ถังจือซย่าอุ้มลูกชายกลับเข้ามา แล้วปิดประตูบ้าน เพื่อไม่ต้องเจอคนที่อยู่ข้างนอก
เด็กน้อยถูกแม่อุ้มไปนั่งบนโซฟา เขาเบะปากเล็กน้อยอยู่พักหนึ่ง ในที่สุดก็เอ่ยออกมาเบาๆ อย่างสุภาพ “แต่ผมชอบคุณลุงสีนี่ฮะ”
“ลูกชอบเขาไม่ได้ ต่อไปนี้ลูกห้ามโทรศัพท์ไปหาเขาเป็นการส่วนตัวอีกนะ เขาเป็นเจ้านายใหญ่ของบริษัท เขางานยุ่งมากๆ รู้ไหมลูก”
ถังจือซย่าหาข้ออ้างเพียงว่าสีจิ่วเฉินนั้นงานยุ่ง เพื่อไม่ให้ลูกชายไปสุงสิงกับเขาอีก
เด็กน้อยพยักหน้าเป็นการตอบรับ แต่ในใจเขารู้สึกชอบสีจิ่วเฉินจริงๆ เขารู้สึกเหมือนเห็นเงาของพ่อในตัวของสีจิ่วเฉิน เขาหวังว่าหม่ามี้จะแต่งงานกับเขา และก็จะกลายเป็นพ่อของตนจริงๆ
ในขณะที่สอนลูก ถังจือซย่าก็รู้สึกผิดต่อลูก มันเป็นความผิดของเธอเอง เธอไม่ควรให้ลูกชายของเธอไปพึ่งพาสีจิ่วเฉินตั้งแต่แรก สุดท้ายเมื่อผลเป็นเช่นนี้ ก็เป็นเพราะเธอเองทั้งสิ้น
เธอตัดสินใจแล้วว่าไม่ทำผิดพลาดแบบนี้อีกในอนาคต ระหว่างเธอกับสีจิ่วเฉินจะต้องขีดเส้นที่ชัดเจน อย่าให้มันคลุมเครือเช่นนี้
คืนนี้ถังจือซย่านอนอยู่บนเตียงคิดถึงเรื่องต่างๆ นานา ส่วนมากเป็นเรื่องเกี่ยวกับสีจิ่วเฉิน เธอก็ไม่รู้ว่าชายผู้นี้เข้ามาวนเวียนอยู่ในความคิดของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ อยากจะสลัดก็สลัดความคิดเหล่านี้ออกไปไม่ได้เสียที
แต่ถึงอย่างไรก็ตาม เธอจะไม่ปล่อยให้เขามามีอิทธิพลครอบงำความคิดของเธอต่อไป หากกำจัดออกไปไม่ได้จริงๆ เธอจะไปหาผู้ชายคนอื่นมาแทนเขา ผู้ชายน่ะต่อให้เธอหาไม่ได้เลยสักคน ก็จะไม่มีทางคบผู้ชายคนเดียวกับซ่งซานเด็ดขาด
ในความรู้สึกของถังจือซย่า ร่างกายของสีจิ่วเฉินถูกปกคลุมด้วยลมหายใจของซ่งซานไปหมดแล้ว หากอยู่ใกล้ภายในรัศมีหนึ่งเมตร ก็ทำให้เธอหายใจไม่ออกด้วยความรังเกียจ
คืนนี้ ซ่งซานแกล้งเมา เพื่อให้หลินจื้อไปส่งเธอถึงห้องนอน ภายใต้การริเริ่มของซ่งซาน หลินจื้อขึ้นเตียงของเธอโดยแสร้งทำทีไม่ยินยอม คืนนี้ซ่งซานนอนอยู่กับผู้ชาย หากแต่ว่าชายคนนั้นไม่ใช่สีจิ่วเฉิน ซ่งซานฉวยโอกาสตอนที่หลินจื้อนอนหลับ แอบถ่ายภาพของเขาเอาไว้แสดงให้ถังจือซย่าเห็นว่าผู้ชายที่นอนอยู่ข้างเธอนั้นคือ สีจิ่วเฉิน
เช้าตรู่
เมื่อถังจือซย่าได้ข้อสรุปความคิดของเธอหลังจากที่ครุ่นคิดมาทั้งคืน ร่างกายของเธอก็รู้สึกผ่อนคลาย ตราบใดที่เธอทำใจให้ปลอดโปร่ง และคิดถึงเส้นทางในอนาคตดีแล้ว เธอก็จะไม่ต้องเข้าไปพัวพันอีก
เธอไม่มีเวลามามัวแต่ใส่ใจเรื่องนี้ เธอจะต้องทำงานหนักเพื่อหาเงิน ลูกชายของเธอคือทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ
นอกจากลูกชายแล้ว ก็ไม่มีใครคู่ควรที่เธอจะเสียพลังงานด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
สงสัยไม่เขียนต่อแล้วใช่ไหมค่ะ เพราะรอนานมาก เป็นอะไรไหมค่ะ แอดมินตอบให้หายสงสัยด้วยค่ะ คิดถึงเรื่องนี้อยากอ่านต่อค่ะ...
แอดมินจ๋า...รอๆๆๆๆอ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ...ขอบคุณค่ะ...
ตอนที 519 รออยู่น่ะค่ะ ติดตามผลงานค่ะ...
ขอบคุณแอดมินมากกนะคะ...วันนี้ได้อ่านหลายตอน...สมกับการรอคอยค่ะ......
ลุ้นมากๆๆเลย มาได้1ตอนก็ยังดีค่ะ ขอบคุณแอดมินค่ะ...
คิดถุงประธานสี และจือชย่า และเฉิน เฉิน เหลือเกินแว้ววค่ะ แอดมินจ๋า...อยากอ่านมากมายย......
งอแงไม่ได้อ่าน...
1 อาทิตย์ แล้วค่ะ แอดมิน มาดูทุกวันแล้วค่ะ...
รออยู่นะคะ พรีสสสส...
มาเช็ควันที่4 วันแล้ว ยังไม่มีเพิ่มเติมเลยค่ะ...