รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1172

ในตอนเย็น พวกเขามีแขกมาที่บ้านคนหนึ่ง เนี่ยเหยียนเฟิง

ซูเล่อเห็นเขามาในชุดลายพราง เธอเรียกเขาทันที “พี่…เหยียนเฟิง”

คำว่าพี่คำนี้ทำให้ผู้ชายสองคนต่างตกตะลึง

เนี่ยเหยียนเฟิงมองไปที่น้าของเขา ฮั่วเหยียนเซียวกระแอมเบาๆทีหนึ่ง “เล่อเล่อ วันหลังเธอก็เรียกฉันแบบที่เรียกเหยียนเฟิงด้วยซิ!”

ซูเล่อหน้าร้อนขึ้นเล็กน้อย และพยักหน้า “ค่ะ”

“กินข้าวมายัง กินมื้อค่ำด้วยกัน” ฮั่วเหยียนเซียวหันไปถามเขา

เนี่ยเหยียนเฟิงชำเลืองดูนาฬิกาและพยักหน้า “ได้ ผมกินมื้อค่ำเสร็จค่อยไป”

ผู้ชายสองคนได้ปรึกษาหารือเกี่ยวกับสิ่งต่างๆในห้องหนังสือ ครั้งนี้ที่เนี่ยเหยียนเฟิงมา ก็ได้มาพร้อมภารกิจอย่างหนึ่ง

“น้า พวกเราแน่ใจว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังคือกู่หย่ง แต่ว่าเขาซ่อนตัวอยู่บื้องหลังอย่างลึกซึ้ง และคนทั่วไปที่ได้ทำงานให้เขาแล้วล้มเหลว มักจะไม่ได้เห็นหน้าอีก”

ดวงตาของฮั่วเหยียนเซียวฉายแววเย็นชา กู่หย่งแพ้เขาด้วยคะแนนเสียงหนึ่งร้อยเสียงในการเลือกตั้งครั้งล่าสุด และเขาได้ใช้วิธีการที่ไร้ยางอายในการแข่งขันครั้งนี้

“พวกนายมีวิธีอะไรล่อมันออกมาไหม”

“มีวิธีหนึ่ง ล่อเสือออกจากถ้ำ พวกเราอยากยืมสถานะของเล่อเล่อมาล่อมันออกมา”

“เล่อเล่อต้องห้ามตกอยู่ในอันตรายเด็ดขาด” ฮั่วเหยียนเซียวปฏิเสธทันที

เนี่ยเหยียนเฟิงยิ้มมุมปาก “ผมย่อมไม่กล้าทำให้เล่อเล่อเสี่ยงอันตราย ผมแค่จะขอยืมใช้สถานะของเธอเท่านั้น แล้วให้คนของผมปลอมเป็นเธอ”

ฮั่วเหยียนเซียวหรี่ตาและถามว่า “นายมั่นใจไหม”

“ครั้งนี้พวกมันสังหารน้าพลาด ก็ต้องมุ่งเป้าครั้งต่อไปที่เล่อเล่ออย่างแน่นอน พวกมันต้องการใช้เล่อเล่อขู่ให้น้าเลิกลงสมัครรับเลือกตั้ง มีเวลาอีกแค่สองเดือนในการเตรียมตัวสำหรับการเลือกตั้ง พวกเขาจะต้องลงมือก่อนแน่ๆ” ดวงตาของเนี่ยเหยียนเฟิงเต็มไปด้วยความมั่นใจ

เธอจะสามารถทำอะไรเพื่อเขาสักนิดได้ไหม ถ้าหากได้เจอหน้านายท่านฮั่ว เธอจะต้องให้ท่านได้รับรู้ถึงความตั้งใจที่เธอได้รักลูกชายของเขา ว่าจะไม่มีอำนาจใดสามารถแยกพวกเขาได้

เช้าตรู่ ทันทีที่ซูเล่อออกมาจากห้องนอนใหญ่ ก็ได้ยินเสียงที่ชั้นล่าง และเสียงนี้…

คือนายหญิงใหญ่ฮั่ว? เธอมาในบ้านแล้วเหรอ

ซูเล่อมีความสุขมาก และรีบก้าวลงบันได จากนั้น เมื่อเธอเห็นคนชราทั้งสองคนบนโซฟา เธอก็เครียด คิดไม่ถึงว่านายท่านฮั่วก็มา

ฮั่วเหยียนเซียวนั่งอยู่ตรงข้ามพวกเขา ดูเหมือนพวกเขาเพิ่งมาถึง และกำลังสนทนาเรื่องอะไรบางอย่าง

“เล่อเล่อ ตื่นแล้วเหรอจ๊ะ มานั่งนี่” นายหญิงใหญ่ฮั่วโบกมืออย่างมีความสุข

สายตาของนายท่านฮั่วยังคงจ้องอย่างอารมณ์ไม่ดี เขาพอใจทุกอย่างของลูกชาย มีก็แต่เรื่องแต่งงานนี่ที่ทำให้เขาค่อนข้างเบื่อ เขาคิดไม่ออกจริงๆทำไมลูกชายถึงได้ไปสนใจลูกบุญธรรมของพี่สาว

ซูเล่อยืนอยู่ต่อหน้าคนแก่ทั้งสอง ดวงตากลมโตที่มีชีวิตชีวาของเธออดไม่ได้ที่จะหันกลับมา จากนั้น เธอก็ปิดปากทันที แสร้งทำเหมือนคลื่นไส้ เธอรีบหาถังขยะข้างๆและทำเป็นอาเจียน