รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1124

“อืม ค่ะ” ซู่เล่อพยักหน้า

หลียงซือโยวที่แสร้งทำเป็นคุยโทรศัพท์อยู่ไม่ไกล เห็นว่าครอบครัวของซูเล่อกำลังจะกลับ เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกดีใจ หลังจากซูเล่อไปแล้ว เธอถึงจะมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับฮั่วเหยียนเซียว

เมื่อคุณพ่อซูเข้าไปในรถก็บ่นกระปอดกระแปด "ทำไมกลับเร็วจัง! ชิงฉวนกับฉันยังดื่มไปไม่เท่าไหร่เลย!"

"ยังจะดื่มอะไรอีก กลับบ้าน" สีหน้าสวี่อ้ายหัวบอกบุญไม่รับ ดูเหมือนจะอารมณ์เสียหนักมาก

ซูเล่อนั่งประจำที่นั่งคนขับ ปรับตำแหน่งแล้วสตาร์ทรถ สวี่อ้ายหัวข้างที่อยู่ข้างหลังมองด้านหลังลูกสาว นัยน์ตาแดงเพราะความโกรธ โกรธจนผินหน้าไปมองนอกหน้าต่าง รู้สึกอึดอัดแน่นอก

ในใจของเธอ ลูกสาวของเธอทำตัวไม่ดี

ขณะที่ซูเล่อกำลังขับรถ หัวใจของเธอก็เต้นรัว ปกติแล้วแม่ของเธอจะชอบพูดคุยกับเธอในรถ แต่วันนี้ ที่เบาะหลังของรถ นอกจากพ่อของเธอจะบ่นพึมพำเพราะฤทธิ์เหล้าแล้ว แม่ของเธอก็ไม่พูดไม่จา แม้ว่าเธอจะพูดก็ตาม แต่ก็เป็นการดุพ่อเท่านั้น

บรรยากาศนี้ช่างน่าอึดอัด ในที่สุดซูเล่อดไม่ได้ที่จะถามว่า "แม่คะ แม่สบายดีไหม!"

"ตั้งใจขับรถไป กลับถึงบ้านค่อยคุยกัน" สวี่อ้ายหัวอดทนอดกลั้น ไม่อยากรบกวนการขับรถของลูกสาว

ซูเล่อมองแม่จากกระจกมองหลัง ก็เห็นว่าสีหน้าของแม่เคร่งเครียด

บ้านตระกูลฮั่ว

เมื่อเห็นว่าซูเล่อกลับไปแล้ว อันฉีก็รู้สึกเบื่อๆ เธอเพิ่งโทรศัพท์ไปที่ห้องนั่งเล่นก็ทราบว่าเนี่ยเหยียนเฟิงไม่อยู่ที่นั่น เธออดไม่ได้ที่จะถามคนรับใช้

"คุณชายเนี่ย กับคุณชายไปคุยกันที่ห้องหนังสือ" คนรับใช้คนนั้นตอบเธอ

อันฉีเดินไปที่นั่น เมื่อเธอมาถึงหน้าประตูห้องหนังสือก็แอบฟังก่อน ตอนนี้เธอได้ยินเสียงผู้ชายจากด้านใน มันเป็นเสียงตกตะลึงของเนี่ยเหยียนเฟิง

“อา อาจะไม่ลงเลือกตั้งทั่วไปหรือครับ”

อันฉีตกใจ เพราะเธอจับลูกบิดประตู ประตูจึงเปิดแง้มนิดหนึ่ง

เนี่ยเหยียนเฟิงหันไปมองหญิงสาวที่ล้มอยู่บนพื้น รู้สึกเป็นห่วงรีบเข้ามาช่วยอันฉีทันที ใบหน้าของอันฉีแดงเรื่อ "ฉันขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจแอบฟัง"

ฮั่วเหยียนเซียวหันกลับมา เขาชอบนิสัยของหลานสะใภ้คนนี้มาก เพราะเมื่อกี้ที่โต๊ะอาหารเธอช่วยขัดขวางเหลียงซือโยวเพื่อซูเล่อ ฮั่วเหยียนเซียวชื่นชมเธอมาก

"คุณเจ็บตรงไหนหรือเปล่า" เนี่ยเหยียนเฟิงประคองเธอนั่งบนโซฟา คุกเข่าลงดูอาการบาดเจ็บของเธอ

"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไม่เจ็บ" อันฉีพูดจบก็รู้สึกว่าไม่เหมาะที่จะแทรกการสนทนาของพวกเขา เธอจึงกะโผลกกะเผลกลุกขึ้นแล้วพูดว่า "ฉันไม่รบกวนแล้วค่ะ ฉันจะออกไปก่อน”

เนี่ยเหยียนเฟิงพูดกับฮั่วเหยียนเซียวว่า "อาครับ ผมจะพาเธอไปพักก่อน"

"อืม" ฮั่วเหยียนเซียวพยักหน้า

เนี่ยเหยียนเฟิงรู้ว่าอันฉีเจ็บเข่าเพราะล้มเมื่อครู่ เขาจึงอุ้มเธอเดินออกไป

อันฉีรู้สึกผิดที่ขัดจังหวะการสนทนาของพวกเขา นอกจากนี้ เธอยังกังวลว่าสามีจะดุเธอ