แต่คราวนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนฉันไม่ได้ยินเสียงเคลื่อนไหวใดๆ จากข้างๆ ห้อง หรือว่าเซียวหลิงหลิงหลับและลืมเรื่องนี้ไป?
มีความเป็นไปได้สูง เธอเป็นคนที่เชื่อถือไม่ได้มาตลอด
ฉันกำลังคิดว่าจะไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น แต่มีคนมาเคาะประตูฉัน และฉันก็ได้ยินเสียงของเซียวหลิงหลิง
ฉันรีบลุกไปเปิดประตู เธอกุมท้อง เหงื่อไหลหยดย้อย หน้าซีด งอตัวด้วยความเจ็บปวด “รีบพาฉันไปโรงพยาบาลหน่อย ฉันทั้งอาเจียนและท้องเสีย และฉันกำลังจะตายแล้ว"
เซียวหลิงหลิงไม่ได้แกล้ง แต่ดูเหมือนว่าเธอจะกินอะไรไม่ดีเข้าไป
“เธอไปกินอะไรไม่สะอาดมาหรือเปล่า?”
"ฉันจะกินอะไรที่ไม่สะอาดได้อีก กินแค่อาหารของที่บ้าน วันนี้ฉันไม่ได้กินของว่างเลยซ้ำ โอ๊ย ฉันปวดท้อง ฉันกำลังจะตาย"
เซียวหลิงหลิงคร่ำครวญ ฉันทนดูเธอตายด้วยความเจ็บปวดไม่ได้
“รอฉันแป๊บหนึ่งนะ” ฉันบอกเธอ “ฉันจะไปเปลี่ยนชุด ทนรอสักครู่หนึ่ง”
ฉันรีบเข้าไปในห้องและสวมเสื้อโค้ต คว้าโทรศัพท์และกระเป๋าเงินแล้ววิ่งออกไปช่วยเซียวหลิงหลิงขึ้นจากพื้น
ดูเหมือนว่าสถานการณ์ของเซียวหลิงหลิงจะค่อนข้างร้ายแรง ไม่ง่ายเลยที่จะพาเธอขึ้นรถ ทันใดนั้นฉันก็นึกขึ้นได้ว่าตัวเองไม่มีใบขับขี่
ครั้งที่แล้วถูกเพิกถอนไป ยังไม่ได้ไปทำใหม่เลย
แต่ตอนนี้ฉันไม่สนใจอะไรมากแล้ว ฉันเปิดประตูและกำลังจะขึ้นรถ ทันใดนั้นฉันก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
เซียวหลิงหลิงบอกว่าวันนี้เธอไม่ได้กินของว่างเลย กินแต่อาหารเย็นที่บ้าน อาจเป็นเพราะมีบางอย่างผิดปกติกับอาหารที่บ้านหรือเปล่า?
เผอิญว่าวันนี้ฉันไม่ได้กินข้าว ฉันเลยไม่ได้เป็นอะไร คนที่เซียวซือต้องการโจมตีคือฉันแน่ๆ
เธอไม่ต้องการให้ฉันไปก่อกวนพิธีหมั้นของเธอกับสีชิงชวนในพรุ่งนี้
ถ้าเป็นเช่นนี้ เธอต้องมีเล่ห์เหลี่ยมอะไรอีกแน่ๆ
เธอรู้ว่าเซียวหลิงหลิงจะขอให้ฉันพาเธอไปโรงพยาบาล ดังนั้นฉันจึงต้องขับรถไปโรงพยาบาล
รถคันนี้อาจถูกทำอะไรไว้หรือเปล่า?
ฉันคิดว่ามันเป็นไปได้มาก ถึงจะขับอย่างระมัดระวังก็ใช่ว่าจะปลอดภัย เมื่อคิดได้เช่นนี้ ฉันจึงโทรหาเฉียวอี้ทันที
เซียวหลิงหลิงนอนอยู่บนเบาะหลังและถอนหายใจ "พระเจ้า ฉันกำลังจะตายด้วยความเจ็บปวด เซียวเซิง เธอกำลังทำอะไรอยู่? เธออยากให้ฉันปวดจนตายใช่ไหม?”
