รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 366

ดังนั้นถึงแม้เธอจะใช้เหตุการณ์ตลาดหุ้นตกอย่างรุนแรงมาข่มขู่นายกเทศมนตรี ให้ช่วยชีวิตคนก็ตาม ก็ถือว่ายังเป็นประโยชน์อยู่บ้าง

และภายใต้แรงกดดัน สถานีตำรวจก็พยายามอย่างสุดกำลังเพื่อที่ช่วยทายาทสีจิ่วเฉิน แล้วนี่ก็เป็นหน้าที่ของสถานีตำรวจด้วยซ้ำ

ถ้าเกิดแม่เธอไม่ถูกกดดันจากเบื้องบนบางทีแม่อาจจะไม่ต้องตาย? แล้วชีวิตวัยเด็กของเธอก็จะไม่ต้องประสบกับการไม่มีแม่? ไม่ต้องสูญเสียคนที่เธอรักมากที่สุด?

ถังจือซย่าไม่ได้คิดถึงแม่ของเธอมากขนาดนี้มานานแล้ว แม่อยู่ในจินตนาการของเธอเสมอ เพราะเธอไม่มีความทรงจำในตอนที่อยู่กับท่านเลยสักนิด ตอนนั้นเธอยังอายุแค่หนึ่งปีแปดเดือน

เธอไม่เข้าใจอะไรเลย มีเพียงคุณแม่ในรูปถ่ายที่มองเธออย่างอ่อนโยน ถังจือซย่าห้ามน้ำตาไม่ให้คลอไม่ได้เธอรู้สึกเป็นทุกข์อย่างยิ่ง

เธอไม่ได้เกลียดใคร แต่เธอก็ไม่อยากเห็นหน้าคนตระกูลสี รวมถึงสีจิ่วเฉินด้วย

เธอคิดว่าสิ่งที่เธอควรทำคือตัดขาดการติดต่อกับตระกูลสีและไม่ยุ่งเกี่ยวกับคนจากตระกูลสีอีก นั่นจะยุติธรรมกับแม่ของเธอที่เสียไป

และในขณะนี้ ประตูห้องของเธอก็ถูกเคาะและเธอก็พอเดาออกว่าเป็นใคร

แต่เธอไม่อยากลุกแล้วนับประสากับไปเปิดประตู

"จือซย่า...ฉันเอง เปิดประตู" เสียงของสีจิ่วเฉินดังขึ้น

เสียงเคาะประตูหยุดไปครู่หนึ่งแล้วก็ดังขึ้นอีก เห็นได้ชัดว่าถ้าชายที่อยู่ด้านนอกไม่ได้พบเธอ เขาก็จะไม่ยอมไปไหน

ถังจือซย่าเช็ดน้ำตาและสงบสติอารมณ์ เธอล้างหน้าก่อนที่จะเปิดประตู

เธอไม่ได้มองคนที่อยู่ด้านนอกประตู เธอแค่พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "คุณไปเถอะ! วันนี้ฉันไม่อยากเจอคุณ"

สีจิ่วเฉินก็ร้อนรนทันที เขาไม่รู้ว่าสีรุ่ยหมิงพูดอะไรกับเธอ แต่เขารู้ว่ามันต้องเป็นคำพูดที่ทำร้ายจิตใจเธอแน่

“ทำไมคุณถึงไม่อยากเจอผม” สีจิ่วเฉินถามด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง

ตาของถังจือซย่าแดงก่ำ เธอเงยหน้าขึ้นและจ้องมาที่เขา "ไม่อยากเจอก็คือไม่อยากเจอ ต่อไปนี้ไม่ต้องมาหาฉันอีก แล้วยิ่งไม่ต้องติดต่อฉันและคนในครอบครัวฉันด้วย พวกคุณตระกูลสีช่วยอยู่ให้ห่างจากตระกูลถังของพวกเราด้วย"

“จือซย่า…” สีจิ่วเฉินยังอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เสียงปิดประตูกลับกั้นเขาไว้

สีจิ่วเฉินยืนอยู่ด้านนอก ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาสับสน คำพูดของถังจือซย่าทำร้ายจิตใจของเขา และทำให้เขาจุก

เขารู้สึกถึงความเกลียดชังในสายตาของเธอ สีรุ่ยหมิงพูดอะไรกับเธอกันแน่?

ถึงขั้นทำให้เธอเกลียดตระกูลสีเลยเหรอ?

ถ้าตระกูลสีไม่ทำเช่นนี้ แม่อาจจะยังมีชีวิตอยู่?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว