รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1013

“คุณผู้ชาย ฉันขอเก็บภาพไว้ได้ไหมครับ” ช่างตัดผมถาม

“ไม่ได้ครับ” เนี่ยเหยียนเฟิงยืนขึ้นและปฏิเสธอย่างเย็นชา

อันฉีอยู่ในห้องรับรอง และเมื่อเธอเงยหน้าขึ้น เธอก็เห็นผู้ชายของเธอเดินเข้ามา ผลที่ได้เป็นไปตามที่เธอคาดไว้ หล่อและสมบูรณ์แบบ

“ว้าว! ฉันชอบจัง” อันฉีลุกขึ้นและเข้าไปกอดเขา

เมื่อเนี่ยเหยียนเฟิงเห็นว่าเธอพอใจ เขาก็โอบกอดเธอแล้วพูด “ไปช้อปปิ้งกันเถอะ!”

“อืม!” อันฉีพยักหน้าอย่างมีความสุข แต่เธอรู้ว่าการไปช้อปปิ้งกับเขาจะต้องเป็นเรื่องที่ดี เพราะต้องได้ของกลับมาเยอะอย่างแน่นอน

ในห้างสรรพสินค้า

อันฉีทนไม่ได้ที่จะพาเนี่ยเหยียนเฟิงไปร้านเสื้อผ้าผู้ชาย เธอต้องการที่จะตอบสนองความเพลิดเพลินตาของเธอในวันนี้ เธอเห็นเสื้อผ้าลำลองของชายคนนี้มามากมาย แต่เธอชอบที่จะเห็นเขาใส่ชุดสูทและรองเท้าหนัง

พนักงานนำเสื้อผ้าสามชุดเข้ามาในห้องลองชุด อันฉีนั่งอยู่ข้างๆ และรอดูท่าทีของผู้ชายตัวเอง

แม้แต่พนักงานก็เต็มไปด้วยความคาดหวัง เพราะวันนี้ลูกค้าคนนี้หล่อมากๆ ด้วยหุ่นที่ได้มาตรฐาน แม้แต่ใบหน้า นิสัยใจคอ และเรียวขา ไม่ว่าผู้หญิงคนไหนก็อยากจะเหลียวมอง

ในที่สุด เนี่ยเหยียนเฟิงก็ออกมาพร้อมกับชุดแรก เสื้อเชิ้ตสีขาวกับเสื้อกั๊กสีเทาและเสื้อสูทสีเดียวกัน ซึ่งพอดีกับรอบเอวและแผ่นหลังของผู้ชายคนนั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ หล่อและดูเป็นสุภาพบุรุษ

เนี่ยเหยียนเฟิงเหมือนนายแบบที่กำลังเดินมาหาอันฉีด้านหน้าเพื่อให้เธอชื่นชม แต่ในตอนนี้มีพนักงานเข้ามาดูความเรียบร้อยของเนี่ยเหยียนเฟิง อันฉียืนขึ้นและพูดว่า “ฉันทำเอง!” หลังจากพูดจบอันฉีก็เดินมาด้านหน้าของผู้ชายคนนั้น นิ้วขาวๆ ดึงชายเสื้อผ้าของเขาให้ตรง และกล่าวชม “ดูดีนะ ฉันชอบมันมาก”

เนี่ยเหยียนเฟิงยิ้มมุมปาก “คุณมีความสุขก็ดีแล้วครับ”

“ไม่ต้องลองอีกสองชุดที่เหลือหรอก เอากลับบ้านเลย รูปร่างของคุณใส่เสื้อผ้าอะไรก็ดูดี” อันฉีรู้สึกไม่สบายใจที่เขาลำบากเกินกว่าจะลองเสื้อผ้าอีกสองชุด

อันฉีให้เขาสวมมันออกไปและเอาเสื้อกันลมที่เขาใส่มาเอาใส่ถุง เนี่ยเหยียนเฟิงพอใจเธออย่างมากและการดูแลนี้ทำให้เขามีความสุข

โดยเฉพาะตอนที่แววตาของอันฉีที่ชื่นชมด้วยความอ้อนวอนมันทำให้เขาเต็มใจที่จะทำทุกอย่างเพื่อเธอ