รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 183

“ได้! เดี๋ยวพรุ่งนี้อาไปรับหนูนะ” สีจิ่วเฉินยินดีดูแลเขาอยู่แล้ว

เด็กน้อยถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น “คุณอาสี ในงานเลี้ยงมีผู้ชายอยู่เยอะเลยใช่ไหมครับ ผมกังวลว่าคุณตาจะแนะนำหม่ามี้ให้กับคุณอาคนอื่นๆ ถ้าหากคุณอาอยู่ที่งานเลี้ยงด้วยน่าจะดี แบบนี้คุณตาจะได้เห็นคุณอาด้วย”

สีจิ่วเฉินหรี่ตา หรือว่าถังจวิ้นเตรียมหาลูกเขยให้กับผู้หญิงคนนี้จากงานเลี้ยงของวันพรุ่งนี้?

ถ้าหากเป็นแบบนี้ เขาก็จะพลาดโอกาสไปอย่างนั้นเหรอ สีจิ่วเฉินนึกได้ว่ามีอีกคนหนึ่งที่เหมาะสมที่จะดูแลเด็ก

“เฉินเฉิน ถ้าพรุ่งนี้อาไปร่วมงานเลี้ยงของคุณตาหนูกับหม่ามี้ของหนู หนูจะยอมให้คุณอาจ้านฉิงเหย่มาดูแลหนูไหม”

“พวกเราปิดเรื่องนี้เป็นความลับก่อนดีไหม” สีจิ่วเฉินไม่อยากให้แผนการถูกทำลาย ดังนั้น จะให้ถังจือซย่ากับจ้านฉิงเหย่รู้ไม่ได้

“อืม! ได้ครับ!” เจ้าตัวน้อยกลายเป็นพวกเดียวกับเขาแล้ว

จ้านฉิงเหย่ที่น่าสงสารไม่รู้เลยว่า เพื่อที่จะช่วยเหลือให้พี่ชายจีบถังจือซย่า เขากำลังจะกลายเป็นเครื่องมือดูแลเด็กที่น่าสงสาร

ถังจือซย่าถือเกี๊ยวออกมาเสิร์ฟก่อนสองจาน และกลับไปต้มอีกสองจาน สีจิ่วเฉินกับเจ้าตัวน้อยที่อยู่หน้าโต๊ะ ก็จิ้มน้ำซอสที่ผสมไว้แล้วเริ่มกิน

ถังจือซย่าเอาเกี๊ยวที่ซื้อมาวันนี้ต้มจนหมด ปริมาณพอดีสำหรับสามคน กินเกี๊ยวเสร็จ สีจิ่วเฉินก็พาเจ้าตัวน้อยลงไปเดินเล่นข้างล่าง ถังจือซย่าก็เก็บกวาดบ้าน หลังจากเก็บกวาดเสร็จ ถังจือซย่าก็นั่งลงบนโซฟา และเหม่อลอยอยู่ชั่วขณะ

ความรู้สึกแบบนี้ทำไมเหมือนกับครอบครัวสามคนพ่อ แม่ ลูก เลยนะ

อยู่ๆ ในก้นบึ้งหัวใจของถังจือซย่าก็คิดถึงเรื่องชู้สาวที่เกิดขึ้นในคืนหนึ่งของซ่งซานกับสีจิ่วเฉิน มันเป็นความรู้สึกในก้นบึ้งของหัวใจที่ไม่สามารถอธิบายออกมาได้

จำได้ว่าครั้งก่อนที่สวนดอกไม้ของตระกูลสี การที่ซ่งซานกอดอยู่กับสีจิ่วเฉินมันสามารถอธิบายเรื่องราวของพวกเขาในคืนนั้นได้ พูดได้เลยว่าคืนนั้นสีจิ่วเฉินคุ้มคลั่งอยู่บนร่างกายของเธอ ชัดเจนว่า คืนนั้นคงเป็นคืนที่แสนอบอุ่น เพราะหลังจากเกิดเรื่อง ซ่งซานจึงไม่มีวันลืมเลือน

ถังจือซย่าหลับตาลงทันที เธอพยายามสลัดความคิดที่ปรากฏขึ้นในหัวออกไป มันทำให้เธอคิดถึงคืนนั้นเมื่อห้าปีที่แล้ว หนุ่มคาวบอยที่ไม่ทราบชื่อ ไม่ทราบหน้าตา ถึงแม้ในคืนนั้นเธอจะอยู่ในความมืด แต่ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างมีสติ

เธอรู้สึกว่ารูปร่างของคาวบอยหนุ่มคนนั้นถือว่าสูงใหญ่และทรงพลัง พละกำลังของเขาเยอะมากจนเธอไม่สามารถต่อต้านได้ เขาเสียสติเหมือนกับสัตว์ป่า ไม่มีความเป็นมนุษย์เลยแม้แต่น้อย

ทุกครั้งที่ถังจือซย่านึกถึงเรื่องในคืนนั้น ร่างกายของเธอก็จะสั่นเทาทั้งตัว เธอยิ่งรู้สึกขยะแขยะเกี่ยวกับเรื่องของชายหญิง ดังนั้น เธอจึงไม่แต่งงาน นอกจากจิตใจที่ปิดกั้นแล้ว ยังมีความรู้สึกแย่ทางกายอีกด้วย