รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1168

ชามซุปของแม่ทำให้เขาต้องรออีกสองสามวัน เพื่อให้อาการบาดเจ็บของเขาดีขึ้น ดังนั้นเขาจึงรู้สึกหดหู่เล็กน้อย

ในสัปดาห์ต่อมา ซูเล่อจะไม่เข้าห้องของใครก็ตามหลังเวลาสิบโมง และยังหาหนังสือทำจิตใจให้สงบสองสามเล่มให้เขา

ฮั่วเหยียนเซียวไม่อยากทำให้เธอกลัว จึงตัดสินใจรักษาบาดแผลอย่างสงบใจ

สองวันต่อมา เนี่ยเหยียนเฟิงด้านโน้นมีข่าวกลับมาว่า ผู้ลอบโจมตีครั้งก่อนระหว่างทางกำลังจะโดนจับกุมตัวแต่ได้ถูกคนกำจัดไปแล้วทั้งหมด ดังนั้น คนที่อยู่เบื้องหลังจึงซ่อนตัวอยู่อย่างลึกล้ำ และเป็นไปไม่ได้ที่จะค้นหาพวกเขาได้ชั่วระยะหนึ่ง

ในขณะนี้ ในห้องประชุมส่วนตัว มีเสียงผู้ชายกำลังตะคอกอย่างเย็นชา “ถ้าต้องการให้เรื่องนี้สงบลง ก็ต้องให้ฉันอยู่ในตำแหน่ง มิฉะนั้น ทุกคนจะต้องใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในคุกใต้ดิน”

“ท่านสมาชิกวุฒิสภา พวกเราจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อสนับสนุนให้คุณได้ตำแหน่ง”

ในความมืดใบหน้าของอีกสองคนถูกซ่อนไว้ แต่คนที่พวกเขาสนับสนุน ก็คือกู่หย่ง

“พวกเรายังมีโอกาส ไม่ใช่ยังมีซูเล่อนั่นไม่ใช่เหรอ ในเมื่อจัดการฮั่วเหยียนเซียวไม่ได้ พวกเราก็หาโอกาสจัดการหล่อน”

“คราวหน้าห้ามพลาดอีก”

นายท่านฮั่วไม่ค่อยออกไปร่วมงานเลี้ยง ตอนนี้เขาชอบปลูกต้นไม้และดอกไม้ในบ้านมากกว่า ฝึกฝนร่างกายและจิตใจ เขาฝากความหวังและความรุ่งโรจน์ทั้งหมดของตระกูลไว้ที่ฮั่วเหยียนเซียวลูกชายของเขา

เขายังหนุ่มแน่น สุขุม เป็นที่รักของผู้คน และมีอนาคตที่สดใส ทำให้นายท่านฮั่วไม่ต้องกังวลเลยทั้งสิ้น

เช้าวันนี้ นายท่านฮั่วยืนอยู่ในสวนฝึกไทเก็ก รู้สึกสบายใจไปทั้งตัว ในขณะนี้นี่เอง โทรศัพท์มือถือที่เขาวางทิ้งไว้ได้ดังขึ้น เขาหยิบมันขึ้นมาดู มันเป็นหมายเลขที่ไม่รู้จัก

ปกตินายท่านฮั่วจะไม่รับสายแบบนี้ แต่วันนี้เขาอารมณ์ดีจึงรับสายก่อน “ฮัลโหล ใครน่ะ!”

“นายท่านฮั่ว ท่านอย่าเพิ่งสนใจว่าผมเป็นใคร ผมแค่หวังดีอยากบอกท่านเรื่องหนึ่ง”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน