รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 224

“โอเค จากนี้ บริษัทของเราจะใช้ช่วงไฮซีซั่นของปีนี้อย่างเต็มที่ สิ้นเดือนนี้ ทุกคนจะต้องส่งแบบร่างมากขึ้นเป็นสองเท่า จะต้องใช้ความสามารถให้เต็มที่ ห้ามทำแบบขอไปทีเด็ดขาด”

หลังจากเสร็จสิ้นการประชุมหลี่เหมยเคาะประตูเดินถือกาแฟเข้ามาในห้องทำงานของถังจือซย่า และนั่งสนทนากับเธอในเวลาว่าง

“จือซย่า ไอ้หย่าได้รับเลื่อนตำแหน่งเป็นรองผู้อำนวยการ เธอคอยจ้องเล่นงานเธออยู่ทุกที่ในบริษัท ระวังตัวด้วย อย่าหลงกลเธอล่ะ”

“ฉันรู้ค่ะ ขอบคุณพี่เหมยที่เป็นห่วง” ถังจือซย่าเม้มปากยิ้ม เธอมองหลี่เหม่ยเป็นเพื่อนที่รู้ใจของเธอ

“โอ้ เธอกำลังดูรถอยู่นี่! ตัดสินใจจะซื้อรถแล้วหรือ” หลี่เหมยโน้มตัวมามองหน้าจอคอมพิวเตอร์ของเธอด้วยความอยากรู้

ถังจือซย่าพยักหน้า “ฉันจะลองดูรถสักคัน นั่งรถแท็กซี่ไปกลับที่ทำงานทุกวันไม่สะดวกเท่าไหร่ค่ะ ค่าใช้จ่ายก็สูง มีรถน่าจะสะดวกกว่า”

“เลือกได้หรือยัง รุ่นไหนน่ะ”

“หลังจากที่ได้ใบขับขี่มาก็ยังไม่เคยออกถนนเลย ดังนั้น ฉันคิดว่าจะเลือกรถแฮชแบครุ่นนี้ค่ะ” ถังจือซย่าชี้ไปที่รูปรถเก๋งแฮชแบคยี่ห้อบีเอ็มดับเบิลยู ซึ่งราคาอยู่ในงบประมาณของเธอพอดี

หลี่เหมยช่วยถังจือซย่าศึกษาองค์ประกอบของรถรุ่นนี้ จากนั้นช่วงบ่าย เธอพาถังจือซย่าไปดูรถด้วยกัน ถังจือซย่าได้ทดลองขับ และรู้สึกว่าไม่เลวเลยทีเดียว เธอพอใจในสมรรถนะของมัน ประกอบกับรูปลักษณ์สีขาว ที่ดูหรูหราสวยงาม

ถังจือซย่าดูรถมาสี่ห้าวันแล้ว สุดท้ายก็ตัดสินใจเลือกรถรุ่นนี้ เธอรูดบัตรจ่ายค่ารถเต็มจำนวน และส่งต่อให้ร้าน 4S ทำการส่งมอบให้เธอ จากนั้นเธอและหลี่เหมยก็กลับมาที่บริษัท

วันมะรืนนี้ก็จะถึงกำหนดส่งมอบรถ ถังจือซย่าเฝ้ารอรถคันแรกที่เธอจะได้เป็นเจ้าของ สำหรับคนธรรมดาทั่วไปแล้ว เรื่องนี้ถือเป็นเรื่องสำคัญในชีวิตเลยทีเดียว

ถังจือซย่านัดให้เซี่ยวชินออกมาทานอาหารเที่ยงด้วยกัน แต่น่าเสียดายที่โปรแกรมเมอร์อย่างเขาไม่มีเวลาว่างเลย เขาต้องรับผิดชอบโครงการที่ยุ่งยากยังไม่สามารถแก้ไขให้เสร็จสิ้นได้ ถังจือซย่าจึงได้แต่รอให้เขาเสร็จธุระค่อยเชิญเขาไปทานอาหาร เธอยังค้างตอบแทนเขาเรื่องที่เขาเก็บโทรศัพท์มือถือไว้ให้เธอครั้งที่แล้วอยู่

หลายวันนี้ ชีวิตของถังจือซย่าดำเนินไปอย่างราบเรียบ เพราะว่ารอบตัวเธอนั้นหายไปหนึ่งคน

สีจิ่วเฉิน!

หากผู้ชายคนนี้ไม่ได้เข้ามาหาเธอเองแล้วละก็ ถังจือซย่าก็จะไม่มีโอกาสจะได้พบเขาเลย