รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1028

พนักงานคนนี้มีสีหน้าหวาดกลัวขึ้นมาทันที เขาเคยเป็นคนสนิทของหลิวเกาหยาง แต่ตอนนี้เขาต้องมาเป็นหูเป็นตาในการเฝ้าดูอันฉีโดยเฉพาะ เพื่อให้พวกเขาเตรียมลงมือ

อันฉีเมื่อทำงานเสร็จ เวลาก็ล่วงเลยไปถึงสิบเอ็ดโมงครึ่งแล้ว ในเวลานั้นโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น เธอมองดูก็ต้องยิ้มหวานออกมา “ฮัลโหล! มาแล้วเหรอ”

“ผมถึงโรงจอดรถแล้ว ลงมาสิ!” เนี่ยเหยียนเฟิงตอบกลับ

“โอเค ขอเวลา5นาทีนะ” พูดจบอันฉีก็วางสายไป เธอเรียกผู้ช่วยเข้ามาเพื่ออธิบายปัญหาสำคัญของเอกสารในจุดต่างๆ และหยิบกระเป๋ามาสะพายไว้

พนักงานคนนั้นที่กำลังอู้งานอยู่ เมื่อเห็นเธอสะพายกระเป๋าออกมาจากห้องทำงาน เขาก็รีบโทรไปยังเบอร์ของหลิวเกาหยางทันที

“ฮัลโหล ประธานหลิว อันฉีจะออกไปที่ลานจอดรถแล้วครับ ”

“ตามไปดูว่าเธอไปที่ลานจอดรถ หรือว่าหน้าประตู” หลิวเกาหยางออกคำสั่ง

อันฉีที่เพิ่งจะปิดประตูลิฟต์ จู่ๆ ก็มีใครบางคนเปิดออก เธอเงยหน้าขึ้นมามองพนักงานที่เดินเข้ามา เขารีบยิ้มทักทายเธอ “ขอโทษครับ ประธานอัน”

อันฉียิ้มให้ “ไม่เป็นไร”

เขาเห็นว่าอันฉีกดลิฟต์ไปยังชั้นใต้ดิน จึงก้มหน้ากดส่งข้อความออกไป “อันฉีไปลานจอดรถแล้ว”

เมื่อส่งข้อความเสร็จ เขาก็กดลิฟต์ไปชั้นอื่นเพื่อไม่ให้เรื่องสาวมาถึงตัวเอง

อันฉีกำลังเหม่อคิดเรื่องงานอยู่ จนกระทั่งเสียงประตูลิฟต์ดังขึ้น เธอจึงได้สติกลับมา เธอเดินออกจากลิฟต์ก็เห็นรถของตัวเองจอดอยู่จึงเดินไปทางนั้น

ภายในรถออฟโรดคันสีดำ แววตาของเนี่ยเหยียนเฟิงที่กำลังจ้องมองหญิงสาวที่เดินมาทางตนราวกับเสือตัวหนึ่ง ในตอนนั้นเองก็มีเงาคนสองคนที่ทำตัวลับๆ ล่อๆ อยู่ด้านหลังของอันฉี

เนี่ยเหยียนเฟิงหรี่ตาลง ในวินาทีถัดไปเขาเปิดประตูรถออกและรีบก้าวขายาวไปทางอันฉี อันฉีเมื่อเห็นใบหน้าหล่อเหลาที่ดูตื่นตะหนกของเขาเดินมาทางตัวเอง ก็อดที่จะตกใจไม่ได้