รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1187

“แม่จะร้องไห้ทำไม! หนูยังไม่ร้องเลยนะ!”

“แม่ทำใจไม่ได้ที่เห็นหนูเจ็บแบบนี้!” หลี่เซี่ยนเป็นหญิงแกร่งคนหนึ่ง แต่การที่เธอสงสารลูกสาวจับใจขนาดนี้ เพราะเธอก็เป็นแม่คนมาก่อน

อันฉียกยิ้มขึ้นที่มุมปาก ตอนที่ทำคลอดอยู่นั้น เธอตั้งปณิธานอย่างแน่วแน่ว่าจะไม่มีลูกอีกเป็นอันขาด แต่เมื่อได้เห็นลูกสาวที่คลอดออกมาอย่างปลอดภัย และได้เห็นตอนที่ตุ๊กตาตัวน้อยตัวนี้กำลังร้องไห้อย่างเอาเป็นเอาตาย ความเจ็บทั้งหมดก็มลายหายไปทันที เหลือไว้เพียงความอิ่มเอมใจ

ราวกับนี่เป็นเรื่องที่มีความหมายที่สุดในชีวิตของเธอ

ในเวลาหลังคลอดหนึ่งเดือนทำให้อันฉีได้รับการพักฟื้นอย่างเต็มที่ เพราะคนรอบๆ ตัวต่างแย่งกันดูแลลูกสาวแทนเธอ ทำให้เธอผ่านช่วงเวลานี้ไปได้อย่างสบายๆ และทำให้ร่างกายของเธอฟื้นตัวเร็วมีน้ำมีนวลขึ้น

ในร้านกาแฟที่ห้างสรรพสินค้า มีหญิงสาวคนหนึ่งกำลังถือ Resume หางานอยู่ในมือด้วยสีหน้าบึ้งตึง เนื่องจากเธอไม่ได้งานที่เพิ่งจะไปสัมภาษณ์มา

เฉิงถังวิ่งหางานเป็นเวลาสองเดือนแล้ว แต่ก็ไม่มีที่ไหนรับเธอเลย ตั้งแต่ที่ออกจากแผนกการแปล เธอเคยคิดว่าจะได้รับข่าวดีเรื่องที่ฮั่วเหยียนเซียวแพ้การเลือกตั้ง แต่ไม่คิดเลยว่าเขาจะชนะการเลือกตั้งและได้เป็นรองประธานาธิบดีอีกครั้ง โลกของฮั่วเหยียนเซียวและซูเล่อกลายเป็นโลกที่เธอไม่สามารถเข้าไปอยู่ได้เลย

เธอทุ่มเททุกวิถีทางเพื่อให้เข้ามาทำงานที่แผนกการแปล และใช้ช่วงเวลาวัยสาวของเธอทั้งหมดไต่เต้าขึ้นมาเป็นหัวหน้าแผนก ในตอนนี้พ่อของเธอถูกให้ออกจากตำแหน่งข้าราชการ และเธอก็ถูกไล่ออกจากแผนกการแปล ทำให้เธอต้องหางานทำในบริษัทจัดหางาน ความรู้สึกที่ตกลงมาจากที่สูงมันเจ็บปวดมากจริงๆ

เธอไม่ชอบงานในบริษัทจัดหางานเลยแม้แต่น้อย อีกอย่างเธอก็ไม่ได้มีประสบการณ์การทำงานในตำแหน่งเหล่านี้ ทำให้เธอสามารถทำได้แค่งานธรรมดาๆ ที่เธอไม่ต้องการ

จนในวันนี้เส้นความอดทนเธอได้หมดลง และรู้สึกเสียใจในเวลาเดียวกัน ทำไมเธอถึงแลกอนาคตที่กำลังไปได้ดีของตัวเองเพื่อผู้ชายที่ไม่มีวันรักเธอด้วย

แต่เรื่องบางเรื่องเสียใจไปก็ไม่ได้ช่วยอะไร เพราะเธอเป็นคนทำมันพังด้วยตัวเอง

หลังจากที่เธอถูกไล่ออกจากแผนกการแปลแล้ว เธอก็พบว่าไม่มีใครอยากบอกเธอเรื่องของฮั่วเหยียนเซียวและซูเล่อเลย เธอจึงรู้แค่ว่าพวกเขาได้แต่งงานกันแล้ว

“ว้าย!” หญิงสาวบนเตียงกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ ส่วนชายหนุ่มก็กำลังตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และกอดหญิงสาวคนนั้นเอาไว้ ก่อนที่สายตาจจะจ้องเขม่งไปทางหญิงสาวที่กำลังถ่ายวิดีโออยู่ “ซือชิงหนิง เธอทำอะไร ไม่อนุญาตให้ถ่าย”

“ว้าว ดูสิว่าที่สามีของฉันกำลังนอนกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับน้องสาวแท้ๆ ของฉันอยู่บนเตียง เหมาะกันราวกับผีเน่ากับโล่งผุ พวกแกกล้าทำขนาดนี้ ทำไมฉันจะไม่กล้าถ่ายล่ะ ฉันไม่ได้จะถ่ายไว้เฉยๆ หรอกนะ ฉันจะอัปโหลดลงอินเทอร์เน็ตให้คนอื่นๆ ดูด้วย”

“ซือชิงหนิง อย่าบ้าให้มันมากนะ ฉันกับอาหลางเรารักกัน ส่วนเธอมันแค่ส่วนเกิน” หญิงสาวที่อยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มโผล่หน้าออกมา เธอมีใบหน้าที่เหมือนกับสาวชุดแดงเป็นอย่างมาก

“เฉียนเชียนพูดถูกแล้ว ฉันรักเฉียนเชียนไม่ใช่เธอ”

ซือชิงหนิงมองใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มที่เพิ่งทำการหมั้นหมายกับเธอปีที่แล้ว แต่ในตอนนี้กลับกำลังกอดน้องสาวฝาแฝดของเธอเอาไว้แน่น ราวกับจะปกป้องซือเฉียนเชียนด้วยชีวิต