รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1021
“ไม่แปลกใจเลย! ที่นี่สวยมาก มีรสนิยมสุดๆ ” ซูเล่อพิจารณาของตกแต่งร้านของที่นี่แล้วพบว่ามันล้วนสวยสะดุดตา
ตอนนั้นเอง พนักงานนำของหวานและน้ำผลไม้ก็มาเสิร์ฟพอดี ซูเล่อมองของหวานน่ารับประทานด้วยแววตาเป็นประกาย เธอแอบกลืนน้ำลายเงียบๆ
“หิวก็กินซะสิ!” ฮั่วเหยียนเซียวยกยิ้ม พูดอย่างเอาใจ
ซูเล่อพยักหน้าก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบขนมโก๋ถั่วเขียวชิ้นเล็กเข้าปาก หวานๆ หนึบๆ อร่อยมาก!
“เธอมีความทรงจำครั้งแรกตอนกี่ขวบ” ฮั่วเหยียนเซียวถามเธอด้วยความสงสัย
ซูเล่อเคี้ยวขนมไปด้วย หลับตานึกไปด้วย “ความทรงจำครั้งแรกของฉันน่าจะประมาณตอน 6 หรือ7ขวบนี่แหล่ะ เป็นตอนที่ฉันเพิ่งเรียนจบอนุบาลและกำลังขึ้นประถม คุณอาทำไมถึงถามเรื่องนี้ล่ะ”
ซูเล่อถามเขาด้วยความสงสัย
ฮั่วเหยียนเซียวเม้มปากลง ยัยเด็กนี่เห็นทีแล้วน่าจะจำเรื่องตัวเองตอนอายุราว 5 ขวบไม่ได้ และก็คงจำไม่ได้ว่าตอนเด็กนั้นเธอตัวติดเขามากแค่ไหน
“ไม่มีอะไร กินเถอะ!” ฮั่วเหยียนเซียวไม่อธิบายเพิ่ม
“อาก็กินด้วยสิ” ซูเล่อคีบขนมโก๋ถั่วเขียวให้เขา ความจริงฮั่วเหยียนเซียวไม่ชอบของหวาน แต่เขาก็หยิบมันขึ้นมากิน
“ปกติแล้วคุณอางานยุ่งไหม”
“ยุ่งมาก”
“ถ้างั้นอาก็ต้องเจอคนดังทั่วประเทศเลยสิ!”
“อืม!”
“ป้าจยาบอกฉันว่า อายุ่งมากจนไม่มีเวลาออกเดทเลย”ซูเล่อพูด
ฮั่วเหยียนเซียวหรี่ตาลง “นี่เธอชอบฟังเรื่องของฉันเหรอ”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...