"อย่าส่งเสียงดัง" ฉันรำคาญเสียงของเซียวหลิงหลิงมาก ฉันโทรหาเฉียวอี้ซึ่งน่าจะหลับไปแล้วและรับโทรศัพท์อย่างงัวเงีย "มีอะไรเหรอเซียวเซิง?"
“เธอจัดบอดี้การ์ดให้ฉันที่หน้าประตูหรือเปล่า?”
“ใช่แล้ว”
“ถ้างั้นเธอให้บอดี้การ์ดขับรถเข้ามาช่วยพาเซียวหลิงหลิงไปโรงพยาบาลหน่อย ไม่รู้ว่าเธอกินอะไรเข้าไปถึงปวดท้อง”
“โอเค" เฉียวอี้พูดทันที "เซียวเซิง ตอนนี้เธอกลับไปที่ห้องของตัวเองแล้วรอฉัน ล็อกห้องให้ดี ฉันจะไปอยู่เป็นเพื่อนเธอเอง”
ฉันรอให้บอดี้การ์ดเข้ามา เซียวหลิงหลิงเจ็บปวดแล้วและไม่มีแรงจะเถียงกับฉันแล้ว
ฉันเงยหน้าขึ้นมองไปชั้นบน และฉันคิดว่าเซียวซือต้องซ่อนตัวอยู่หลังม่านและกำลังเฝ้าดูพวกเราอยู่ตอนนี้
เธอต้องการให้ฉันขึ้นรถทันที ฉันเดาว่าเก้าในสิบเลยว่าเบรกแตก จากนั้นฉันกับเซียวหลิงหลิงก็รถชนและเสียชีวิต
บอดี้การ์ดขับรถเข้ามาอย่างรวดเร็ว และมีบอดี้การ์ดมากกว่าหนึ่งคน พวกเขารีบอุ้มเซียวหลิงหลิงเข้าไปในรถ
ฉันถามพวกเขา "มีใครเก่งเรื่องรถยนต์บ้าง?"
ชายร่างสูงยกมือขึ้น "ผมเคยทำงานร้านซ่อมรถยนต์ครับ"
“งั้นช่วยฉันดูหน่อยว่ามีอะไรผิดปกติกับรถคันนี้หรือเปล่า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรักเมียในนาม(จบ)
จบซะแล้วลงตอนไม่ครบค่ะ ขาดตอนที่ 501,506...
เย้ อัพต่อแล้ว 👍👍👍...
แอด...ยังรออัพเดทนะคะ😁😁...
รอมาอัพต่อค่ะ...
กี่ตอนจบค่ะ...
Please up Chapter495...
สนุกมากๆ ค่ะ ติดตามอยู่นะคะ...
นางเอกไม่ได้โง่แต่จิตใจดีเกินไปและพระเอกอยากสอนนางเอกแต่สอนผิดวิธี ในเรื่องทุกคนมีปมหมด นักเขียนค่อยๆขยายแต่ละคน เราว่าสนุก อัพต่อค่ะplease...
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอึดอัดมาก เพราะนางเอกโคตรโง่เลย อ่านแล้วลุ้นแต่ก็ลุ้นไม่ขึ้น มันรู้สึกสงสารนางเอก แต่เป็นสมน้ำหน้า พระเอกก็ใจดำเอาแต่ใจตัวเอง ทำตัวแย่ ทำให้รำคาญ อ่านแล้วไม่ลุ้นให้ได้จบลงด้วยกันอย่างมีความสุข แต่ให้รับผลจากความโง่และการกระทำของตัวเอง...
สามีแบบนี้ ควรทิ้งอ่ะ จะสอนก็สอน แต่ไม่ควรบีบบังคับหักหน้า ทำให้อับอายอย่างนี้ ไม่ให้อภัยเด็ดขาด ยิ่งรู้ว่านังซือยังไม่ตัดใจ ยิ่งต้องจัดการให้ชัดเจนแทนที่จะปล่อยคลุมเครือ...