“ให้ฉันขึ้นไปได้ไหมคะ ฉันเตรียมตัวมาเยอะมาก…ฉัน…” เหลียงซือโยวพยายามพูดเพื่อให้ตัวเองได้ขึ้นเวที
แต่ผู้กำกับยังคงยืนยันคำเดิม “ขอโทษด้วยจริงๆ การแสดงถูกจัดเตรียมเอาไว้เรียบร้อยแล้ว” ตอนที่เหลียงซือโยวพาผู้ช่วยเดินออกมา เธออดไม่ได้ที่จะหันมามองซูเล่อที่นั่งอยู่ข้างๆ ฮั่วเหยียนเซียว เธอกัดฟันแน่น เธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าการที่ทำให้ซูเล่อไม่พอใจครั้งที่แล้ว จะทำให้เธอถูกแบนจนไม่ได้ขึ้นแสดง
การแสดงครั้งนี้ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก ซูเล่อเองก็มีความสุขมากเช่นกัน เพราะไม่มีคนที่เธอเกลียดโผล่หน้ามาให้เห็น
เมื่องานเลี้ยงจบลงในเวลาสามทุ่มครึ่ง ซูเล่อรู้สึกเหนื่อยมาก เธอนอนพิงไหล่ชายหนุ่มมาตลอดทาง
จนกระทั่งถึงบ้าน เธอก็ยังไม่ตื่น ทำให้ต้องลำบากท่านรองประธานาธิบดีอุ้มเธอเข้าบ้าน
ความจริงตอนที่กำลังอุ้มเธอเข้าบ้าน ซูเล่อได้ตื่นขึ้นมาแล้ว แต่เธอจงใจแกล้งหลับต่อในอ้อมแขนของเขา
ในตอนที่ชายหนุ่มถอดเสื้อโค้ตและถุงเท้าเธอ เธอก็ยังแกล้งหลับต่อไปได้สำเร็จ จนสุดท้ายเธอก็ได้สวมชุดนอนตัวบาง นอนหลับอยู่บนเตียงของเขา
เมื่อเธอได้ยินว่าชายหนุ่มกำลังอาบน้ำ เธอก็ถอนหายใจออกมายาวๆ ก่อนจะผ่อนคลายความคิดลง
ในตอนที่เธอกำลังสะลึมสะลืออยู่นั้น ก็รู้สึกถึงน้ำหนักบางอย่างที่กดลงมาข้างเตียง จากนั้นเธอก็ถูกดึงให้เข้ามาให้อ้อมแขนชายหนุ่ม ก่อนที่ใบหน้าเล็กของเธอซบลงที่อกแกร่ง ทำให้เธอสดุ้งตื่นขึ้นมาทันที
“ฉัน…ฉันหลับไปแล้วนะเนี่ย” ซูเล่อบ่นพึมพัม ผู้ชายคนนี้ให้เกียรติเธอหน่อยได้ไหมเนี่ย
“เธอจะหลับก็หลับไปสิ ไม่ต้องสนใจฉัน” ชายหนุ่มพูดยิ้มๆ ราวกับการที่เธอหลับไปแล้วไม่เกี่ยวอะไรกับเขา
ซูเล่อหน้าแดงแจ๋ เธอหายใจแรง ราวกับรู้สึกได้ว่าวันนี้เธอหนีชายคนนี้ไม่พ้นแน่ เธอกอดเอวเขา และใช้โอกาสที่เขายังมีสติอยู่พูดเกลี้ยกล่อมเขา
“วันนี้ฉันง่วงมาก อาทำแค่พอดีๆ ได้ไหม”
ฮั่วเหยียนเซียวยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ อะไรคือ ‘ทำแค่พอดีๆ?’ เด็กคนนี้คิดง่ายเกินไปแล้ว
“อืม ฉันจะทำให้เสร็จเร็วๆ ละกัน” ชายหนุ่มพูดเอาใจเธอ
ที่แท้เขาก็เป็นท่านรองประธานาธิบดีที่มีความแดทนต่ำนี่เอง!
“พรุ่งนี้ค่อยจัดการ”
จากนั้น ชายหนุ่มก็ก้มลงจูบปากเธออย่างดุเดือด ราวกับกำลังระบายอารมณ์โมโหเมื่อครู่ ซูเล่อหายใจไม่ออกจนหน้าแดงไปหมด เธอรู้ตัวทันทีว่าอย่าไปยั่วโมโหเขาอีกเป็นอันขาด ไม่อย่างนั้นเธออาจจะต้องขาดอากาศหายใจตายแบบนี้ยังไงล่ะ!
“นี่เด็กน้อย จากนี้ต่อไปในใจของเธอ และสายตาของเธอต้องมีแค่ฉันคนเดียว ต้องลบผู้ชายคนอื่นออกไปให้หมด” ชายหนุ่มกระซิบลงข้างหูเธอ ก่อนจะออกคำสั่ง
ซูเล่อยื่นมือออกมากุมใบหน้าเขาไว้ แววตาของเธอสะท้อนความรักที่มีต่อเขาออกมาอย่างลึกซึ้ง “ในใจและสายตาของฉันมีแค่อามาตั้งนานแล้ว”
ชายหนุ่มยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ ซูเล่อกะพริบตามองเขา “งั้นเรามานอนห่มผ้าอุ่นๆ แล้วคุยอะไรกันหน่อยดีไหม”
“มาถึงขั้นนี้แล้ว คิดว่าฉันจะคุยกับเธอเฉยๆ ได้งั้นเหรอ” ชายหนุ่มดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอด ทำให้เธอรู้สึกได้ถึงร่างกายที่กำลังตื่นตัวของเขา “เธอบอกว่ากลัวฉันร่างกายไม่แข็งแรงไม่ใช่เหรอ งั้นเดี๋ยวฉันจะพิสูจน์ให้ดูว่าฉันแข็งแรงมากแค่ไหน”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
สนุกค่ะ ปลดล็อค อ่านให้เพิ่มให้หน่อยค่ะ หากมีราคาสนับสนุน ประมาณ 100-200บาท น่าจะดีน่ะค่ะ...
กำลังสนุกเลย ปลดล็อคเพิ่มได้ไหมค่ะสนุกดีค่ะ...
ขออ่านเพิ่มได้ไหมค่ะ...
ชำระเงินแล้วแต่อ่านไม่ได้ติดต่อทางไหนได้บ้างค่ะ...
ขอดูฟรีเพิ่มอีกได้ไหมค่ะตอนที่ 1120-1125...
ชอบค่ะ แต่ราคาปลดล็อคแพงไปนิดนึงค่ะ...
ปลดล๊อกเหรียญไม่ได้ ต้องทำยังไงบ้าง...
ชอบค่ะ แต่ช่วยปลดล็อคให้อ่านต่อได้ไหม ไม่มีเงินซื้ออ่านได้เลยค่ะ...
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...