รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 323

ผมยาวของถังงจือซย่าปัดไว้ข้างหนึ่ง เธอจ้องมองอย่างไม่ใส่ใจในดวงตาที่เหมือนมหาสมุทรเหล่านั้น แสงไฟส่องเข้ามาในดวงตาคู่สวยของเธอ ราวกับว่ามีดาวเย็นสองเม็ดฝังอยู่

และเหมือนกับกุหลาบสีแดงภายใต้ความเย็นยะเยือก มีหนามอยู่เต็มไปหมดแต่งดงามและน่าดึงดูดใจ

สภาพจิตใจของสีจิ่วเฉินผันผวนอย่างรุนแรง ความหึงหวงของเธอ เขารู้สึกถึงความหึงหวงของเธอได้อย่างชัดเจน

“จิ่วเฉิน มาสายแล้วนะ ควรถูกลงโทษหนึ่งแก้ว” หลินจิงจิงรีบยกไวน์แดงแก้วหนึ่งมาหน้าเขาทันที จับคางแล้วยิ้มหวาน

“จริงด้วย ประธานสี แสดงความคิดเห็นหน่อยสิ!” ไอ้หย่าก็พูดขึ้น

สีจิ่วเฉินยกแก้วไวน์ขึ้นมาดื่มในอึกเดียว ดื่มอย่างสง่า แสงไฟส่องลงมาที่กระดุมของเสื้อเชิ้ตสไตล์ฝรั่งเศสของเขา อัญมณีที่เปล่งประกายด้วยแสงสีน้ำเงินเข้ม

สง่างาม สูงส่งมั่งคั่ง ทำให้คนเคลิบเคลิ้มหลงใหลรุนแรงมาก

ถังจือซย่าหรี่ตาลงครึ่งหนึ่ง ยกแก้วไวน์แดงที่อยู่ข้างเธอกระดกเข้าปากด้วยความกลัดกลุ้มใจ ทุกคนต่างมองดูผู้ชายที่อยู่ตรงข้ามถูกลงโทษด้วยการดื่มไวน์ แต่เธอแค่อยากดื่มให้ตัวเองแก้วหนึ่ง

หลินจิงจิงจับคาง ดวงตาเต็มไปด้วยความรักใคร่ชื่นชม และในสายตาของทุกคน สีจิ่วเฉินเพลิดเพลินกับการลงโทษดื่มของเธอ

สำหรับถังจัซย่า ก็ยังเป็นอะไรที่ไม่เข้าตาจริง ๆ

แก้วเล็กไปหรือเปล่า? ทำไมดื่มแค่ไม่กี่คำ เหล้าแก้วหนึ่งก็หมดแล้ว? ถังจือซย่าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเทไวน์หนึ่งแก้วแล้วกระดกเข้าปาก หลี่เหมยที่อยู่ข้าง ๆ ไม่ได้สนใจ ไวน์ครึ่งขวดของเธอหายไปแล้ว

“จิ่วเฉิน กินข้าวกันเถอะ!” หลังจากหลินจิงจิงพูดจบ ก็เอื้อมมือไปคีบผักวางบนจานด้านหน้าของสีจิ่วเฉิน สีจิ่วเฉินพูดด้วยเสียงต่ำ “พี่จะทำเอง”

หัวใจของหลินจิงจิงหยุดนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็ไม่กล้าจะยุ่งวุ่นวายแล้ว เมื่อสีจิ่วเฉินขยับตะเกียบ สายตามองไปที่ผู้หญิงดื่มอยู่ ถังจือซย่าหลับตาลงแห่งหนึ่ง แต่ก็ยังดื่มต่อ

ผู้ชายที่อยู่ตรงข้ามขมวดคิ้วทันที เตือนประโยคหนึ่ง "ถังจือซย่า ดื่มน้อยหน่อย"

ถังจือซย่าตั้งใจยกไวน์ที่เต็มแก้วขึ้นมา ยกแก้วขึ้นหันไปทางเขา แล้วดื่มหมดในลมหายใจอึกเดียว หลังดื่มเสร็จ ยังเบ้มุมปากหน่อย สายตาแสดงอย่างชัดเจนว่า “ไม่จำเป็นต้องให้คุณยุ่ง"

ผู้ชายบางคนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหมดหนทางและประหลาดใจ ผู้หญิงคนนี้ดื่มอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ จะต้องดื่มจนตัวเธอเองเมาแน่