคนนี้ก็ไม่ควรเป็นเธอ

ฉันเห็นคนขับรถตัวสั่น "อุบัติเหตุมีคนตาย เงินสองล้านผมต้องเสี่ยงชีวิตเลยเหรอ?"

“คุณเป็นคนขับรถ คุณรู้อยู่แล้วว่าเวลาไหนควรเลี้ยวเวลาไหนควรชนจะทำให้คุณเจ็บน้อยที่สุด และคนตนข้างหลังนั่งตำแหน่งไหนจะตายแน่นอน” เสียงของเซียวซือสงบมาก มันสงบเกินไป สีหน้าของเธอก็สงบมากเช่นกัน ราวกับว่าเธอกำลังอ่านเรื่องราวในหนังสือนิทาน

ยังไงมันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ

"คุณหนูรอง แต่คุณผู้ชาย..." คนขับรถลังเลที่จะพูด

“อย่างที่บอก ถามในสิ่งที่ควรถาม อย่าถามสิ่งที่ไม่ควร ถ้าอยากได้เงิน พรุ่งนี้ก็ทำตามที่ฉันบอก ฉันเลือกคุณเพราะทักษะคุณดี รู้ว่ายังไงหลังเกินเรื่องคนก็สืบอะไรไม่เจอ ยังไงก็ต้องทำให้มิดชิดไม่มีช่องโหว่"

"แต่ว่า"

“ไม่มีเวลาให้คุณลังเล ถ้าคุณจะไปบอกคุณพ่อว่าฉันบอกอะไรคุณ ก็ไปพูดได้เลย”

คนขับรถลังเลสับสนจริงๆ เซียวซือยัดเช็คใส่มือคนขับรถ "คุณเอาไปก่อน ถ้าทำได้เรียบร้อย จะมีมากกว่าที่คุณคิดไว้"

จากนั้นคนขับรถเดินออกไป ผ่านไปชั่วครู่เซียวซือก็เดินออกจากห้องไป

ตอนนี้ฉันเห็นอย่างแจ่มแจ้ง ชัดเจน เข้าใจกับเรื่องราวแล้ว

อุบัติเหตุครั้งนี้เป็นฝีมือของเซียวซือ ตอนแรกคนขับรถลังเล แต่เธอยืนกรานที่จะล้างสมองเขา

แสดงว่าเซียวซือได้วางแผนและปรับตัวเพื่อจัดการเรื่องนี้ในสภาวะปกติ

วิดีโอจบลงแบบนี้ หัวใจของฉันเต้นแรงในอก และเลือดในร่างกายก็เดือดพล่านและแตกกระจายในเส้นเลือด

แต่ในวินาทีต่อมา ราวกับว่าถูกภูเขาน้ำแข็ง เลือดในร่างกายเหมือนถูกแช่แข็งอีกครั้ง

ฉันไม่สามารถอธิบายความรู้สึกในตอนนี้ได้ ทั้งตกใจ ประหลาดใจ โกรธ จากความโกรธก็กลายเป็นเดือดดาล ถึงตอนนี้ฉันอยากจะถือมีดขึ้นมาจ่อที่คอของเซียวซือแล้วถามเธอว่าทำไมถึงทำแบบนี้

ฉันเสียสติไปแล้ว แต่เฉียวอี้ยัง เธอคว้าแขนของเสวียเหวิน "คุณได้วิดีโอนี้มาจากไหน?

“คนขับไม่มีญาณทิพย์สักหน่อย เขารู้ได้ยังไงว่าเธอจะพูดแบบนี้กับเขา”