หลังจากนั้นฉันก็ไม่ได้พูดอะไรอีก และเฉียวอี้ก็ไม่ได้คุยกับฉัน ฉันรู้ว่าเธออยากให้พื้นที่ฉันได้อยู่เงียบๆ คนเดียว
ฉันต้องการอยู่เงียบๆ สักพักจริงๆ เพราะเหตุการณ์นี้กระทบใจฉันเกินกว่าที่เคยเกิดขึ้นกับฉันตั้งแต่เด็กจนโต
รวมถึงว่าฉันไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของคุณพ่อ แต่ฉันรู้ว่ามีคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะไม่โดนโจมตีหนักขนาดนี้
ฉันไม่ได้เสียใจกับตัวเอง แต่ฉันเสียใจแทนคุณพ่อ
ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาอะไร เซียวซือก็เป็นลูกสาวที่เขารักมากคนหนึ่ง
มีความลับอะไรซ่อนอยู่โดยที่ฉันไม่รู้?
ความลับอะไรที่ทำให้เซียวซือฆ่าพ่อตัวเอง?
เฉียวอี้ขับรถไปริมทะเลสาบ และฉันก็นั่งเหม่อมองทะเลสาบที่เงียบสงบบนม้านั่งริมทะเลสาบ
ตอนนี้ฟ้าเริ่มมืดลงแล้ว ทั้งทะเลสาบก็เหมือนน้ำตาลทรายแดงก้อนโต แต่ฉันคิดว่ามันคงจะไม่หวาน
เฉียวอี้ถอดเสื้อโค้ตของเธอมาคลุมบนไหล่ฉัน ฉันไม่ได้ขยับ ฉันได้แต่มองดูทะเลสาบอันมืดมิด
หลังจากที่ฉันได้ยินเฉียวอี้จามเสียงดัง ดูเหมือนว่าจะดึงฉันออกจากโลกมายาของตัวเอง
ฉันเงยหน้าขึ้นมองเฉียวอี้ทันที เธอเอามือถูจมูก "ไม่เป็นไรหรอกแค่คันจมูก"
"กลับไปที่รถเถอะ" ฉันพูด ฉันรู้ว่าถ้าฉันจะคืนเสื้อให้เฉียวอี้ เธอจะบอกว่าเธอแข็งแรงดีแน่นอน
ฉันรู้จักเพื่อนรอบตัวของฉันดี แต่ฉันกลับไม่รู้จักเซียวซือที่อยู่ด้วยกันมานานหลายปี
ระหว่างทางกลับเมือง เซียวซือได้รับโทรศัพท์จากหนีอีโจว เขารู้ว่าเราไม่ได้ไปต่างประเทศ เลยนัดเราไปทานอาหารเย็นด้วยกัน
เฉียวอี้ถือโทรศัพท์ไม่ได้ตอบเขาทันที เธอหันมามองฉัน และฉันก็พยักหน้าให้เธอ
ในตอนนี้โทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้น หยิบออกมาดูก็เห็นว่าเป็นสายจากหร่วนหลิง
หร่วนหลิงน่าจะเป็นโชคของฉันจากเซียวซื่อกรุ๊ป เธอเป็นคนซื่อสัตย์มากๆ ฉันคิดว่าเธอไม่เพียงแต่นับถือฉันในฐานะเจ้านาย แต่ยังเป็นเพื่อนของฉันอีกด้วย
หลังจากที่ฉันถูกเซียวซือไล่ออกจากเซียวซื่อกรุ๊ป หร่วนหลิงยังคงติดต่อกับฉันอยู่เสมอ มีเรื่องเล็กเรื่องใหญ่อะไรเธอก็จะรายงานฉัน
ไม่รู้ว่าคราวนี้เธอมีเรื่องอะไรจะรายงานกับฉันบ้าง บางครั้งข่าวจากเธอทั้งแม่นยำและทันเวลามาก ซึ่งเป็นประโยชน์กับฉันมาก
