รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1188

ซือชิงหนิงกัดฟันแน่น ก่อนจะพูดขึ้น “ได้ ฉันจะใจดีกับพวกแกแล้วกัน ฉันจะส่งวิดีโอเรื่องเลวๆ ที่พวกทำไปในแชทกลุ่มของสองตระกูลให้พวกเขาได้เห็น!”

“อาหลาง รีบไปแย่งโทรศัพท์มาสิ อย่าให้เธอส่งไปนะ” ซือเฉียนเชียนตะคอกอย่างตกใจ

ชายหนุ่มบนเตียงรีบลุกเพื่อแย่งโทรศัพท์ในมือของซือชิงหนิงทันที เมื่อเห็นดังนั้นซือชิงหนิงจึงรีบวิ่งออกจากห้องไป

“จับตัวเธอให้ได้ อาหยาง” เสียงหญิงสาวที่อยู่บนเตียงออกคำสั่งตามหลังมา

ซือชิงหนิงวิ่งไปได้ไม่กี่ก้าวก็เกือบสะดุดล้มเพราะรองเท้าส้นสูงที่เธอใส่มา จู่ๆ เธอก็ได้ยินเสียงห้องข้างๆ กำลังเปิดประตูออกจากด้านใน

เธอไม่ลังเลที่จะรีบพุ่งเข้าไปในห้องนั้น ชายหนุ่มในห้องที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวก็ถูกเธอเปิดประตูชนเข้าที่หน้าผากอย่างแรงจนล้มลงไปนั่งที่พื้น

ซือชิงหนิงปิดประตูลง ก่อนจะแนบหลังติดกับประตู จากนั้นเธอก็พบว่ามีชายวัยรุ่นสวมเสื้อสีเทา รูปร่างสูงคนหนึ่งกำลังนอนอยู่ที่พื้น

เขาจิ๊ปากอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งและลูบหน้าผากตัวเอง

ซือชิงหนิงเอ่ยขอโทษเบาๆ “ขอโทษค่ะ คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม!”

ชายหนุ่มที่กำลังยกมือลูบหน้าผากตัวเองก็เงยหน้าขึ้นมามองเธออย่างโมโห ภายใต้แสงแดดยามเช้าที่ส่งกระทบเข้ามา ทำให้ใบหน้าของชายหนุ่มดูดุเข้าไปใหญ่ ก้อนสีแดงที่หน้าผากขาวๆ ของเขานูนออกมาอย่างชัดเจน ทำให้ทำลายใบหน้าเกลี้ยงเกลาของเขาไปเสียหมด

“ผมดูเหมือนคนไม่เป็นอะไรเหรอ” ชายหนุ่มลุกขึ้นยืน ความสูง 186 ของเขาทำให้ซือชิงหนิงตกใจจนต้องกลืนน้ำลาย

เขาสูงมาก และดูดุมากเช่นกัน

ในขณะนั้นเอง ก็มีเสียงผู้หญิงลอยเข้ามาจากนอกประตู “เธอหายไปแล้วเหรอ อาหยางจะทำยังไงดี”

ซือชิงหนิงรีบยกมือขึ้นขอร้องชายหนุ่มตรงหน้า เธอกะพริบตาปริบๆ ราวกับหมาน้อยที่อยากให้ช่วยชีวิต

“แปปเดียวนะ ขอหลบแปปเดียวเท่านั้น” ซือชิงหนิงพูดขึ้น ก่อนจะเอาหูแนบประตูเพื่อฟังเสียงด้านนอก

“ถ้าเธอกล้าส่ง ผมไม่ปล่อยเธอไว้แน่” เสียงของชายหนุ่มด้านนอกดังขึ้น

“เธอมีคีย์การ์ดห้องพวกเราได้ยังไง นี่เป็นโรรงแรมที่ดีที่สุดในเมืองไม่ใช่เหรอ ฉันจะฟ้อง”

ในตอนนี้ คนอื่นๆ ต่างหันมามองเขาเป็นตาเดียว เพราะก้อนนูนๆ บนหัวของเขาทำเอาหลายๆ คนรู้สึกเป็นห่วง

“ประธานจ้าน หน้าผากของคุณเป็นอะไรไป”

“ประธานจ้าน คุณควรจะไปโรงพยาบาลนะ! ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปอาจจะเสียโฉม”

“ใครกล้าเข้ามาทำร้ายประธานจ้านถึงในโรงแรม!”

จ้านฉิงเหย่สูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะหันไปพูดกับหยางอี้ “เอาน้ำแข็งมาให้ฉันที แค่ประคบสักครู่ก็พอ”

“ตอนเช้ามีผู้หญิงคนหนึ่งพุ่งเข้ามาในห้องของผมจนประตูชนเข้าที่หน้าผาก แต่เห็นที่เธอเป็นแขกของทางโรงแรม ผมจึงไม่ถือสาหาความอะไร” จ้านฉิงเหย่พูดขึ้น

“ประธานจ้าน ครั้งหน้าคุณต้องระวังตัวหน่อยนะ ได้ข่าวมาว่ามีสาวไฮโซหลายคนเข้าพักที่โรงแรมพวกเรา เพื่อเจอคุณ!” ผู้บริหารคนหนึ่งพูดขึ้น

เมื่อได้ยินดังนั้น คนอื่นๆ ก็พูดเสริมขึ้นทันที “ใช่เลย! ท่านประธานเป็นถึงหนุ่มโสดเลอค่า! สาวๆ ไฮโซทั้งหลายต่างก็อยากแต่งงานกับคุณทั้งนั้น!”