รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1129

เธอทำให้แม่ของเธอโกรธได้ขนาดนี้ เธอรู้สึกผิดมากๆ

หลังจากที่ทุบตีแล้วสวี่อ้ายหัวกอดเธอด้วยความทุกข์ใจ แล้วถอนหายใจออกมาอยากหนัก “แม่เองก็ไม่อยากให้ลูกทำลายชีวิตตัวเองเหมือนกัน!”

ในโรงพยาบาล

ทันทีที่ฮั่วเหยียนเซียวมาถึง คุณหญิงก็ถูกพาเข้าห้องฉุกเฉิน ฮั่วจยา เนี่ยเหยียนเฟิงและภรรยาของเขารออยู่ที่ประตูด้วยความกังวล

“จู่ๆ ทำไมแม่ถึงเป็นลม”ฮั่วเหยียนเซียวรีบถามฮั่วจยา

“พี่ก็ไม่รู้ จู่ๆ คนรับใช้ก็มาเรียก พี่ก็รีบไปที่ห้องดื่มชา พอไปถึงก็เห็นว่าแม่เป็นลมไปแล้ว”

อันฉีอดไม่ได้ที้จะลุกขึ้นบอกแต่เนี่ยเหยียนเฟิงก็ดึงเธอกลับ ในตอนนี้ไม่ควรพูดถึงเรื่องของอาและซูเล่อเพราะมันจะกระทบต่อแม่มากเกินไป

ทันใดนั้นประตูห้องฉุกเฉินก็ถูกเปิดออก คุณหญิงฮั่วฟืนแล้ว เธอผลักตัวลุกขึ้นนอนพิงบนเตียง สายตาจับจ้องมาที่ลูกชาย ถอนหายใจแล้วหลับตาลง

เธอถูกพาไปที่ห้องผู้ป่วยโดยมีฮั่วจยาไปเป็นเป็นเพื่อน เพราะหลายคนให้คุณหญิงได้พักผ่อนแต่ฮั่วจยาเข้าไปได้ไม่นานเธอก็เดินออกมาพูดกับฮั่วเหยียนเซียวว่า “แม่เรียกให้แกเข้าไป”

ฮั่วเหยียนเซียวพยักหน้า เมื่อแม่มองดูเขาในตอนนี้ เขาก็สัมผัสได้ว่าแม่เป็นลมเพราะเขา

ฮั่วเหยียนเซียวผลักประตูเข้าไป พบว่าคุณหญิงกำลังนั่งอยู่ ทันทีที่ลูกชายของเธอเข้ามาดวงตาของเธอก็จ้องมองเขาอย่างไม่พอใจ ฮั่วเหยียนเซียวนั่งลงแล้วพูดกับเขาว่า “แม่ เป็นยังไงบ้าง”

“ยังไม่ตายเพราะแกหรอก”คุณนายฮั่วโกรธมากจนหันไปมองทางด้านข้าง

“แม่ แม่ไม่อยากรีบมีลูกสะใภ้หรอ”ฮั่วเหยียนเซียวหยิบข้อที่ทำให้เธอดีใจมาพูด

“ฉันก็อยากรีบมีลูกสะใภ้ แต่แกไม่ควรจะ…”ไม่ว่าคุณหญิงฮั่วจะคิดยังไงตอนนี้มีแต่โกรธ ซูเล่อถูกลูกสาวของเธอเลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็ก และเธอมักจะมาเล่นที่บ้านตระกูลฮั่ว ในใจเธอถือว่าเธอเป็นหลานสาวอยู่แล้วแต่ตอนนี้เธอรับไม่ได้ไปชั่วขณะหนึ่ง

นอกจากนี้เธอยังมีความคิดหัวโบราณ เธอเป็นผู้หญิงที่เหมือนหลานสาวและวันหนึ่งเธอต้องการแต่งงานกับลูกชายของเธอเปลี่ยนเธอมาเป็นลูกสะใภ้ คุณหญิงส่ายหัว มองไปทางอื่นราวกับว่าไม่ยอมรับเรื่องนี้

อย่างไรก็ตามบนไหล่ของเธอลูกชายกอดเธออย่างสนิทสนมเอาคางเกยไหล่เธอและทำเสียงตุ้งติ้ง “แม่ สรุปแล้ว ถ้าผมไม่ได้แต่งงานกับซูเล่อ ถ้าเธอไม่ตกลง พวกคุณก็จะไม่ได้อุ้มหลานนะ”

คุณนายฮั่วชอบฉากแบบนี้ตอนที่ลูกของเธอสี่ห้าขวบเท่านั้น ไม่คิดว่าลูกชายวัยสามสิบสามปียังทำตัวเหมือนเด็กสำหรับเธอแต่สิ่งที่เขาต้องการไม่ใช่น้ำตาลแต่เป็นหญิงสาว

สุดท้ายคุณหญิงฮั่วก็กลั้นหัวเราะไม่อยู่หันไปทุบเขาสองสามทีด้วยความโกรธ “แกขู่ฉันอยู่นะ!”