เพื่อไล่ถังจือซย่าออกไป หลินจิงจิงไม่ถือสาที่จะเปิดเผยอีกด้านหนึ่งของตัวเอง ความสวยงามของถังจือในคืนนี้เป็นภัยคุกคามต่อเธอเกินไปแล้ว
ถังจือซย่าตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เธอถึงพบว่า ที่แท้ผู้หญิงที่ภายนอกดูไร้เดียงสาคนนี้ ลับหลังยังมีอีกด้านหนึ่ง
“พวกคุณโชว์ความรักเต็มที่เถอะ! ไม่กระทบถึงฉัน” ถังจือซย่าส่องกระจกพร้อมรวบผมอย่างงาดงาม คนที่กำลังจะออกไป
หลินจิงจิงเห็นถังจือซย่าไม่ยอมกลับ ทันใดนั้นเธอก็ยื่นมือออกไปจับข้อมือเขา เตือนแฝงด้วยคำตักเตือน" ถังจือซย่า ฉันหวังว่าพี่จะกลับไป อย่ารบกวนฉันกับสีจิ่วเฉิน "
สิ่งนี้คือความหมายของการคุกคามแล้ว
ถังจือซย่ากะพริบตา สะบัดมือของเธอออกอย่างรวดเร็ว “คุณลงมือได้อย่างไม่ต้องกังวล ฉันไม่รบกวนพวกคุณหรอก”
“ตอนนี้ในสายตาของสีจิ่วเฉินมีแค่ฉันเท่านั้น ทำไมคุณถึงต้องอับอายขายหน้าที่นี่ล่ะ? คนมากมายจับตามอง!” หลินจิงจิงเยาะเย้ยรุนแรงขึ้น เดิมทีเธอก็เจตนาที่ไม่ดีต่อถังจือซย่าอยู่แล้ว เวลานี้ เธอก็ไม่ได้ปิดบังเจตนาไม่ดีนี่ไว้
ถังจือซย่าได้รับบทเรียนทันที ที่แท้รู้หน้าไม่รู้ใจ คนน่ะ! อย่าตัดสินคนคนหนึ่งด้วยรูปลักษณ์ภายนอก
“คุณหลินไม่มั่นใจขนาดนี้เลยเหรอ กลัวว่าฉันจะแย่งสีจิ่วเฉินไป?” ถังจือซย่ายิ้มอย่างเย็นชา ให้หลินจิงจิงเข้าใจว่าเธอก็ยั่วโมโหไม่ได้ง่าย ๆ
“ในเมื่อพี่ยืนกรานไร้ยางอายจะอยู่ที่งานปาร์ตี้ยินดีต้อนรับของฉัน งั้นฉันก็พูดได้แค่ว่าพี่หน้าด้านพอสมควรเลย” หลินจิงจิงพูดเสียดสีไปหนึ่งประโยค อยากจะยั่วยุเธอ
ถังจือซย่า “...”
เธอไร้ยางอายเหรอ?
“มื้อนี้ใช้งบค่าอาหารของแผนกออกแบบ ฉันในฐานะสมาชิกของแผนกออกแบบ ก็จะต้องได้รับผลประโยชน์สวัสดิการส่วนนี้” ถังจือซย่าเลิกคิ้วตอบโต้ ผลักประตูแล้วเดินออกไป
หลินจิงจิงกัดริมฝีปากด้วยความโกรธ เธอคิดไม่ถึงว่าถังจือซย่าจะเป็นกระดูกที่เคี้ยวยากชิ้นหนึ่ง
ถังซือซย่ากลับไปที่นั่งของตัวเอง เธอพยายามทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นอย่างเต็มที่ หลี่เหมยพูดด้วยเสียงเบาว่า "ฉันเพิ่งได้รับโทรศัพท์ ประธานสีให้พวกเรากินกันก่อนเลย "
ถังจือซย่าตกใจเล็กน้อย ผู้ชายผู้นี้ตั้งใจจะไม่ปรากฏตัวเหรอ?
หลังจากนั้นไม่นาน หลินจิงจิงก็กลับมาที่นั่ง ทั้งสองคนสี่ตามองประสานกัน มีกลิ่นดินปืนที่มองไม่เห็นในอากาศ ในเมื่อหลินจิงจิงได้เปิดเผยเจตนาที่แท้จริงแล้ว เธอจึงไม่จำเป็นต้องเกรงใจถังจือซย่าอีกแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...