รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 23

ถังจือซย่าใจเต้นแรง มาคุยเรื่องงานอย่าไปยุ่งกับชุดของแขก! เธอรีบนั่งบนโซฟาแล้วยื่นแบบร่างให้เขา “ประธานหวง คุณลองดู นี่คือภาพร่างที่ฉันออกแบบ ถ้ามีตรงไหนที่ไม่ชอบสามารถบอกฉันได้เลย”

หวงหมิงหยิบแบบร่างแล้วพลิกดู และพูดออกมาอย่างพอใจ “ดีแล้ว ดีมากแล้ว ความสามารถของคุณถังทำให้คนตกตะลึงจริงๆ ผมชอบการออกแบบมากๆ”

ขณะที่พูด หวงหมิงรินชาให้เธอ “ดื่มสิ เดี๋ยวพวกเราพูดเรื่องทำสัญญากันเลย”

“เอ่อ ฉันยังไม่ค่อยกระหายค่ะ ฉันพึ่งกินข้าวเย็นกับเพื่อนร่วมงานมา” ถังจือซย่าปฏิเสธอย่างสุภาพ

“คุณถัง นี่เป็นการพบเจอแขกนะ ทำไมมาถึงบ้านผมแล้วแม้แต่ชาสักถ้วยก็ไม่กล้าดื่ม แบบนั้นไม่ไว้หน้ากันเกินไปหรือเปล่า” หวงหมิงแสดงความไม่พอใจของเขาอย่างตรงไปตรงมา

ถังจือซย่ามองไปที่ถ้วยชา เธอตัดสินใจอย่างลับๆ แล้วหยิบมันขึ้นมาดื่มและพูดกับหวงหมิงว่า “ประธานหวง นี่ก็ดึกแล้ว พวกเรารีบทำสัญญากันเถอะ! เพื่อนร่วมงานยังรอฉันอยู่ด้านนอก”

“เพื่อนร่วมงานของคุณ?” หวงหมิงเหลือบมองเล็กน้อย

“ใช่ค่ะ ฉันไม่ได้ขับรถมา เขาเป็นคนขับรถมาส่งฉัน ที่นี่เรียกรถยากฉันก็เลยวานเขาให้เขาไปส่งฉันที่บ้านด้วย” ถังจือซย่ายิ้มออกมาเล็กน้อย เธอกำลังโกหกหวงหมิงว่ามีคนรอเธออยู่ด้านนอก ถ้าเธอออกไปจากที่นี่ไม่ได้จะได้โทรหาตำรวจได้ทุกเมื่อ

“ผมต้องดูภาพร่างอย่างละเอียดถี่ถ้วนอีกครั้งหนึ่ง เมื่อสักครู่ยังดูไม่ชัดเจน คุณนั่งรอสักครู่” หวงหมิงพูดจบก็หยิบภาพร่างขึ้นมาดูอีกครั้งหนึ่ง แต่สายตาของเขากลับสนใจการเคลื่อนไหวของถังจือซย่า ชาก็ดื่มแล้ว ด้านนอกมีเพื่อนร่วมงานแล้วจะเป็นยังไงล่ะ หลังจากนี้ เขาจะทำอะไรก็ได้

ถ้วยชาที่เธอดื่มเข้าไปเมื่อสักครู่ถูกเขาวางแผนไว้อย่างละเอียดรอบคอบ คืนนี้เขาต้องได้ครอบครองถังจือซย่า หลังจากได้เธอแล้วเขาสามารถใช้เงินปิดปากเธอได้ นี่เป็นวิธีที่เขาทำเป็นปกติ

อีกอย่างผู้หญิงพวกนั้นสุดท้ายแล้วก็คอยเอาอกเอาใจเขาไม่ห่าง เขาหวังว่าถังจือซย่าจะเชื่อฟังเขาแบบนั้นเช่นกัน

ถังจือซย่ากำลังรอเขาดูแบบร่าง เธอไม่รู้ว่าเครื่องปรับอากาศในห้องโถงเย็นไม่เพียงพอหรือเปล่า จู่ๆ เธอก็รู้สึกได้ถึงเหงื่อเย็นที่คอและรู้สึกอบอ้าวในอก

เมื่อหวงหมิงเห็นแบบนั้นก็รินชาให้เธออีกหนึ่งแก้ว “คุณถัง คุณดูเหมือนจะร้อนนะ ดื่มอีกแก้วสิ!”