เสียงของเธอเร่งรีบ ก่อนที่ฉันจะได้พูดอะไร เธอก็พูดรัวอย่างกับเสียงปืนกล "ท่านประธาน ฉันสืบจนรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับข้อตกลงการโอนหุ้นนั้น ตอนนี้คุณอยู่กับใคร"
"เฉียวอี้"
"ได้ ฉันจะพูดตามตรง ตอนคุณเซ็นข้อตกลงการโอนนั้นมันเป็นข้อตกลงโอนบ้านจริงๆ แต่อีกฉบับที่คุณเซ็นที่สำนักงานทนายความ เป็นสัญญาโอนหุ้นของเซียวซือ"
เป็นไปได้ยังไง ฉันตกตะลึงในใจ ข้อตกลงนั้นฉันเซ็นโดยมีหนีอีโจวคอยดูแล เพราะก่อนหน้านี้เคยเซ็นไปแล้ว และฉันก็ให้หนีอีโจวดูด้วย จากนั้นฉันก็เซ็นทั้งสองฉบับโดยไม่อ่านไม่ดูเลย
หร่วนหลิงเหมือนจะรู้ว่าฉันจะพูดอะไรต่อ "ท่านประธาน ข้อตกลงการนั้นต้องถูกแอบสับเปลี่ยนแน่"
หัวใจของฉันดิ่งลง แต่โดยจิตใต้สำนึกฉันก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะเฉียวอี้กำลังคุยโทรศัพท์กับหนีอีโจว แต่ถ้าถูกแอบสับเปลี่ยน มีแค่หนีอีโจวที่อยู่ข้างฉัน เขาเป็นคนที่มีเงื่อนไขที่จะแอบสับเปลี่ยนที่สุด
“ท่านประธานมีอีกเรื่องหนึ่ง ฉันหานักสืบเอกชนเพื่อสืบหาเบาะแสของเซียวซือช่วงนี้ พบว่าเธอติดต่อกับคนคนหนึ่งบ่อยมากๆ”
"ใคร?"
"วังฉี่หมิง ประธานสมาคมทนายความ ยังเป็นทนายที่มีชื่อเสียงด้วย"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรักเมียในนาม(จบ)
จบซะแล้วลงตอนไม่ครบค่ะ ขาดตอนที่ 501,506...
เย้ อัพต่อแล้ว 👍👍👍...
แอด...ยังรออัพเดทนะคะ😁😁...
รอมาอัพต่อค่ะ...
กี่ตอนจบค่ะ...
Please up Chapter495...
สนุกมากๆ ค่ะ ติดตามอยู่นะคะ...
นางเอกไม่ได้โง่แต่จิตใจดีเกินไปและพระเอกอยากสอนนางเอกแต่สอนผิดวิธี ในเรื่องทุกคนมีปมหมด นักเขียนค่อยๆขยายแต่ละคน เราว่าสนุก อัพต่อค่ะplease...
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอึดอัดมาก เพราะนางเอกโคตรโง่เลย อ่านแล้วลุ้นแต่ก็ลุ้นไม่ขึ้น มันรู้สึกสงสารนางเอก แต่เป็นสมน้ำหน้า พระเอกก็ใจดำเอาแต่ใจตัวเอง ทำตัวแย่ ทำให้รำคาญ อ่านแล้วไม่ลุ้นให้ได้จบลงด้วยกันอย่างมีความสุข แต่ให้รับผลจากความโง่และการกระทำของตัวเอง...
สามีแบบนี้ ควรทิ้งอ่ะ จะสอนก็สอน แต่ไม่ควรบีบบังคับหักหน้า ทำให้อับอายอย่างนี้ ไม่ให้อภัยเด็ดขาด ยิ่งรู้ว่านังซือยังไม่ตัดใจ ยิ่งต้องจัดการให้ชัดเจนแทนที่จะปล่อยคลุมเครือ...