ดังนั้นถึงแม้เธอจะใช้เหตุการณ์ตลาดหุ้นตกอย่างรุนแรงมาข่มขู่นายกเทศมนตรี ให้ช่วยชีวิตคนก็ตาม ก็ถือว่ายังเป็นประโยชน์อยู่บ้าง
และภายใต้แรงกดดัน สถานีตำรวจก็พยายามอย่างสุดกำลังเพื่อที่ช่วยทายาทสีจิ่วเฉิน แล้วนี่ก็เป็นหน้าที่ของสถานีตำรวจด้วยซ้ำ
ถ้าเกิดแม่เธอไม่ถูกกดดันจากเบื้องบนบางทีแม่อาจจะไม่ต้องตาย? แล้วชีวิตวัยเด็กของเธอก็จะไม่ต้องประสบกับการไม่มีแม่? ไม่ต้องสูญเสียคนที่เธอรักมากที่สุด?
ถังจือซย่าไม่ได้คิดถึงแม่ของเธอมากขนาดนี้มานานแล้ว แม่อยู่ในจินตนาการของเธอเสมอ เพราะเธอไม่มีความทรงจำในตอนที่อยู่กับท่านเลยสักนิด ตอนนั้นเธอยังอายุแค่หนึ่งปีแปดเดือน
เธอไม่เข้าใจอะไรเลย มีเพียงคุณแม่ในรูปถ่ายที่มองเธออย่างอ่อนโยน ถังจือซย่าห้ามน้ำตาไม่ให้คลอไม่ได้เธอรู้สึกเป็นทุกข์อย่างยิ่ง
เธอไม่ได้เกลียดใคร แต่เธอก็ไม่อยากเห็นหน้าคนตระกูลสี รวมถึงสีจิ่วเฉินด้วย
เธอคิดว่าสิ่งที่เธอควรทำคือตัดขาดการติดต่อกับตระกูลสีและไม่ยุ่งเกี่ยวกับคนจากตระกูลสีอีก นั่นจะยุติธรรมกับแม่ของเธอที่เสียไป
และในขณะนี้ ประตูห้องของเธอก็ถูกเคาะและเธอก็พอเดาออกว่าเป็นใคร
แต่เธอไม่อยากลุกแล้วนับประสากับไปเปิดประตู
"จือซย่า...ฉันเอง เปิดประตู" เสียงของสีจิ่วเฉินดังขึ้น
เสียงเคาะประตูหยุดไปครู่หนึ่งแล้วก็ดังขึ้นอีก เห็นได้ชัดว่าถ้าชายที่อยู่ด้านนอกไม่ได้พบเธอ เขาก็จะไม่ยอมไปไหน
ถังจือซย่าเช็ดน้ำตาและสงบสติอารมณ์ เธอล้างหน้าก่อนที่จะเปิดประตู
เธอไม่ได้มองคนที่อยู่ด้านนอกประตู เธอแค่พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "คุณไปเถอะ! วันนี้ฉันไม่อยากเจอคุณ"
สีจิ่วเฉินก็ร้อนรนทันที เขาไม่รู้ว่าสีรุ่ยหมิงพูดอะไรกับเธอ แต่เขารู้ว่ามันต้องเป็นคำพูดที่ทำร้ายจิตใจเธอแน่
“ทำไมคุณถึงไม่อยากเจอผม” สีจิ่วเฉินถามด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง
ตาของถังจือซย่าแดงก่ำ เธอเงยหน้าขึ้นและจ้องมาที่เขา "ไม่อยากเจอก็คือไม่อยากเจอ ต่อไปนี้ไม่ต้องมาหาฉันอีก แล้วยิ่งไม่ต้องติดต่อฉันและคนในครอบครัวฉันด้วย พวกคุณตระกูลสีช่วยอยู่ให้ห่างจากตระกูลถังของพวกเราด้วย"
“จือซย่า…” สีจิ่วเฉินยังอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เสียงปิดประตูกลับกั้นเขาไว้
สีจิ่วเฉินยืนอยู่ด้านนอก ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาสับสน คำพูดของถังจือซย่าทำร้ายจิตใจของเขา และทำให้เขาจุก
เขารู้สึกถึงความเกลียดชังในสายตาของเธอ สีรุ่ยหมิงพูดอะไรกับเธอกันแน่?
ถึงขั้นทำให้เธอเกลียดตระกูลสีเลยเหรอ?
ถ้าตระกูลสีไม่ทำเช่นนี้ แม่อาจจะยังมีชีวิตอยู่?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...