นี่ สีจิ่วเฉิน ทำไมคุณถึงเผด็จการขนาดนี้!” ถังจือซย่าพูดอยู่ด้านหลังเขา แต่ไม่สามารถดิ้นหลุดจากผู้ชายคนนี้ได้ ทำได้เพียงโดนเขาลากขึ้นรถไป
เอาเถอะ! ไปส่งก็ไปส่ง! เธอจะได้ประหยัดค่ารถ
ทันทีที่เธอขึ้นมาบนรถ หลังจากที่ถังจื่อซย่าบอกที่อยู่เธอก็แสร้งทำเป็นหลับ เธอไม่อยากคุยกับใครบางคน
โชคดีที่สีจิ่วเฉินเป็นคนคุยไม่เก่ง พวกเขาทั้งสองคนต่างคนจึงต่างนั่งชิดหน้าต่างรถ มองวิวทิวทัศน์นอกหน้าต่าง ต่างคนต่างเงียบ
หนึ่งชั่วโมงต่อมา เมื่อมาถึงทางเข้าคอนโดของถังจือซย่า เธอก็กล่าวขอบคุณฉู่เฮ่า “ขอบคุณค่ะผู้ช่วยฉู่”
เมื่อลงจากรถถังจือซย่าสูดลมหายใจแล้วหันกลับมาหาชายหนุ่มรูปงามภายใต้แสงไฟในรถ “ขอบคุณสำหรับคืนนี้นะ”
ดวงตาที่ลึกราวกับทะเลของสีจิ่วเฉินมองมาที่เธอ พยักหน้าตอบรับว่าเขาได้ยินแล้ว
ถังจือซย่าปิดประตูรถและเดินไปทางประตูใหญ่ของคอนโด รถคันนั้นเมื่อส่งเธอเข้าประตูเสร็จ ก็ค่อยๆเคลื่อนที่จากไปเมื่อถังจือซย่ากลับมาถึงบ้าน ลูกชายหลับไปแล้วและพ่อของเธอนั่งเฝ้าเขาอยู่ข้างๆ เตียง เมื่อเห็นเธอกลับมาดึกขนาดนี้ ถังจวิ้นก็อดไม่ได้ที่จะหยิบบัตรจากกระเป๋าเงินส่งให้เธอ “จือซย่า พ่อใส่เงินสองล้านไว้ในนี้ ลูกเอาไว้ก่อนแล้วหยุดทำงานหนักขนาดนี้สักที ไม่งั้นก็ลาออกมาดูแลเฉินเฉินเถอะ!”
ถังจือซย่าตะลึง เธอรับรู้ได้ถึงความตั้งใจของพ่อเธออย่างลึกซึ้ง พลางเม้มริมฝีปากสีแดงแล้วพูดว่า “ถ้าป้าเจี๋ยรู้ เธอจะต้องโวยวายใส่พ่อแน่ๆ”
“เงินที่พ่อหามาเอง พ่อมีสิทธิ์ที่จะให้ใครก็ได้ คนอื่นไม่มีสิทธิ์ก้าวก่าย” หลังจากที่ถังจวิ้นพูดจบ เขาก็วางบัตรในมือเธอ “รับไป”
พ่อทำหน้านิ่งๆ ถังจวิ้นไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาหยิบกระเป๋าเอกสารแล้วเดินจากไป
ถังจือซย่าถอนหายใจ เธอรู้ว่าตอนนั้นหลี่เจี๋ยฉวยโอกาศที่พ่อเธอเมาแล้วปีนขึ้นไปบนเตียงของเขา หลังจากที่มีลูก ก็บังคับให้พ่อแต่งงานกับเธอครั้งแล้วครั้งเล่า จนหลังจากที่แม่เสียชีวิต พ่อก็แต่งเธอเข้าบ้าน เมื่อก่อนเธอเกลียดพ่อมาก แต่ตอนนี้ทุกอย่างหายไปแล้ว
เธออาบน้ำเสร็จก็มานอนข้างลูกชาย เอนตัวจูบลงบนหน้าผากเล็กๆ อันขาวสะอาดของลูกชาย เธอเหนื่อยมากจนหลับตาลง
เช้าตรู่
ถังจื่อซย่ากำลังสะลึมสะลือและได้ยินเสียงลูกชายเรียก “หม่ามี๊ ตื่นได้แล้วฮะ ผมจะสายแล้ว”
ลืมตาตื่นขึ้นและพบว่าตอนนี้ 08.20 น.แล้ว เหลือเวลาเพียงสิบนาทีก่อนที่ลูกชายจะต้องไปโรงเรียน เธอรีบลุกขึ้นมานั่ง ยานอนหลับเมื่อคืนทำให้นาฬิกาชีวิตของเธอผิดเพี้ยนไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...