รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1197

เธอถอนหายใจออกมาคงเป็นตอนที่ตนเองล้มลงโทรศัพท์ก็หล่นไปด้วย ชายคนนี้ได้หยิบโทรศัพท์เธอมาด้วยไหม

ในตอนนี้เธอทั้งเหนื่อยทั้งหิวแถมเนื้อตัวยังสกปรกอีกด้วย จากเด็กสาวใจแตกกลับกลายต้องมาเป็นคนไร้บ้าน

ซือชิงหนิงกัดริมฝีปาก โทรศัพท์ก็หายไปแล้ว! ในตอนที่เธอตัดสินใจหนีออกจากบ้านมาไม่ต้องการเงินจากพ่อแม่เลย เธอต้องพึ่งพาตัวเองสิ

จ้านฉิงเหย่ไม่ชินกับการมีคนนั่งอยู่บนรถด้วย เขากำลังคิดว่าจะทำอย่างไรกับผู้หญิงคนนี้ดี ถ้าหากเธอเป็นอะไรไปเขาต้องรับผิดชอบให้ถึงที่สุด แต่ตอนนี้เธอยังมีชีวิตอยู่สามารถเตะได้และไม่เป็นอะไรแม้แต่น้อยเขาไม่อยากถูกพึ่งพาหรอกนะ

“ผมจะให้เงินคุณก้อนนึง แล้วคุณก็ลงจากรถไป!”จ้านฉิงเหย่พูดกับหญิงสาวที่อยู่ด้านหลัง

แต่ทว่ากลับไม่มีเสียงตอบรับจากทางเบาะหลัง เมื่อรถติดไฟแดงอยู่เขาก็หันไปอย่างสงสัย

พบว่าหญิงสาวผล็อยหลับไปบนเบาะที่กว้างขวางของเขา

“นี่!”จ้านฉิงเหย่เรียกอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย

แต่หญิงสาวยังคงไม่ตื่นขึ้น ราวกับว่าเธอตื่นตระหนกจนหลับสนิทเพราะไม่นานมานี้เธอนั้นเพิ่งสลบไปเพราะความกลัว

จ้านฉิงเหย่ถอนหายใจออกมา จะพาเธอไปไหนดี ไปโรงแรมหรอ ไม่ได้สิ คนในโรงแรมต้องบอกพ่อแม่แน่นอนว่าเขาพาหญิงสาวมา โดนถามไม่จบแน่

สุดท้ายเขาก็กลัวว่าพ่อแม่จะยุยงให้เขาแต่งงาน โดยเฉพาะตอนที่ลูกคนที่สองของลูกพี่ลูกน้องคลอดออกมา พ่อแม่ก็เอาแต่เรียกร้อง

เวลาที่มีหญิงสาวคนไหนเข้าใกล้เขามักจะถูกคิดว่าเป็นอนาคตลูกสะใภ้เสมอ แม่ก็มักจะซักถาม ดังนั้นจ้านฉิงเหย่จึงมีเพียงทางเลือกเดียวที่จะเลี่ยงปัญหาพวกนี้ได้

เขาพาหญิงสาวกลับบ้าน มีเพียงบ้านของเขาเท่านั้นที่ปลอดภัย

รถของจ้านฉิงเหย่แล่นเข้าไปในโรงรถใต้ดิน เมื่อเขาเปิดประตูหลังกลิ่นดินและโคลนจากน้ำสกปรกที่กระเด็นไปทั่วตัวหญิงสาวก็โชยออกมา

จ้านฉิงเหย่พูดออกมาคำเดียว “ไม่!”

ซือชิงหนิงจ้องมองอย่างแปลกใจ คุณชายตระกูลจ้านที่สง่างามหล่อเหลาคนนี้ในบ้านไม่มีเสื้อผ้าผู้หญิงเลยหรอ ผู้ชายที่มีเงินมีหน้าตาอย่างเขาควรจะต้องมีผู้หญิงในบ้านมากมายสิ!

“สวมเสื้อคลุมนอนไปก่อน พรุ่งนี้ผมจะให้ผู้ช่วยหยิบมาให้คุณ”จ้านฉิงเหย่ไม่โกหกเธอเลยจริงๆ นับประสาอะไรกับหญิงสาว ขนาดแม่ยังไม่อยู่บ้านเลย ดังนั้นจะไปหาเสื้อผ้าผู้หญิงที่ไหนมาให้เธอ

ตอนนี้ก็ดึกมากแล้วเบาคงไม่ให้ผู้ช่วยเอามาให้หรอก เกรงว่าผู้ช่วยจะเปิดเผยมั่วๆ แล้วเขากับเธอจะเคลียร์กันไม่ได้

“ก็ได้ ขอบคุณ!”ซือชิงหนิงตอบรับจากนั้นก็เดินไปยังห้องที่สาม เมื่อผลักประตูเข้าไปพบว่ามันเป็นระเบียบเรียบร้อยมาก หรูหรากว่าโรงแรมห้าดาวเสียอีก

ซือชิงหนิงเองก็เติบโตมากับความร่ำรวย เธอเดินเข้าไปในห้องน้ำเริ่มสระผมและอาบน้ำทันที

หลังจากที่อยู่ในห้องน้ำมาครึ่งชั่วโมงแล้ว ในที่สุดซือชิงหนิงก็สวมชุดคลุมอาบน้ำเดินออกมา ผมยาวสลวยที่เป่าแห้งพันรอบใบหน้าเล็กที่สะอาดของเธอ ขนตาโค้งเป็นธรรมชาติ และริมฝีปากสีชมพูตามธรรมชาติบวกกับจมูกสวยเล็กที่ตั้งตรง ผิวหนังเกลี้ยงเกลาที่ราวกับส่องกระจกให้ความรู้สึกในบรรยากาศที่บริสุทธิ์อ่อนหวาน